Links op de foto de vlag en rechts het wapen van Hindeloopen. In de lichtkrant het eerste couplet van het volkslied van Hindeloopen. Hindeloopen ligt in het ZW van de provincie Fryslân aan het IJselmeer en is één van de Friese elfsteden. Het heeft een rijke cultuur historie, een eigen dialect en een bijzondere eigen klederdracht. Sinds 1225 was Hindeloopen een zelfstandige gemeente. Met de herindeling van 1 januari 1984 verloor Hindeloopen haar zelfstandigheid. Samen met Hemeleumer Oldefaert. Stavoren en Workum vormden ze de gemeente Nijefurd. Per 1 januari 2011 fuseerde Nijefurd met de gemeenten Bolsward, Sneek, Wûnseradiel en Wymbritseradeel tot de gemeente Sudwest Fryslan.
Hoe kom ik Hindeloopen
Per boot via het IJsselmeer. Met de trein via de lijn Leeuwarden-Stavoren. Voor een route over de weg klik op onderstaande link van ANWB routeplanner en de weg naar Hindeloopen wordt u gewezen.
Het weer in Hindeloopen Een dagje Hindeloopen? Maar u wilt weten hoe het weer is. De Friese weerman Piet Paulusma vertelt u welk weer te verwachten is.
Hierboven de vlag en het wapen van de gemeente Súdwest Fryslan. De gemeente Súdwest Fryslan is op 1 januari 2011 ontstaan uit een fusie van de gemeenten Bolsward, Nijefurd, Sneek, Wûnseradiel en Wymbritseradeel. Súdwest Fryslan is gelegen in Zuid West Friesland. De gemeente heeft cica 82.000 inwoners en een oppervlakte van 815,97 km2 , onderverdeeld in 433,09 km² land en 382,88 km² water. Hiermee is het qua totaal oppervlakte de grootste gemeente van Nederland. Als enkel naar de landoppervlakte gekeken wordt moet het de Noordoostpolder laten voorgaan. Voor meer over de gemeente Sudwest Fryslan verwijs ik graag naar onderstaande gemeentelijke website.
"Er bestaat geen enkele reden om niet gelukkig te zijn, maar we bedenken wel duizenden excuses. " Auteur: Bert Hendriks *** "Niets is linker dan voor rechter spelen." Auteur: Carla Pols *** De eerste dode in elke oorlog is het gezond verstand." Auteur:A. den Doolaard, schrijver. *** "Van een schouderklopje is nog nooit iemand geblesseerd geraakt." Auteur:Leo Beenhakker, voetbaltrainer. *** "Verschans u in tevredenheid, want dat is een onneembare vesting." Auteur:Epictetus *** "Dromen kan een mens alleen, maar leven kan hij slechts met anderen." Auteur onbekend *** Wees een zonnestraal, je medemensen hebben er behoefte aan." Tegeltekst *** "Ik mokte omdat ik geen schoenen had, totdat ik een man tegenkwam die geen voeten had." Chinees gezegde *** "Zo lang ik leef wil ik sterven van geluk." Auteur: Harrie Jekkers, Nederlands cabaretier en schrijver *** "Wat u weggeeft, verliest u niet." Auteur:Pater Henry de Greeve, Nederlands katholiek priester *** "Het is beter een kaars te ontsteken dan te klagen over de duisternis." Chinees gezegde *** "Wie slechts droomt over morgen, verspilt vandaag." Auteur:Billy Joel *** "De kleinste daad van vriendelijkheid is meer waard dan het grootste voornemen." Auteur: Onbekend *** "Het goede woord op het juiste moment is als een gouden appel op een zilveren schaal." Bijbeltekst *** "Van een schouderklopje is nog nooit iemand geblesseerd geraakt." Auteur:Leo Beenhakker *** Er is maar één religie. Dat is de liefde. Eigen spreuk *** "Dromen kan een mens alleen, maar leven kan hij slechts met anderen."Auteur onbekend *** "Laat Kerstmis gebeuren diep in je hart, opdat de liefde moge branden als een zon in de kerstnacht, sterk genoeg om heel het nieuwe jaar te verlichten." Auteur:Phil Bosmans *** De vloed tilt alle schepen op. Auteur: Wijlen president Kennedy *** We meten alles met onze maten. Maar wist u dat slechts 19% van de wereldbevolking blank is. Auteur onbekend *** De hoop sterft als laatste. Russisch gezegde *** Ga nooit hen zonder te groeten. Ga nooit heen zonder een zoen. Wie het noodlot zal ontmoeten, kan het morgen niet meer doen.
Ga nooit weg zonder te praten. Dat doet soms een hart zo pijn. Wat je s’morgens hebt verlaten, kan er s’avonds niet meer zijn. Auteur onbekend ***
Hylpen likje stea oen it Yselmor
mijn Welkom in Hindeloopen. Welkom bij mijn digitaal boek
mijn
Gedichten
Zie ook andere blogs in linker kolom
Ik wens u veel kijk- en leesplezier
Oorlog en Vrede
Oorlog
Bommenwerpers vliegen hoog in de lucht Op aarde hoor ik gekreun en gezucht Kanonnen verstoren de stilte in de nacht Men hoort niemand die nog zingt of lacht Tanks ratelen door straten van de stad Mensen verstoppen zich in n kuil of n gat Vrouwen en kinderen slaan bang op de vlucht Allen kijken angstig naar de donkere lucht Ja, dit lijken beelden uit een verleden Maar helaas, voor velen is dit heden Toch wil ik blijven hopen en streven Dat ook anderen in vrede mogen leven
Vrede.
Vrede op aarde, vrede op aard. Dat is heel veel waard. Deze wens leeft in menig hart. Toch gaat oorlog, leed en smart, nog steeds hand in hand, en het teistert menig land. Dus aan allen die t wil horen, gooi weg dat zwaard. Want vrede op aard, is echt de moeite waard.
Je familie kun je niet kiezen, maar je kun ze ook niet verliezen. Ja, familie heb je, die is er gewoon, want familie zit in je chromosoom. Het gaat te boven ons aller verstand, maar familie hebben geeft een band. Ja, soms lijkt t vreemd of iets raars, maar je roots delen geeft iets extras. Helaas, soms is er plotseling onvrede of twist, en dan verdwijnt de bloedband in de mist. De onvrede staat dan vaak centraal, En is afstand en zwijgen het verhaal. Maar komt er verdriet, rouw of pijn, dan willen we er weer voor elkaar zijn. Ja, dan spreekt de band van t bloed, en is t hebben van familie weer goed. Een uitgestoken hand wordt dan begrepen, en spreekt weer t gezamenlijk verleden. t Negatieve smelt dan als sneeuw voor de zon en is de bloedband weer waar die ooit begon Durf vast te houden die uitgestoken hand, en koester het begrip van de familieband. Ja heus, je zult t het merken keer op keer, het geeft een leven iets moois en zoveel meer.
Op foto Vlnr: Ds H de Wolf, Reitje Stallmann, Age Meines, Hinne Mulder, Feike Sjoerds, Siep Smid, 2de rij: Iege Amsterdam, Hendrik Valk, Sake Eekma, Jacob Valk, Klaas Mulder, Meine Alberts. Eind vijftiger jaren (van de 20ste eeuw) voetbalde een groep Hindelooper vetranen tegen Koudum om geld in te zamelen voor het rode kruis. Politie Alberts schreef hierover het volgende gedicht:
In lang vervlogen tijden 'k Wèet niet meer in welk jaar Kwamen mannen eens tesamen Als vroede vaadren bij elkaar. Want bij een dokter Meijer Bekend in stad en veld Was toen het idee geboren 't Rode Kruis te helpen aan wat geld. Om aan die poen te komen Werd aan voetballen gedacht En verduld na enig zoeken Voor 't voetlicht deze elf gebracht. U ziet ze hier dus op de foto Misschien herkent U ze meteen Wel zijn ze ouder wat geworden Gelukkig mist er nog niet één. Een Hendrik Valk en broerje Jacob Reitje Stallmaun en ook Smid Die staat heel aardig op de foto Net als in dienst, dus in't gelid. En dan is er een Hendrik Mulder Feike Sjoerds en Mulder Klaas Ige Amsterdam kijkt naar beneden Beziet het nog als in een waas. Dan komt Alberts en De Wolf En Age Meines en ook Sake De laatste riep steeds op het veld 'De Wolf dat ken je toch niet make.' De Wolf een hele beste kerel Die had heel grote schoenen aan Inplaats ze te binden met wat veters Had hij er een touwtje in gedaan. En tijdens de wedstrijd beste vrienden (Wij waren reeds daarvoor bevreesd) Schopte hij met heel veel kracht De grote schoen toen van zijn leest. En toen de schoen verdwenen was Zat Wolf dus met de linker En ondanks deze handicap Voetbalde hij steeds flinker. Hoe de uitslag van dit treffen was (gespeeld werd tegen Koudum) Weet ik niet meer, het ging om 't geld Dat 't Rode Kruis mocht houden. Saamhorigheid voor deze zaak Bracht ons op 't sportveld hier En de herinnering aan die tijd Was één met veel plezier.
Ja, wij allen komen en gaan Wat overblijft is een herinnering Ja, soms slechts alleen de naam Die men bij de geboorte ontving En in de archieven is blijven staan Zo ook Jelle Limmes, onze stamvader Slechts enkel zijn naam is ons bekend Hij gaf slechts zijn genen door voor later Maar wie hij was is ons onbekend Door Napolion de Boneparte zijn bevelen Kozen zijn zonen de familienaam Smid En door geboorte of huwelijk werden velen Van deze uitgebreide familie lid Jelle Smid en Sjoerdje van Dijk Ja, die zijn voor ons meer dan een naam Daarom komen wij, ja dat is een feit Als kinds kinderen steeds weer saam En al heten we niet allen meer Smid Door onze afkomst zijn we verbonden Als een kleurig familielint Het is nog steeds de naam Smid Die ons aan elkaar bindt
Durk krige fan syn baas ûntslag, dat wie fansels in hurd gelach. Oar wurk, in nije baan? Och kom, der rinne al sa folle om en hy wie al goed fyftig jier dan bin de kânsen lyts net wier. Hy koe ek nearne mei te set want hobbys nee, dy hie hy net Skrutel holp hy soms syn frou en wosk de kofjetafel ôf. Mar ja krige foar it ferstân dit rûn alhiel ut de hân. Hy makket no de bêden op set dan de keamer op e kop stof-sugje docht er eltse dei beruorret de iten-sierderij. De frou alhiel no út har dwaan, wit har gjin hâlding mear te jaan en seit nytlich: nee net Durk mar ik, ja ik bin sûnder wurk.
De wereld siddert in angstig beven En vreest reeds huiverend het uur, Waarin straks op een stenen muur Namen van slachtoffers staan geschreven.
Al is er angst voor het oorlogsvuur. Toch roept bij ieder mens het hunkerend leven Dus geniet! Het is maar kort van duur. Want de morgen zal slechts lijden geven.
Toen de nacht verdween was t koud en kil Niets kon de toekomst nu meer vervagen Ja, de mens werd van doodsangst stil Hoe kon de mens zich tot zoiets verlagen?
Toen vroeg een kind, dat wakker schrok; zeg moeder is er dan niemand om te vragen of hij de oorlog keren wil?
De dijk en de stranden zijn leeg en stil Niemand die meer zwemmen of zonnen wil De bladeren aan de bomen zijn dof Ze vallen op straat, in het aardse stof De wind waait over water en land Hij komt van de zuid-west kant De lucht is grijs en grauw De zon maakt plaats voor de kou De vogels vliegen zonder commandant Ze vertrekken naar een warmer land Ja, de zomer is voorbij, de winter is nabij
Negen maanden werd ik verwacht Maar toch nog te vroeg gebracht Het klinkt misschien raar Maar moeder was nog niet klaar Het bed was nog niet gebouwd De kamer was nog koud Maar alles was naar behoren Op 't moment dat ik werd geboren
Toelichting: Hielke Zweed was voorzitter van de ijsclub In Hindeloopen. Maar onder zijn bezielende leiding was er nogal wat oneinigheid. Maar ja, Hielke uit het bestuur zetten kwam te hard aan. Wel werd Hielke gedegradeerd tot baan commisaris. Maar helaas dat gaf ook nogal wat rumoer. Onderstaand gedicht in Friso is daar een kleine greep uit. Foto is geknipt uit een schilderij van P.vd Brug.
IJsclub
Als een stuurloos schip, met onverstand bevaren, Drijft Hielpens ijsclub op de baren. De kas is leeg, de leden weg, Wij hebben hier ook altijd pech. De kruik kan lang te water gaan, Maar als ie breekt, dan heeft de ijsclub afgedaan.
Een gedicht dat aan geeft dat de mens vaak bang is voor nieuwe ontwikkelingen.
DAAR WAAR DE KLOKKE BLEEF STILLE STAAN
O, rustig stadje Hindeloopen, Ik wens en wil het voor U hopen Dat het U beter zal vergaan Dan toen uw klok bleef stille staan. Ik las zoo juist hier een bericht Een strandbad wordt bij u opgericht Hoe zal 't nu met uw rust vergaan? Daar waar de klokke bleef stille staan Hoe heerlijk was het daar te meren, Zooals wij deden zoo veel keren, Uw rust deed steeds weldadig aan, Daar waar uw klokke bleef stille staan. Twee vissertjes belaân met buit, Liepen ook binnen met hun schuit, De stadsomroep begon te slaan, Al had de klok hier stilgestaan. 'k Zag Petrus op uw visafslag, of wat het nu dan zijn wel mag, Stille getuigen van 't vergaan, Waarmee dus ook de klok bleef staan! Een huisje met een tien er op Al stond die dan op de kop, Een brugje,waar geen koe mag gaan, Een toren, waar de klok bleef staan. De schilderkunst van Arend Roosje, op tafel stoel en menig doosje, Door hem na eeuwen nog gedaan, Al was de klok toen blijven staan. Waar nog de stads fanfara klinkt, De zonne in zee verzinkt, Zoals het eeuwen is gegaan, Daar waar de klokke bleef stille staan. O, rustig stadje Hindeloopen, Van nu af aan gaat uw klokke lopen, Een klok die mogelijk zelfs gaat slaan, al heeft hij jaren stil gestaan. Al had de klok hier stilgestaan. Wij wensen en willen hopen Dat als wij straks weer binnen lopen, Het met uw rust niet is gedaan, Uw toren en de welvaarts klok, Er nimmer stille zal staan.
Bron: Dit gedicht vond Marijke Griek, toen haar moeder Sietske Amsterdam-Bakker overleden was, bij het opruimen van het huis. Het gedicht was ondertekend door JANMAR.Tevens stond er in een ander handschrift onder dat het overgeschreven was van oude Ham, 90 Jaar. Ik op mijn beurt kreeg dit gedicht weer van Marijke Griek.
N.B. 1. Het badpaviljoen werd in 1912 gebouwd. Uit andere verhalen heb ik begrepen dat men toen verwachtte dat er door deze bouw een soort Scheveningen bij Hindeloopen zou ontstaan. Het kwam echter nooit tot grote bloei.
N.B. 2. Ik kreeg dit gedicht in 1996. Net werden er toen grote plannen ontwikkeld om de recreatie daar nieuw leven in te blazen. En net als toen waren er ook nu mensen die de rust van Hindeloopen zagen verdwijnen. Maar ook in 1996 waren er mensen die het positief zagen.
***** De wereld verandert maar de geschiedenis, zij het in andere vorm, herhaalt zich. Zo is het eeuwen lang gegaan, en zo zal het nog eeuwen lang doorgaan. ***** Henk Smid
Oeren, dagen, moanen, jieren skow as skaden oan en wei, deun by hûs of fier om fieren neat op ierd dat bliuwe mei. Op t paad dêr t w ûs befine Bliuwt gjin inkele fuotprint stean, Al it hjoed wurdt straks ferline, Mar wat dien is hâld syn lean.
In een land, heel ver land stond jij op een plantage en was de kweker zijn gage Uit de oost verzonden naar hier werd je blad gedroogd en versneden voor menselijk genot en plezier
Op foto van links naar rechts: Siep Smid, Frederik Amsterdam, Sierd de Boer, Sietske Amsterdam-Bakker, Rommie Wybrands-Bosma, Pietje Bosma-de Boer, Anton de Bruin, ???, Hennie de Bruin, rest ???
It blauwe hok
De ene sommer ies droeg un oaren kaald en weet. Mar die fan 1995 wead waarm en heet. Futloos deeng elken één sien work, of seet lusteloos ien it skat. Mar os de sonne stoong ien t West so roent een oere of acht kôôm Hielpen op pe proppen want den wéé de warmte west. De toast wéé den it doël. Ja, mennig één wéé feste klant, Ien de iend sonne uut de wiend, bie de reddingsloods op pe bank. De ène kóóm fóór de geselligheid of fóór un sigaretjen of un praetjen. Un oaren één seet stol to herkjen, of op pe ondergaende sonne to waetjen. As iek de Hielpers der so sitten soong toat iek elke keer steafest, der ien Hiepen ies ut libben go. Ja der ies ut libben poerbest.
In mijn dromen zie ik u nog gaan of mokkend voor de klas staan Knoopje los, knoopje vast en weer los Ja zeker dan was iemand de klos
Over u zijn er bij mij helaas vele vragen die ik altijd met me heb meegedragen En al zal niemand mij 't antwoord vertellen toch wil ik ze hier eenmaal stellen
Waarom was u mij slecht gezind Waarom kreeg ik geen hulp als kind Waarom was er niet de aandacht die ik van u had verwacht
Ja 'k weet, ik was niet schrander En intelligenter was steeds die ander Maar ik had u toch niet iets misdaan Waarom liet u mij alleen staan
U als meester had toch moeten weten Dat u niet met twee maten mocht meten en dat een kind aandacht nodig heeft voor het verrijken van zijn geest
Maar nu bedenk ik, ondanks dit gemok 'k Koester jegens u geen haat of wrok want al ging u vaak over de grens ook u was maar gewoon een mens
Geschreven ter gelegenheid van een reunie van oud Hindeloopers.
Heimwee
Jimme geengen ut Hylpen wei. Mar iik tink; ja, yk wet ut wol seker, jimme sên ut nei de dei, Ja, soms tolle jimme de dêgen, dot jimme wur ronne oer de Niiste of oer één fan de Hylper brêgen. Jimme hert ys pas wur ge'rust. os jimme binne yn Hylpen dot likje plakjen. Ja, dot ys fôr jimme un must. Son dei yn Hylpen ys fôr de aalde 'kunde, en fôr Hylpen, jimme likje stea. En yk tynk; nee, ek dot wet yk 'seaker, den kloppet jimme hert te'frea, Want den binne jimme wur thús.
Volgens mijn ouders en getuigen ben ik naakt en zonder zonde geboren. Compleet was ik met alle zintuigen. En ook waren lijf en leden naar behoren. En dit is zo is mij gebleken precies genoeg voor een goed leven
Ik ben Henk Smid en woon in Hindeloopen. Ben gepensioneerd. Mijn hobby is het verzamelen van verhalen, gedichten en allerhande beeldmatriaal van Hindeloopen. Ook maak ik af en toe zelf een verhaal en/of gedichten. Graag laat ik u via deze webblog mee genieten van mijn verhalen.
Naast mijn foto mijn logo. Op het logo de beide broers Lyme- en Jelle Liemes, beiden van beroep smid. Zij namenals eersten de naam"Smid" aan. In het logo smeden de broers Lyme en Jellede naam "Smid".
E-mail mij
Druk oponderstaande knop om mij te e-mailen.
Dropbox Indien u grotere bestanden (b.v. een leuk verhaal) van uw vaste schijf wilt sturen gebruik dan deze dropbox.
Druk op onderstaande knop om je bestand naar mij te verzenden.
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Eerst een raap, dan een schaap, dan een koe. Zo gaat onze Jantje naar de galg toe. *** De waarheid en niets anders dan de waarheid. Helaas, soms is het beter deze niet uit te spreken. *** De grote bult is voor de landheer. De restanten zijn voor mij. Dat is mijn winst. *** De vloed tilt alle schepen op. (Wijlen president Kennedy) *** We meten alles met onze maten. Maar wist u dat slechts 19% van de wereldbevolking blank is. *** De laatste drop is de boterknop. *** Gelijk hebben is één ding, maar gelijk krijgen is iets anders. *** Discussiëren over geloof en politiek geeft koude harten en heette hoofden. *** Arbeid adelt maar adel arbeid niet. *** Geld maakt niet gelukkig. Maar het wel hebben van geld hoeft ook niet ongelukkig te maken. *** Wie meer rechten neemt dan hem toekomt gebruikt het recht van een ander. *** Wie zijn gat uit leent moet zelf door de ribben …… *** Veel beloven maar weinig geven doet velen in vreugde leven. *** Water is net als geld. Het is oneerlijk verdeeld. *** Als het tegenzit krijgt een koe geen kalf. Als het meezit kan de stier wel kalf krijgen. *** De hoop sterft als laatste. *** Iets proberen wat mislukt is beter dan niet geprobeerd en je hele leven lang roepen, had ik het maar geprobeerd. *** Ik heb het nog nooit geweten wat goed was, want toen ik jong was wisten de ouden het. En nu ik oud ben weten de jongen het. *** Ook een afgesneden tak bot weer uit. *** Een geslonken maan wast weer tot vol. *** Loon naar werken? *** De enige manier om niet te werken is een ander voor je laten werken. *** Werken kost helaas veel vrije tijd. *** Het geloven begint, waar het weten ophoudt. *** Een wetenschap is zeker. Een geloof is wat iemand denkt zeker te weten. *** .Als de schuur vol hooi is, de kelder gevuld met aardappels en weckflessen. Het kolenhok gevuld met kolen en brandhoutverzuchtte de boer "Laat nu de winter maar komen. Ik ben er klaar voor". *** Arm of rijk, een ieder kan er heel en schoon bij lopen. *** Geen mens is onmisbaar. Maar de één wordt wel meer gemist dan de ander. *** Trouwen is houen. *** Oud worden is mooi, maar oud zijn valt niet altijd mee. *** Als je jong bent wil je elkaar niet missen. Als je oud bent kun je elkaar niet missen. *** Verliefd worden komt je over. Liefde moet groeien. Maar haat wordt gekweekt. *** Iedere baby is zonder zonde geboren. *** Brood doet wonen. *** Zolang twee kinderen vechten om een snoepje. Zolang zal er oorlog zijn. *** Kan niet ligt op het kerkhof. Wil niet ligt er naast. *** Een kromme ….. piest ook. *** Veel jonge meisjes vinden paardrijden mooi. Maar als ze zelf bereden worden vinden ze het vaak onnozel geklooi. *** Aan het erf kun je zien hoe het in huis is. *** De weg van de minste weerstand is niet altijd beste. *** De tijd zal ons leren wie gelijk heeft. *** Gelijk hebben is een ding. Maar gelijk krijgen is iets anders. *** Wie niet wil gebruikt vaak het excuus"Kan niet". *** Een meisje van een jaar of tien uit een grote stad is te logeren bij haar tante in Hindeloopen. Op een mooie dag gaan ze naar het strand. De hele middag speelt het logeetje in het water en het zand. Op een gegeven moment vraagt ze "tante, hoe laat gaat het hier dicht"? *** Wie de mens leert kennen, gaat van dieren houden ***
Neem een handvol droog en ruil zand in de hand. Knijp deze met zand gevulde hand krampachtig dicht. Gevolg; Bijna al het zand glipt u door de vingers en u blijft over met een praktisch lege hand.
Neem nu wederom een handvol zand in de hand. Knijp nu deze met zand gevulde hand niet stijf dicht. Houdt de hand ontspannen en span uw vingers niet. U zult merken dat u nu veel meer zand in de hand houdt.
In het leven gaat het vaak gelijk als met deze handvol zand. Leef krampachtig en u zult merken dat er weinig overblijft. Degene die meer ontspannen leeft, ‘t leven neemt zoals het is, zal in zijn leven meer bereiken en meer plezier beleven.
