|
Een oud gedicht in het Hylpers
En zommersen uetstep nei et vild op
un moarn biitiid van in veer mei ziin zoon.
Lest geén 'k op en moamtiid mei eén van mijn zonen,
Mei aaigmork, om him iin et vild oon te toonen,
Ho 't zommers der alles weér noglik en blie.
Wij stepten vrii haastig en laand menning henne;
Zo koamen we al gaauw en eénd steewaarts van denne;
Der geéng iik dae zitten, mijn zoon zee't bij mie.
****
'k Zeé: ,, joenge! no mutte wij roendom ues henne
,,Hir alles biikiikje, zo goe as we kenne;
,,Den valt ues voarzijker dizz' moamtiid wol ligt.
De dauwe loai jitte op de gersen bij droppen,
Dat blaaink iin ues aaigen as zelwere knoppen:
Dit joeg voar et earst al en heerlik gezigt.
****
Et doere naat lang, dot iis ligt wol to tiinken'
De zonne biigoast mei zijn stralen to biiinken;
't Roan ek al nei vieuwen, to minsten zo 'k maen.
Wii kiiken roendom ues, en zoegen de blommen,
Zo 't liike, ek uet jerre naaitsleép opkommen:
Dot alles weér voar ues ek moai om to zaen.
****
De visken iin 't wetter jin spiillen en spraaingen,
De voeglen jin pieppen, jea fluitten, jea zaaingen
Mei moaje geluetten, doch ek wol ris tjoe;
De lammen jin doensen en weéren zo olik,
De hingsten en koebeesten weidden ek vrolik:
Ealk prieze zijn Schepper, zo goe as er koe.
****
'k Zee: ,,joenge het binne dot treffende wiinken.
,,Zo heerden wii ek alle moarnen to tiinken:
,,Want graat bin we ziikerlik bop jem iin rang;
,,Wii kenne ommers Genesins eén duedijk laeze,
,,Dot ealk van jem ues oenderdanig mut waeze;
,,Dii 't naat wol mei goedens, dii mut doch trog dwang.
****
,,Dot vlogt iin de loft en dot kroept iin de zaanden,
,,Dot healt iin de vaart en dot ront in de laanden,
,,'t Steet allegaar oender de minsliike magt;
,,Dot zwemt iin de zee en dot geet op de wallen,
,,De heerschappii hebbe wij doch oer jenm allen,
,,Schoan ze ues vaaik oertreffe un graatheid en kracht."
****
,,Mar zoon! men het derom gin rogt om to tiinken:
,,Mut al et gedierte ues zo taenje op ues wiinken,
,,Het binne wii graat, der iis nimmen boppe ues!
,,Want as wii ues zem erris ernstig biikiikje
,,En ues mei de Mekker van 't al vorgeliikje,
,,0! den bin we litj en hir ek nit eés tues.
****
,,Want, wa iis iin staat om dot Wezen to schetsen?
,,Iik heb der zo vaaik al miin hersens mei bretsen,
,,En toat bii mii zem: het iis dii Schepper graat,
,,Dii 't al het we zaene iin seks deggen mekke !
,,ik doer der nit eés hest mijn haad meer mei brekke,
,,Want 'k viid doch nooit worden, der goe to iin staat.
****
,,Mar zoon! wur voar zouwe zo haaig ek op klieuwe?
,,Wie keime ommers hir op et eardriik wol blieuwe,
,,Iin Jezus wok sizze, der iis 't iin to viinden:
,,Hij heersche oer it wetter, Hii heersche oer de wiinden,
,,Want, mei eén word sprekken weér'n ze allebei stol."
****
,,En derbij geneesde er jitte ek vuele minsken;
,,Ass' Him er om vriggen, en dot van Him winsken
,,Den haalp er de minske, het kwaal 't er ek heé;
,,Ja asse iin Him leeuwden en Him er om baaden,
,,Den roapt er soms wur iin et libben de daaden:
,,'t Geschiedde altijd aanstons, as Jezus 't mar zee'."
****
,,Hir oen iis et ommers no duedlijk to morken,
,, (Want wa deé hir ooit zokke wondere worken?)
,,Dot Hij weér Gods Zoon, - en Hii koam hir om ues,
,,m ues mar to redden, om ues to biivriejen;
,,Om ues woed er sterwe, om ues woed er lieje,
,,Om ues joeg er Him ek vriiwollig oen 't krues.
****
,,Het weér dat en liefde, dot Hij ues biitoonde!
,,Dii 't om ues to redden, him zem naat vorschoonde
,,Het leit er no ek en vorpligting op ues.
,,Wii mutte ek iin vreénschip mei ealk no vorkeere,
,,En naat vreéje, het dot ze tiinke of leere:
,,Wii heere hir boppe doch allegaar tues.
****
,,No, zoon! et word zoetjes ek tied dot we gane.
,,As wii hir den no mar nei libje en dwane,
,,Den word dizze dei mooglik nuttig voar ues.
,,De zonne dii riest ek al haaig uet de kiimmen;
,,Lik schei derom no mar ris uet mei miin riimmen;
,,Kom, staan den mar op, en den gaan we nei hues."
****
Uut Taalproeven van Hindeloopen"
|
