HYLPER VOLKSLIED
Wor iss op earde en laand to viinden Dot zok en koninginne het; Jot iin jer dwaan en iin jer leéten Altiid op rogt en oenrogt let;
Jot nooit gin kwesje mei jer boerren of eénig minske zeékje zol; Mar, om de vrede to biihaalden Altiid wol graaig het to joan wol;
Ja, om de oarlog to ontkommen, Ast moglik iis, earst dweit jer best; En os jo dot naat ken vorkrieje, Den steet geliik en paal so fest.
Den t haad wol beat oon grate magten, Ja somtiids wol oon twa geliik, Jint jer iin strekte vier oertreffe; Want jo het mar en heel lik riik.
En as de nood biigont te naaikjen, Dot immen tjen jer mekket twist, Den roentut tjen jer volk doot te sizzen: Hir boppe iis mien lot beslest.
En mei één wink as jot biijerrit. Vorscheidne toezen man zogt staen, Jintt jem vriiwollig zem oonbaedde, Om voar jer iin de daa to gaan.
Die lêve koningin iis uesses, Jot mei jer deugt jer troon versiert Leét us den no ek noglik waeze, Omdot men joe jer jeédei viert.
Kom, dot wii jer gesoendheid songe, Jer prins en born, ja t heele hof En alle jin, dot ues regeerje, Gelok en zegen, eer en lof:
|