|
Dit gedicht is ter ere van al de moeders
van vermoorde kinderen.
Of haar zijn ontnomen door het gerecht.
En voor de moeders die kinderen hebben
maar ontvoerd zijn
door hun vader en naar een vreemd land zijn gebracht.
Ook voor de moeders die in de steek zijn gelaten
door haar kinderen.
Zij is niet hun moeder voor heel even
maar heel haar leven...
~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Moederdag...
Voor haar die geen kinderen meer heeft
en toch moeder is.
Is het vandaag gewoon een dag
een dag vol met pijn.
Zij bezoekt misschien het kerkhof
en legt er een bloemetje neer
voor haar is vandaag geen Moederdag
en dat doet haar pijn.
Een doodgewone dag
geen kinderen die aan haar bed zullen staan
met tekeningen en cadeautjes
gewoon de dag alleen moeten doorstaan.
Aan al deze eenzame moeders
wil ik eventjes denken
en er bij stilstaan
om ook hun! even wat aandacht te schenken...
Hilda 11/05/1998
|
en mooi pinksterweekendje.
Ik ben Vanloffelt Hilde
