Ik ken hem al zo’n 35 jaar. Ik heb veel over mijn vriend gehoord voor hij echt mijn vriend werd; ik zag anderen er mee omgaan en was een beetje jaloers op hen. Ik wilde hem ook als vriend en dat is me gelukt ook. Het heeft me veel moeite gekost maar uiteindelijk werd hij echt mijn vriend, mijn trouwe metgezel, mijn compagnon, mijn troost in zware tijden, mijn toeverlaat, kortom de ideale partner. Mijn vriend was lang en smal en zei niet veel, eigenlijk zei hij nooit veel om niet te zeggen dat hij eigenlijk niks zei.
Mijn ouders waren categoriek tegen mijn vriend, eerst waren ze boos op me toen ze wisten dat ik zo’n vriend had, nadien draaiden ze bij en zeiden ze dat ik het zelf dan maar moest weten !
Duizenden feestjes heb ik met mijn vriend doorgebracht,meisjes die naar me opkeken omdat ik zo’n coole vriend had, meisjes die mijn vriend ook wilden en soms nog kregen ook. Toch heb ik mijn vriend vaak verwenst, er waren dagen dat ik er misselijk van werd, dat ik moest kotsen als ik zijn pak zag, ja, mijn vriend droeg altijd een pak, eigenlijk een pakje want mijn vriend was nu niet echt zo groot, hij was eerder klein maar wel lang en smal.
Mijn vriend zag vaak bleek, lijkbleek, waarschijnlijk door al het gif dat hij in zich had. Ik trok me daar weinig van aan, hij bleef mijn vriend ondanks de nadelen.
Op school mocht mijn vriend niet mee, dus liet ik hem thuis, soms kroop ik er wel eens mee op de toiletten, dat vond ik best leuk. Ik heb vaak aan mijn vriend getrokken maar ik denk niet dat hij ooit pijn heeft geleden, integendeel, volgens mij hield hij er wel van.
Het is dikwijls uit geweest met mijn vriend maar even snel was het terug aan, sommige mensen moesten niks hebben van mijn vriend, ze vonden dat hij stonk, dat hij te arrogant was, dat hij mij op het verkeerde pad bracht.
Ik geloofde dat allemaal niet en pakte meestal mijn vriend nog eens lekker vast, wat kon mij die commentaar schelen van zo’n stelletje onbenullen die gewoon jaloers op me waren!
Op al die jaren heeft mijn vriend me wel veel geld gekost, duizenden euro’s heb ik aan mijn vriend uitgegeven en nooit heeft hij me een cent terugbetaald, de smeerlap, maar toch bleef hij mijn vriend, ik kon niet zonder hem, toen niet en nu nog niet.
Ik heb er vaak aan gedacht om me van mijn vriend te ontdoen, meestal lukte dat wel voor enkele uurtjes maar dan moest ik weer toegeven aan de verleiding die mijn vriend met zich meebracht, hij was lekker en ik had vaak het gevoel dat hij me kalmeerde.
Spijtig genoeg groeide er met de jaren een soort van haat tegen mijn vriend, nergens mocht hij nog mee binnen,op sommige plaatsen was het zelfs verboden om mijn vriend mee te brengen, het ging zelfs zover dat de regering wetten uitvaardigde waarin stond waar mijn vriend niet welkom was.
Ik heb het toen overwogen een vereniging ter bescherming van mijn vriend op te richten maar ik vermoedde dat dat me veel geld zou kosten. Dus besloot ik om toch maar clandestien met mijn vriend te blijven omgaan, ik zag hem meestal buiten, in het park, in het bos, op gore toiletten en heel veel thuis. 
Nu is het zelfs zover gekomen dat wanneer ik met mijn vriend ergens verschijn de mensen me bekijken alsof ik een gangster ben, een paria, een outlaw die lijdt aan één of andere vreselijke ziekte.
Ik moet toegeven dat ik me soms wel schaam voor mijn vriend, want ik vind nu ook dat hij verschrikkelijk uit zijn bek stinkt en hij kost me nog meer geld dan vroeger. Geloof het of geloof het niet er bestaan nu zelfs geneesmiddelen om omgang met mijn vriend tegen te gaan en naar het schijnt zijn er door mijn vriend al velen het hoekje omgegaan. Ikzelf ben al vaak om het hoekje gegaan want daar woont mijn vriend namelijk, als ik hem ga halen ligt hij er met al zijn vrienden en soms kies ik onbewust één van zijn vrienden om me te amuseren, maar uiteindelijk verlang ik altijd toch terug naar hem, hij heeft iets vind ik, dat ik nooit bij andere vrienden heb gezien of gevoeld, ik kan het niet omschrijven, het is geen liefde,  maar meer een gevoel van het echte man zijn, althans dat denk ik toch alhoewel het nu cool blijkt te zijn om mijn vriend af te wijzen.
Ik stoor me er niet aan. Hij  blijft mijn vriend ook al zeurt mijn vrouw dat ik onze vriendschap moet stoppen, ook al zeurt mijn baas dat mijn vriend niet welkom is op zijn werkvloer (zoals men dat netjes zegt tegenwoordig). Doch ik blijf bij hem, ondanks de stank die soms dagenlang in mijn kledij hangt, ondanks de woeste blikken van mensen die mijn vriend haten, ondanks de vervelende kuchjes die ik soms hoor als ik mijn vriend tevoorschijn haal enzovoorts !
Of mijn vriend een vriend voor het leven is, ik weet het niet, eigenlijk geeft hij geen bal om me en is hij er op uit me kapot te maken, dat besef ik nu ook wel, maar doet hij dat met opzet of doe ik dat zelf ?
De laatste nieuwe hype is het verbieden van mijn vriend in restaurants, dus zit je lekker te schransen, wil je even met je vriend zijn, dan moet je buiten in de kou of regen gaan staan, zo gehaat is mijn vriend en hij is zelfs geen marokkaan of turk, dan zou je er nog begrip voor kunnen opbrengen, niemand wil hem nog zien alhoewel de jeugd meer en meer naar een vriend verlangt zoals de mijne, dus dat valt ook wel weer mee.
Volgens de kranten en de goedgevoel-blaadjes, leef je zonder mijn vriend veel langer, maar wie kan dat bewijzen, ik vind dat larie en apekool, alhoewel ik noch larie of apekool lust !
Psychologisch gezien windt mijn vriend vele mensen probleemloos om zijn vinger, hij slaagt er steeds in om iedereen afhankelijk van hem te maken, dan voelt hij zich in zijn nopjes maar je krijgt er maar weinig voor terug buiten een droge mond en een hoestbui.
Is deze vriendschap voor het leven, ik weet het niet, nu moet ik echter stoppen want mijn vriend roept, daar ligt hij, uitdagend als altijd, ik neem hem vast, steek hem in mijn mond,
Ik geef hem een vuurtje en inhaleer zijn geur, mijn longen trekken zich vol met zijn giftige rook, weeral zoveel longblaasjes naar de knoppen, ik blaas zijn rook uit, voel een hoest opkomen, rochel even, en trek nogmaals aan mijn vriend.
Wat kan zo’n sigaret toch smaken !!!