amateur schrijverke zonder ruggesteun!
Een verhalenblog voor mensen die willen lachen, glimlachen en relativeren...
omdat het moeilijk is om te publiceren en ik ook niet de juiste mensen ken en misschien ook niet goed genoeg ben doe ik het op deze blog ! schrijven uiteraard !
Inhoud blog
  • zombies
  • zombies
  • vakantie
  • Slapen
  • Reportage
  • Ravache en Barremans, private investigators
  • reisperikelen
  • Het gat in de markt
  • Ik kom uit de kast...
  • waargebeurd...
  • Vroeger was het beter...
  • Aan het loket
  • het gat in de markt
  • haar
  • ex vriend
  • De heilige man komt
  • Ossepoester
  • Miljonair
  • Kroniek van een sukkel
  • ons hondje
  • de blokkade
  • Het zal niet gemakkelijk zijn
  • 1 januari 2017
  • De eenvoud
  • Tomorrowland
    Zoeken in blog

    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    Welkom op mijn blog!
    forum
  • LAAT IETS WETEN
  • uw commentaar

    Druk op onderstaande knop om te reageren in mijn forum

    Foto
    15-03-2022
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.waargebeurd...

    Waargebeurd verhaal


    Dit verhaal is waar gebeurd, ik heb dat op een nacht gedroomd, nadat ik de avond er voor was gaan
    chillen met aspirine en appelsienenlimonade. Het is een triest maar tegelijkertijd ook een leuk
    verhaal.
    Het gaat over Leo God, een jongeman van 64, die leefde in een dorpje ergens in Vlaanderen, dat
    kon ik in mijn droom niet zijn omdat er nergens wegwijzers in voorkwamen.
    Deze jongeman, had een vreselijk probleem. Iets wat hem al jaren dwarszat. Neen , het was niet het
    klein pensioentje dat hij kreeg noch de verwijten van zijn vrouwtje Elferida. Het was ook niet hun
    blinde hond Adhemar,met één poot die voortdurend zijn behoeften op de krant van Leo deed en
    meestal had hij de krant dan nog niet eens gelezen, vaak zat Adhemar na zijn gevoeg, stiekem in de
    hoek te gromlachen.
    Dan werd Leo echt kwaad en gooide hij de afstandbediening naar de hond, die daarop reageerde
    met naar Elferida te pikkelen en in haar enkels beet. Soms liep het bloed over haar zwarte pantoffels
    op de mooie zwarte tegels van hun bescheiden appartementje.
    Het was ook niet de postbode die elke dag expres hun post in een verkeerde brievenbus om hen te
    treiteren. Ze waren namelijk niet erg geliefd in het dorp.
    Hetgeen Leo het meest verafschuwde was zijn vreselijke achternaam: GOD.
    Hij voelde zich daardoor zo belachelijk dat hij nog liever Janssens of Peeters of Klotemans had
    willen heten.
    Het begon al op school , op zijn eerste kleuterschool dag toen zijn mama hem inleverde in de
    school.
    Juffrouw Esmeralda bekeek het magere lelijke ventje en slikte, ze richtte zich tot Leo's mama.
    “Aha, dag mevrouw, is dat Uw mooi mannetje, wat een leuk ventje” zei ze liegend.
    De mama van Leo bekeek haar alsof ze gek was.
    “Ja, onze Leo”
    “Mooi, en de achternaam?”
    “God!”
    “Hoe?”VROEG juffrouw Esmeralda.
    “God of hoort U niet goed godverdomme?”
    Juffrouw Esmeralda kon amper haar lach inhouden, ze schaterde van het lachen binnenin.
    De mama van Leo liet hem staan en vertrok. Leo weende, de tranen rolden over zijn puisterige
    gezicht en zijn dikke bochelneus.
    “Ge moet niet huilen vriendje!” zei Esmeralda. En ze gaf hem een papieren zakdoekje.
    “Kom we gaan naar de klas om met de andere kindjes kennis te maken!” Leo volgde de juf en even
    later kwamen ze in een klasje met andere kindjes.
    Juffrouw Esmeralda opende de deur :
    “Vriendjes , “zei ze, “dit is jullie nieuwe vriend Leo GOD”.
    De meeste kindjes kregen ter plaatse een lachkramp en een breuk van het lachen.
    “Woehaaa....God......whaaaaaa”
    “Waar is sinte pieter ?” riep een ander kind.
    “En Jezus?” riep een ander kind.
    Juffrouw Esmeralda werd echt kwaad.
    “Pas op jongens of straks geen godsdienstles!”
    De kleuters lachten nog harder. Leo niet. Die huilde.
    Leo huilde elke dag. Op de kleuterschool,op de lagere school, in het middelbaar, op de unief en ook
    toen hij soldaat moest worden.
    Overal werd met zijn naam gelachen.
    Overal...
    Uiteindelijk werd hij dierenarts. De dieren lachten niet met zijn uiterlijk noch met zijn naam.
    Vele jaren was hij de beste dierenarts van het dorp.
    En dan op zijn vierenzestigste had hij genoeg geld bij elkaar gewerkt om dat te doen wat hij al jaren
    wou doen.
    Uitgerekend op1 april, net na 31 maart zelfs, stapte hij naar het gemeentehuis van de gemeente.
    Hij ging naar een loket waar een bediende zat.
    Moest daar een giraffe zitten zou dat vreemd zijn niet?
    De man achter het loket, met een klein Adolfsnorretje, een brilletje op zijn neus, en een grijns zei :
    “Dag meneer, waarmede kan ik U van dienst zijn?”
    “Ik weet niet of ik hier terecht kan maar ik wil mijn achternaam laten veranderen!”
    “Uw achternaam?” zei de klerk en hij lachte flauwtjes.
    “Ja!”
    “Oké, en mag ik weten wat Uw achternaam dan wel is meneer?”
    “God”.
    “God?”, zei de loketbeambte, terwijl hij even naar het papier voor hem keek. Zijn lach kon hij
    nauwelijks bedwingen. Hij nam snel een papier achter zich en zette zich recht aan zijn bureel.
    Leo wachtte braafjes.
    “God dus?” zei de man weer en vulde de naam op het papier in. Dan gooide hij snel zijn potlood
    neer en liep weg.
    “Dringend naar toilet meneer, sorry, even geduld!” en hij rende weg, naar het toilet, een beetje
    verder, daar hoorde hij de man bulderend lachen.
    Leo slikte.
    Even later kwam de man terug.
    “Oké, meneer God!”
    “En in welke naam wil U dat dan laten veranderen?”
    “Afgod!” zei Leo.
    De klerk gooide zijn potlood weer neer en rende als een bezetene naar het toilet. Leo hoorde hem
    alweer bulderlachen. Het hele gebouw leek te daveren. Ook de collega's van de klerk hadden
    inmiddels alles gevolgd en zaten te gniffelen, te glunderen, te brullen, te gieren, te ginnegappen,te
    proesten, te schaterlachen en sommigen durfden zelfs te glimlachen.
    Leo was bedroefd. De klerk was terug. Uitgelachen.
    “Waarom afgod meneer, dat is toch even erg?”
    “Neen meneer , ik vind van niet, ik wil daarmee zeggen dat ik God af ben, dat ik God niet ben, dat
    ik gewoon een mens ben zoals alle anderen! Dat ik dit discriminerend en belachelijk gedrag, niet
    langer wil nemen!” riep Leo kwaad.
    De klerk proestte het uit.
    En dan plots begon het buiten te regenen, te stormen, te donderen en bliksemen. De mensen gingen
    kijken naar buiten, door de ramen, de straten werden rivieren, wagens werden meegesleurd en het
    bleef regenen. De mensen kregen schrik. Verborgen zich onder hun bureau, vluchtten naar het toilet.
    Plotseling bewoog alles. Een aardschok. En nog één. En nog één.
    Leo stond erbij en keek er naar. Hij lachtte een beetje. De klerk was intussen onder zijn bureau
    gekropen. Het angstzweet op zijn voorhoofd.
    Dan plots vloog het kantoor in brand, zomaar ineens, zonder aanleiding. Mensen schreeuwden,
    riepen om hulp, ze lachten niet meer.
    Leo keek toe, de vlammen deden hem niks. Integendeel.
    Hij genoot van de intense hitte, hij voelde zich fantastisch, dan volgde er een luid gekrijs en
    veranderde Leo's lijf in een roodachtig torso, hij kreeg horens op zijn kop en gitzwarte vleugels
    verschenen op zijn rug, zijn handen werden klauwen. Hij rochelde en gilde luid. De mensen die het
    zagen vielen dood neer, van angst.
    Leo roffelde enkele malen met zijn hoeven op de grond en vloog dan weg door de gebroken ruiten.
    “Dat zal ze leren om mensen uit te lachen!Daar kan ik nu echt niet tegen hé”
    “Ja maar Duveltje, was dat nu echt nodig om daar zo p te reageren?”
    “Jezus, zeik niet of ben je de zondvloed al vergeten?!!!!!”
    En net toen werd ik wakker, badend in het zweet, zo bang als een wezel.....


    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    15-03-2022, 14:06 geschreven door yves pf goudket  
    Reacties (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Vroeger was het beter...

    Vroeger was alles ECHT beter !
    Normaal gezien spreek ik niet over vroeger, de mensen van nu zullen later, als ze oud zijn, ook
    zeggen dat vroeger alles beter was...
    Wat mij betreft was het dat ook. Neem nu gewoon een liefje vinden.
    Vroeger toen ik een twintiger was, gaf men fuiven en party's en bals, je ging daarheen met een
    briefje van 20 frank, dronk één pint waarmee je heel de avond moest toekomen maar je ging vaak
    met een meisje naar huis.
    Ze speelden er namelijk slows, een trage, je koos dan een meisje en daar danste je mee, tijdens het
    dansen zette je een beetje meer kracht op je handen en reageerde het meisje dan wist je : BINGO!
    Of ze speelden er la bamba, dan ging iedereen in een grote cirkel staan, een aantal meisjes en
    jongens gingen in de cirkel staan en wandelden rond, de meisjes of de jongens die je drie kussen gaf
    wist dat je iets voor hem of haar voelde en dus : BINGO!
    Of je danste een beetje op de dansvloer, op het plafond zou idioot zijn, en je liet de meisjes merken
    dat je hen wel kon pruimen, en ging je vaak naar huis en dus : BINGO!
    Zouden hedendaagse jongeren weten wat een slow is? Ik denk het niet....
    Maar nu ocharme, die jonge mensen, computers, tablets, gsm's, laptop,breedbeeld-tv's,sprekende
    computers, stemgevoelige apparaten die je een opdracht geeft, sms jes sturen in codewoorden zoals
    LOL, facebook, instagram, twitter, …..je kan het niet gek genoeg bedenken of het bestaat. En
    Tinder en dergelijke, foto's van al dan niet bestaande meisjes, je swiped naar links of rechts al
    naargelang wie je wel bevalt, dan spreek je af, zijn dit echte mensen of zijn het mensen die je geld
    willen afhandig maken, kan je ze vertrouwen, moeilijk. Vreselijk voor de jongeren. Jongeren van nu
    weten niet meer hoe een deftig gesprek te voeren, weten niet hoe zich te gedragen tegenover
    anderen omdat ze 24 op 24 op een scherm staren...
    Is dat niet erg? Ik ben er zeker van dat 95 procent van al die jongeren vroeg of laat bij de psychiater
    terechtkomt. Triestig hee.
    En nog iets vroeger, had je meisje en jongens en ook wel soms homoseksuelen en biseksuelen, maar
    nu, het is niet te geloven wat je nu allemaal aantreft :
    jongens, meisjes, non binaire mensen,aseksuele mensen,transseksuelen,biseksualiteit,transgenders
    enzovoorts en zo verder.
    Er zijn zelfs mensen die verliefd worden op hun hond of op een vetplant.
    Ik vind het allemaal een beetje ver gaan. Vreemde wereld wordt het !
    Dat je als man in een vrouwenlichaam zit of omgekeerd begrijp ik nog maar al de rest...
    En de politiek en media doen daar lustig mee mee om het seksualiteitsspectrum zo breed mogelijk
    te maken, zodat elke mens een andere seksualiteit krijgt...
    In onze tijd was je een jongen of een meisje en liep je als jongen niet met een rok of als meisje liet
    je geen snor groeien.
    In onze tijd wanneer je je vrienden wou spreken, sprong je op je fiets(als je er al één had) en fietste
    je er naar toe!
    Nu gaat alles via die verdomde computertoestellen en andere dingen die de mens eigenlijk helemaal
    niet nodig heeft.
    En dan de programma's op tv, blind date, blind getrouwd, blind gekocht, man zoekt vrouw, vrouw
    zoekt man, naked date, robinson eiland, enzoverder...
    Ik heb altijd gezegd dat er ooit een programma zal zijn waarbij een moordenaar een tv station opbelt
    om te zeggen dat hij een moord gaat plegen en dat zij mogen komen filmen tegen betaling, geloof
    me, ik ga nog gelijk krijgen, het kan niet gek genoeg!
    Elke mens heeft nu toegang tot duizenden televisiestations, duizenden films over letterlijk van alles,
    duizend bronnen via Google en andere zoekmachines over alles, het is een beangstigende evolutie
    en Darwin of George Orwell draaien zich wellicht om in hun graf.
    Wij, vroeger hadden soms een zwart wit tv in huis, de afstandbediening was één van de kinderen die
    op een knop ging drukken op het lelijke toestel. Er waren drie posten, Vlaams, Frans en Nederlands.
    Moesten we iets opzoeken was dat in een encyclopedie...
    Er waren prachtige avondvullende variété shows, waarbij je zowel kon lachen als huilen , er waren
    prachtige quizshows, er was af en toe een goeie film.
    Nu zie je door het bos de bomen niet meer, zelfs het bos kan je niet meer zien.
    Ik begrijp dat vele jongeren er door zitten, of depri zijn. Je zou voor minder. Hoeveel van hen
    speelden in zelfgebouwde kampen of ploeterden op een modderig voetbalveld om een goal te
    scoren, hoeveel van hen weet wat boomklimmen is of touwtje springen, weinigen en dat is een
    gebrek !!!!
    Ik ben misschien een zeveraar,een lul, een zageman, maar volgens mijn bescheiden mening was het
    vroeger echt wel beter en ik ken vele mensen persoonlijk die het niet zo leuk vinden dezer dagen,
    het wordt tijd dat er wat verandert !
    En dan spreek ik niet eens over de muziek, in onze tijd was er prachtige rock, soul en andere
    muziek waar je op kon dansen, waar je een partituur van kon hebben en dat proberen na te spelen,
    er was ritme, er was sfeer, nu nog worden duizenden nummers van toen nog gespeeld, zenders als
    Nostalgie schieten als paddenstoelen uit de grond omdat de huidige muziek 'suckt'; er zijn de
    zogenaamde rappers; de praters op muziek zoals een Eminem ed, die verdienen duizenden dollars
    om op muziek te praten en vooral om elke regel te vloeken, en dan de boem boem muziek,
    zogeheten deejays gooien een zootje klanken in een computerprogramma en maken daar hits van,
    kennen geen noot van muziek maar raken toch wereldbekend en steenrijk.
    Zeer trieste evolutie, en dan organiseert men evenementen zoals Tomorrowland, waarbij je dagen
    aan een stuk rondhost op boem boem muziek, terwijl je je tegoed doet aan ongetwijfeld vele pillen
    en dergelijke...
    Het was vroeger beter vind ik, gelukkig behoor ik nu tot de ouderen, en zal ik
    niet meemaken wat mijn kindjes en kleinkinderen nog gaan meemaken...dus stop ik met zeuren en
    zal ik U met een spreuk opbeuren :
    Morgen is er alweer een nieuwe dag dus lach !


    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    15-03-2022, 14:04 geschreven door yves pf goudket  
    Reacties (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Aan het loket


    De man achter het loket leek wel iemand uit de jaren zestig, een klein snorretje, de mouwen
    opgerold met een elastiek aan de bovenarmen, bretellen en een bruine velours broek.
    Plots stond er een man voor hem.
    “Goedendag meneer !Kan ik u helpen?”
    De andere man knikte en kwam wat dichter.
    “Euh…ik denk het wel, ben ik hier juist om verbouwingen aan te vragen?”
    “Inderdaad” knikte snorremans.
    “U gaat dus verbouwen?”
    “Ja klopt!”
    “En wat gaat u verbouwen?”
    “Wel, ik wil graag een barbecue op mijn koertje bouwen, met bakstenen”.
    “Een barbecue kan je nu toch niet echt als een verbouwing zien he meneer?”
    “Dat dacht ik ook, maar aangezien ik dan toch bezig ben wilde ik naast de barbecue ook een
    pizza oven in elkaar metsen, met bakstenen !”
    “Met bakstenen..” zei de loketman. “Best wel hee, met stro zou niet lang blijven staan he “
    lachte hij.
    De andere man lachte niet.
    De loketman nam uit een lade een formulier ‘VERBOUWINGEN’.
    “Hebt U een idee van de oppervlakte van dit gebouw ?”
    “Ongeveer vier op vier meter, denk ik !”
    “Amai, serieuze pizza’s gaat u bakken…” grinnikte de bediende.
    De andere man grinnikte niet.
    “Okee, ik zal de aanvraag invoeren, maar dan moet ik eerst Uw naam weten.”
    “Dom” zei de man die niet grinnikte noch lachte.
    “Dom?! U vindt het dom dat ik Uw naam vraag, of niet?!” zei de klerk.
    “Neen, U begrijpt me verkeerd ik ben Dom!” zei de niet lachende noch grinnikende man.
    “Okee meneer, dat U zichzelf dom wil vinden is Uw volste recht maar ik heb toch Uw naam
    nodig !” zei de bediende weer.
    “Ik ben DOM !!!” zei de verbouwer in spe, hij leek een beetje geagiteerd en opgewonden.
    “Ja meneer, dat zei U net al, is goed maar ik moet toch echt Uw naam hebben hoor !”
    “Ik heb het al verschillende keren gezegd ! Ik ben Arnold Dom!!!!!!” zei de man een beetje
    bruusk.
    “Ahaaa…ik begrijp het, Uw naam is Dom !” zei de bedienende klerk.
    “Ja inderdaad, ik kan het ook niet helpen!” zei de ander.
    “Tja beter Dom dan Klootmans of Neukmans of zoiets, ik heb al ergere namen gehoord
    hoor.”
    “Ja, dat zal wel, maar ik wil er wel even bijzeggen dat ik niet dom ben!”
    “Hoe? Nu kan ik echt niet volgen hoor meneer, eerst zegt U dat U Dom bent en nu zegt U dat
    U niet Dom bent, wat is het nu, bent U Dom of niet ?”
    “Maar ja, ik ben Dom, Arnold Dom maar ik ben niet dom, zeg ik er bij, omdat de meeste
    mensen aannemen dat ik ook dom ben omdat ik Dom heet !”
    “Dat is toch begrijpelijk, U zegt zelf dat U dom bent dus is het logisch dat de meeste mensen
    veronderstellen dat U ook echt dom bent!” zei de klerkachtige.
    De andere man was intussen een beetje rood aangelopen en had okselvijvers.
    “Ik ben Arnold Dom en ik ben SLIM !!!!!!” zei de gefrustreerde aanvrager.
    “Nu kan ik helemaal niet meer volgen, bent U nu Dom of Slim ?” zei de bedienaar.
    “IK BEN ARNOLD DOM!!!!!!!!En ik ben slim en niet dom, en als U zo verder gaat zal ik U
    zodadelijk vanachter dat burootje trekken want mijn geduld raakt op !”
    De loketman schoof een beetje achteruit op zijn stoel en trok de wenkbrauwen op.
    “Weet U wat meneer, geeft U me gewoon U w paspoort ,dan vul ik de gegevens in op de
    aanvraag!”
    De kwadere man gaf zijn identiteitskaart. De andere nam het aan.
    “Dank U !”
    De man achter het loket bekeek het kleinood.
    Plots schoot hij in een lach, “U bent getrouwd met mevrouw Bijster, zie ik, wat een grappig
    gegeven, U bent dus in feite de familie Bijster-Dom…..woehaaaaa….aaaaaaa…..haaaa!”
    De andere man werd nog kwader. Hij deed het knopje van zijn hemd onder de kin los. Hij
    balde zijn vuisten.
    “Gaat U nu verdorie stoppen met de klant uit te lachen ?!”
    “Ik wil de baas spreken, nu, de verantwoordelijke van de dienst, roep hem nu !”
    De klerk schrok en stopte met lachen. Met moeite kon hij zijn lach inhouden.
    “Okee, ik roep hem wel even…” hij draaide zich om op de stoel en riep ,” meneer Krom, deze
    meneer hier wil U spreken!”
    Een man achteraan keek op en antwoordde ,” okee meneer Recht, ik kom er aan!”
    De man die kwam aangewaggeld, had een dikke bierbuik, een dik hoofd en leek op Oliver
    Hardy.
    “Wat scheelt er meneer Recht?”,
    “Deze man doet een beetje moeilijk en lacht me uit !” zei de klant, wijzend op de bediende.
    “Neen, deze man zit te lullen dat hij dom is en dan is hij dom weer niet maar slim, ik begrijp
    er geen snars van!” zei de bediendenaar.
    “Als ge weer begint dan ben ik weg, klootzak!” zei de klant en draaide zich om, vooraleer hij
    de deur uitliep brulde hij ; “ik ben Dom maar wel slim vergeet dat niet potloodventer, als ik
    je tegenkom sla ik je gezicht tot moes!!!!!” en hij verliet ziedend het gebouw.
    “Zie je wel meneer Krom……”
    De andere waggelde hoofdschuddend weg…


    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    15-03-2022, 13:59 geschreven door yves pf goudket  
    Reacties (0)
    Archief per week
  • 13/03-19/03 2023
  • 02/01-08/01 2023
  • 14/03-20/03 2022
  • 08/02-14/02 2021
  • 25/05-31/05 2020
  • 23/03-29/03 2020
  • 13/01-19/01 2020
  • 16/12-22/12 2019
  • 03/12-09/12 2018
  • 25/12-31/12 2017
  • 05/10-11/10 2015
  • 27/07-02/08 2015
  • 09/03-15/03 2015
  • 16/02-22/02 2015
  • 05/01-11/01 2015
    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.

    Gastenboek
  • Hallo
  • Wens u nog een fijne lentedag
  • Dagelijkse kost !
  • Geen goesting
  • Toenemende normaliteit

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek

    Blog als favoriet !
    Gastenboek
  • Hallo
  • Wens u nog een fijne lentedag
  • Dagelijkse kost !
  • Geen goesting
  • Toenemende normaliteit

    Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek

    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    Inhoud blog
  • zombies
  • zombies
  • vakantie
  • Slapen
  • Reportage
    Welkom op mijn blog!
    Mijn favorieten
  • seniorennet.be
  • mijn webstek
  • mijn print on demand uitgeverij
  • Welkom op mijn blog!Hopelijk vind je het plezaaaaaaaaaaant !!!!!!
    Over mijzelf
    Ik ben yves goudket, en gebruik soms ook wel de schuilnaam brid patt.
    Ik ben een man en woon in essen en omstreken (belgie en omstreken) en mijn beroep is buschauffeur maar niet meer echt overtuigd...tis van moetes !!!!.
    Ik ben geboren op 01/07/1957 en ben nu dus 67 jaar jong.
    Mijn hobby's zijn: schrijven, keyboard spelen, figuurzagen, wandelen, voetbal,stephen king, kinderen en kleinkinderen.
    Ik zou graag een bestseller schrijven en blijf proberen maar de juiste mensen kom ik maar ni tegen...misschien ook geen talent kan uiteraard ook !
    Een interessant adres?
    Welkom op mijn blog!
    Welkom op mijn blog!
    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     

    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!