De man achter het loket leek wel iemand uit de jaren zestig, een klein snorretje, de mouwen
opgerold met een elastiek aan de bovenarmen, bretellen en een bruine velours broek.
Plots stond er een man voor hem.
“Goedendag meneer !Kan ik u helpen?”
De andere man knikte en kwam wat dichter.
“Euh…ik denk het wel, ben ik hier juist om verbouwingen aan te vragen?”
“Inderdaad” knikte snorremans.
“U gaat dus verbouwen?”
“Ja klopt!”
“En wat gaat u verbouwen?”
“Wel, ik wil graag een barbecue op mijn koertje bouwen, met bakstenen”.
“Een barbecue kan je nu toch niet echt als een verbouwing zien he meneer?”
“Dat dacht ik ook, maar aangezien ik dan toch bezig ben wilde ik naast de barbecue ook een
pizza oven in elkaar metsen, met bakstenen !”
“Met bakstenen..” zei de loketman. “Best wel hee, met stro zou niet lang blijven staan he “
lachte hij.
De andere man lachte niet.
De loketman nam uit een lade een formulier ‘VERBOUWINGEN’.
“Hebt U een idee van de oppervlakte van dit gebouw ?”
“Ongeveer vier op vier meter, denk ik !”
“Amai, serieuze pizza’s gaat u bakken…” grinnikte de bediende.
De andere man grinnikte niet.
“Okee, ik zal de aanvraag invoeren, maar dan moet ik eerst Uw naam weten.”
“Dom” zei de man die niet grinnikte noch lachte.
“Dom?! U vindt het dom dat ik Uw naam vraag, of niet?!” zei de klerk.
“Neen, U begrijpt me verkeerd ik ben Dom!” zei de niet lachende noch grinnikende man.
“Okee meneer, dat U zichzelf dom wil vinden is Uw volste recht maar ik heb toch Uw naam
nodig !” zei de bediende weer.
“Ik ben DOM !!!” zei de verbouwer in spe, hij leek een beetje geagiteerd en opgewonden.
“Ja meneer, dat zei U net al, is goed maar ik moet toch echt Uw naam hebben hoor !”
“Ik heb het al verschillende keren gezegd ! Ik ben Arnold Dom!!!!!!” zei de man een beetje
bruusk.
“Ahaaa…ik begrijp het, Uw naam is Dom !” zei de bedienende klerk.
“Ja inderdaad, ik kan het ook niet helpen!” zei de ander.
“Tja beter Dom dan Klootmans of Neukmans of zoiets, ik heb al ergere namen gehoord
hoor.”
“Ja, dat zal wel, maar ik wil er wel even bijzeggen dat ik niet dom ben!”
“Hoe? Nu kan ik echt niet volgen hoor meneer, eerst zegt U dat U Dom bent en nu zegt U dat
U niet Dom bent, wat is het nu, bent U Dom of niet ?”
“Maar ja, ik ben Dom, Arnold Dom maar ik ben niet dom, zeg ik er bij, omdat de meeste
mensen aannemen dat ik ook dom ben omdat ik Dom heet !”
“Dat is toch begrijpelijk, U zegt zelf dat U dom bent dus is het logisch dat de meeste mensen
veronderstellen dat U ook echt dom bent!” zei de klerkachtige.
De andere man was intussen een beetje rood aangelopen en had okselvijvers.
“Ik ben Arnold Dom en ik ben SLIM !!!!!!” zei de gefrustreerde aanvrager.
“Nu kan ik helemaal niet meer volgen, bent U nu Dom of Slim ?” zei de bedienaar.
“IK BEN ARNOLD DOM!!!!!!!!En ik ben slim en niet dom, en als U zo verder gaat zal ik U
zodadelijk vanachter dat burootje trekken want mijn geduld raakt op !”
De loketman schoof een beetje achteruit op zijn stoel en trok de wenkbrauwen op.
“Weet U wat meneer, geeft U me gewoon U w paspoort ,dan vul ik de gegevens in op de
aanvraag!”
De kwadere man gaf zijn identiteitskaart. De andere nam het aan.
“Dank U !”
De man achter het loket bekeek het kleinood.
Plots schoot hij in een lach, “U bent getrouwd met mevrouw Bijster, zie ik, wat een grappig
gegeven, U bent dus in feite de familie Bijster-Dom…..woehaaaaa….aaaaaaa…..haaaa!”
De andere man werd nog kwader. Hij deed het knopje van zijn hemd onder de kin los. Hij
balde zijn vuisten.
“Gaat U nu verdorie stoppen met de klant uit te lachen ?!”
“Ik wil de baas spreken, nu, de verantwoordelijke van de dienst, roep hem nu !”
De klerk schrok en stopte met lachen. Met moeite kon hij zijn lach inhouden.
“Okee, ik roep hem wel even…” hij draaide zich om op de stoel en riep ,” meneer Krom, deze
meneer hier wil U spreken!”
Een man achteraan keek op en antwoordde ,” okee meneer Recht, ik kom er aan!”
De man die kwam aangewaggeld, had een dikke bierbuik, een dik hoofd en leek op Oliver
Hardy.
“Wat scheelt er meneer Recht?”,
“Deze man doet een beetje moeilijk en lacht me uit !” zei de klant, wijzend op de bediende.
“Neen, deze man zit te lullen dat hij dom is en dan is hij dom weer niet maar slim, ik begrijp
er geen snars van!” zei de bediendenaar.
“Als ge weer begint dan ben ik weg, klootzak!” zei de klant en draaide zich om, vooraleer hij
de deur uitliep brulde hij ; “ik ben Dom maar wel slim vergeet dat niet potloodventer, als ik
je tegenkom sla ik je gezicht tot moes!!!!!” en hij verliet ziedend het gebouw.
“Zie je wel meneer Krom……”
De andere waggelde hoofdschuddend weg…