Ik heb het hier nog niet over de staat, maar wel over de rivier, die de grens vormt tussen Pennsylvania en New Jersey. De rivier stroomt door een prachtig natuurreservaat met bossen, watervallen en, tot mijn aangename verrassing stukken hoge venen, maar dan veel desolater en uitgebreider. We hebben onze eerste trektocht van enige betekenis (te voet dus) ondernomen en dat is zoeens iets anders dan twee stappen van de keuken naar de badkamer of 10 meter van de RV naar een vettige  hamburgertent.
Op één van deze tochtjes vonden we een droomplaats : een meertje, stukjes hoge venen (foto hierboven) en zowaar een picnictafel, zomaar langs een verlaten zandweg. Een droomplaats om wild te overnachten. En met wild bedoel ik het opstellen van de RV op een onbewaakte (en in dit geval verboden - want natuurreservaat- plaats, zonder enige aansluiting.)  Het wild overnachten waar jullie aan dachten wordt daarmee natuurlijk niet uitgesloten, integendeel.
We kregen ons woonhuis zonder al te veel moeite en krassen op de goede plaats en genoten volop van de simpele dingen des levens, zoals daar zijn : patatten schillen, aperitieven met zoete Californische wijn en kaas, een blik witte bonen en frankfurter worsten opwarmen  en de tafel decoreren met versgeplukte veenbloemetjes.
Ons patatten waren nog niet warm of daar verschijnt toch uit het niets een slee van een wagen, met 4 antennes en 6 zwaailichten : park ranger omhangen met revolver, patroongordel, walkie-talkie, kapmes, gsm met microfoon op de linkerschouder en een blinkend opgepoetst koperen plaatje met zijn naam :       J. APPEL.  Ik heb me echt moeten bedwingen om te vragen of zijn voornaam misschien Jonagold was. Mijn beheersing werd  waarschijnlijk gevoed door het feit dat de man zijn handen liet twijfelen tussen zijn revolver en zijn handboeien.
Achteraf viel het allemaal nogal mee ; de man was heel vriendelijk, maar kordaat en untouchable : hij weigerde zelfs mijn aangeboden aperitiefje.  We kregen tijd tot 22 uur om ons kokeneten af te ronden en dan moesten we uit het natuurpark, ons droomplekje, verdwenen zijn. Wat we gelaten hebben gedaan.

Hierbij links en rechts een reeks foto's van het Delaware natuurpark, en voor de militaristen onder ons : enkele kiekjes van West Point, de Militaire hogeschool waar alle officieren  gekweekt worden.  Indrukwekkend, maar veel te koud om er ten volle van te genieten.