Hij was 82, jongman en suikernonkel van Walter.Hij ontwierp juwelen en had een atelier in Beverly Hills, de wijk van de filmsterren en was de laatste 56 jaar maar 2 keer terug in Belgie geweest. Vermits Walter hem maar 1 keer in zijn leven had ontmoet, was er van de man weinig geweten.  Ruimte voor fantasie en speculaties en we lieten ons goed gaan : minstens een miljonnair, kind aan huis bij de groten van het witte doek, villa met zwembad, butler, chauffeur en dies meer.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Zijn huis stond in Tarzana, ook een deel van Los Angeles dat er zijn mocht en we waren uitgenodigd om hem gedag te zeggen ( kaviaar, champagne ??...)

Wij dus met onze afgeladen huifkar door de sjieke straten van LA, op weg naar nonkel Cyriel. Het bescheiden villaatje met de simpele Honda voor de deur elimineerde al enkele wilde veronderstellingen, maar nonkel Cyriel zelf zag er prima uit : een zeer levendige, vitale man, met veel zin voor humor en een merkwaardige levensstijl van geperste groenten, fruit en water. Naast ontwerper van exclusieve juwelen was de man ook schilder van al even exclusieve amerikaanse landschappen, met vreemde, Van Gogh aandoende wolkenpartijen. Op elk schilderij was ergens onopvallend een klein zorro-achtig figuurtje geschilderd dat door het landschap reed on wandelde. Het ventje eiste zodanig de aandacht op, dat we er bij elk nieuw schilderij direct naar op zoek gingen. En er waren wel wat schilderijen te bewonderen ; niet alleen in het atelier, maar ook in de living (in rijen van drie), de keuken, slaapkamer, logeerkamer tot in de badkamer em wc toe.  Want nonkel Cyriel verkocht ze niet, alhoewel er al $3000 voor geboden werd : hij had het geld niet nodig en ’t was maar een hobby.

Nonkel Cyriel had nog een hobby. In zijn tuin kweekte hij 3 soorten wijndruiven, die in de late avondzon in dikke trossen langs zijn veranda op mondhoogte hingen te wachten op plukkers. En vermits we zowat uitgehongerd waren van de lange lome wandeling door Universal Studios, verlosten we nonkel Cyriel van enkele kilos Chardonnay en Sauvignan Blanc.  Een hemels aperitief, en gezond, jongens toch !!

Later die avond hebben we samen nog gezellig gekeuveld, in een naburig restaurant,  over een vette t-bone steak met echte Chardonnay. En in het midden van ons zat een stralende nonkel Cyriel, met een tomatensapje...