Het is bijna niet te geloven, maar het heeft tot begin 1900 geduurd vooraleer kolonisten zich kwamen vestigen in de prachtige en vruchtbare vallei, die ontstaan is  door de samenvloeiing van twee woeste bergrivieren,  die hun weg hadden geboord door een hooggebergte en daar twee fantastische canyons hebben gecreeerd : Zion National Park.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Die eerste kolonisten waren Mormonen, omwille van hun bizarre religie gevlucht uit andere staten en nu nog steeds meer dan welkom in Utah.  Waren die mensen echte godsdienstfanaten of hadden ze gewoon een gebrek aan fantasie ; het is niet geweten, maar ze noemdem hun vallei met de omringende bergen  De Tempel van God.  De hoogste piek is Angel’s Landing,  de platste noemt The throne of the King en de grilligste is Cathedral Rock.  Drie identieke pieken kregen de namen Abraham, Isaak en Jacob mee (de drie patriarchen), en zo kan ik nog enkele blogpagina’s doorgaan.

Het nationaal park binnenrijden is wel origineel : er is in de jaren ’30 een tunnel geboord van een goeie 2 km, waarvan de hoogte in het midden van de weg 13 voet bedraagt en naar de zijkanten afloopt naar 10 voet. Onze RV is 12 voet hoog, m.a.w. het verkeer moest volledig worden stilgelegd zodat wij voorzichtig in het midden van de weg de 2,5 km konden afleggen  zonder onze aircogroep te beschadigen. Een spannend ritje, maar de beloning is grandioos. Uit de tunnel ontplooit zich een uniek schouwspel  van driekleurige bergen  (rood, beige en daar hoog bovenuit bijna wit), begroeid met pijnbomen en doorgroefd met watervalletjes, die als kristallen linten langs de flanken naar beneden kletteren.

We verbleven 2 nachten in de primitieve camping, vlakbij de mooiste uitzichten en bij het begin van de shuttlebus, die je gratis naar alle interessante plaatsen brengt.  Twee nachten (en dagen) zonder stroom, water enz... met 5 mensen, die zich (sommigen met veel plezier) tijdens de trektochten  goed vuil maken en dan uitgebreid willen douchen.  Onze woonwagen heeft het perfect doorstaan, mee dankzij het feit dat de hoogte voor aanvaardbare temperaturen zorgde zodat we weinig moesten verkoelen.

De derde nacht vonden we een plaatsje op de “Watchman”, het enige RV park met stroom.  Weliswaar op het stukje groepscamping, waardoor we gefankeerd werden door twee Deutsche Wohnwagen, maar wij hebben toch lekker het meeste lawaai gemaakt.