Een slide-out is zowat de "poort van Sesame". Zeker als je met 5 tegelijk, kleddernat en beslijkt, zo snel mogelijk iets anders wil aantrekken. Het is zo goed als onmogelijk om dansend op 1 been een droge broek aan te trekken, terwijl je gebuur zich uitgebreid staat af te drogen en een derde met een voet in de Walmartvuilzak een koude hap uit de ijskast tracht te sleuren zonder al te veel ongewenste voedingsmiddelen op de grond te laten denderen, die dan ongewild door een vierde worden vertrappeld. Om maar te zwijgen van de vijfde... Het zaligmakende woord is dan "Sesame open je", ondersteund door een moderne druk op de knop : in - out - in - out. Super, zo'n slide-out, je leefruimte verdubbelt gewoon !!! Toen we gisteren in Zion National Park promoveerden van primitieve camping naar de full hook-up Watchman, haperde onze slide-in eventjes. Een beetje ziek dachten we en gaven hem een helpend duwtje. En deze morgen hadden we het spek aan ons ..... . De slide-out wou niet meer in, en dat is hoogst onaangenaam als je Zion moet verlaten langs de tunnel die in eerste instantie al niet hoog genoeg was. Eerlijk gezegd maakte ik me niet al te veel zorgen met handige Walter aan boord. Maar helaas, we kregen de slide wel terug in, maar bij het minste bochtje naar rechts vloog het ding er terug uit. Even Los Angeles bellen : Roadbear. We kregen direct een noodoplossing, een soort ijzeren staaf die in de koffer lag en die het uitschuifsysteem blokkeert, zodat je tot bij de dichtsbijzijnde RV repair kan geraken. En dat kon. In Springdale woonde Bill, een cowboy van het hardere soort, die zichzelf had omgeschoold tot garagist. In het volle uur dat de man samen met Walter onder onze RV had gelegen (voor mij was er geen plaats meer) leerden we de 100 meest krachtige Amerikaanse vloeken, maar uiteindelijk werden 2 afgebroken aanhechtingsbouten op een moeilijk bereikbare plaats vervangen. Dankzij Walter kwamen ze stevig op de juiste plaats zitten en hupsake : slide-in, slide-out. De rekening was voor Roadbear en als tip gaven we de man onze twee batterijbrommertjes, die inmiddels toch tot schroot waren gewalst. Veel lichter verlieten we Zion langs de smalle tunnel...
|