Bryce is mooi vanop de rim, maar nog mooier als je kan nederdalen tussen de hoodoos langs een van de trails die door de rangers worden aangeboden. Je hebt ze in diverse graden : gemakkelijk, moeilijk, heel moeilijk en niet te doen. Maar als je jong, sterk en een ervaren trapper bent, kan je combineren. Dus dat deden we : we vlochten Queens (gemakkelijk) en Navajo (moeilijk) dooreen en gingen op stap, gewapend met nieuwe Nordick wandelstokken, bergschoenen snacks en water. Onbeschrijfelijk mooi; om stil van te worden. En naarmate we vorderden vielen de dikke Amerikanen op flip-flops een voor een weg en liepen we zalig alleen door een fascinerend landschap. En toen kwam de beslissende splitsing : overstappen op Navajo of verdergaan langs Queens. Dien zag het niet meer zitten ; er waren nogal wat hoogteverschillen en richeltjes en we hadden al een vermoeiend stukje achter de rug. Dus Dien koos Queens (naar een hoodoo, die "en face" op Koningin Victoria lijkt) en ik ging alleen verder langs Navajo. Weer een schitterende maar zware wandeling, die mij tot op de bodem van de canyon bracht. Daar, in de schaduw van een Douglas spar, at ik mijn appeltje en tot mijn verbazing kwam er een "ground squirrel" (klein grondeekhoorntje) tot op mijn schouder gekropen en keek begerig naar mijn klokhuisje. Ik weet het, het mag niet, maar ik kon het niet laten. Samen hebben we heel het appeltje opgegeten. Terug omhoog langs Wall Street (gedeeltelijk ingestort, nog een ommetje bij), Two Bridges (door erosie uitgesleten zandstenen bruggen) en uiteindelijk The Sentinel ( een naaldfijne lange hoodoo), waar Dien mij in de regen stond op te wachten. Ondanks onze poncho's waren we doornat en koud en we besloten een ommetje te maken langs de Bryce Canyon Lodge, om op te warmen. De lodge leek op een enorme Zwitserse berghut met grote open haard en gezellig restaurant. De hete dikke aspergeroomsoep, en de dubbele kalkoenclubsandwich hielpen ons er weer bovenop. Druipend maar voldaan zochten we onze woonwagen op, waar onze vrienden, juist voor het onweer van hun paarden waren gestapt...
|