Al bij al is het comfortabel slapen in de RV, ook met 5 personen.  Dien en ik slapen in de “slaapkamer”, het achterste gedeelte van de motorhome, Walter en Joke slapen in de cabover, boven de stuurcabine, en daar tussenin, op de uitgeklapte salontafel ligt Anouk.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

En zo was het vorige nacht niet anders. Tot ik in het holst van de nacht wakker schoot omdat ik dacht dat ik op een zinkend schip lag. Ik moest me vasthouden aan de rand van mijn bed om niet op Dien te tuimelen. En zo heb ik de rest van de nacht doorgebracht : half slapend, me krampachtig vasthakend aan de zijrand van de matras. Toen ik daar ’s morgens, met roodomrande ogen mijn beklag over deed, werd ik met enkele pikante opmerkingen weggelachen. Ocharme !

Ik ben dan maar zelf de matras gaan aftrekken en ontdekte algauw het euvel ; de bedplank waarop de matras ligt stak 20 cm in de koffer, vlak naast onze bierkelder. Steunlat en vijzen pardoes afgebroken. Dien, die normaal van een vliegenscheet wakker schiet had gewoon heel de nacht doorgeslapen met haar hoofd  half in de kofferbak van de motorhome.  Niet te geloven !

Gelukkig gebeurt dit vandaag, met wakkere Walter aan boord. Hij bekeek de boel even en leende een electrische boor van de eigenaar van het mobiel kasteel naast ons, die toch altijd met een volledig uitgeruste garage rondrijden. Tot mijn ontzetting begon Walter enkele – volgens hem totaal overbodige - vijzen uit een ander deel van de RV te draaien en boorde die door de aluminium steunlat  op de juiste plaats.  “Voila” zei hij bevredigend, “ degelijk en volledig gratis”

En inderdaad, die avond hebben Dien en ik de degelijkheid grondig op proef gesteld : oer, oerdegelijk !

Ik weet alleen nog altijd niet welk onderdeel er nu te weinig vijzen heeft...