Vertrekkend vanaf Sun point is het een wandeling van 6 mijl,  licht dalend door gezond geurende  dennebossen tot aan de eerste waterval: St Mary’s fall. Niet direct de meest spectaculaire die we gezien hebben, maar wel een mooie ; het water springt zigzaggend van rotsblok naar rotsblok,  als een berggeit naar het dal, om daar even tot rust te komen in een diepblauwe kuip om dan als een volwaardige bergrivier te verdwijnen tussen de dennebossen.  Even rustgevend als een openhaardvuur !xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Virginia fall is gelijkwaardig en toch anders, directer, rechttoe rechtaan naar beneden, met meer lawaai en minder charme, maar duidelijk krachtiger.

Op de terugweg namen we na de watervallen een andere weg ; veel korter, maar veel stijler omhoog naar een andere halte van de free shuttlebus, waarin we ons half kapot lieten vallen tussen de andere vermoeide, met stokken en rugzakken beladen trekkers.

Heerlijk, zelfs ons gemeenschappelijk zweet rook lekker....