Langer dan 2 dagen zonder water en electriciteit is moeilijk, voraal als je geen generator mag gebruiken, want stilte is heilig op zon primitieve campings. Dus langs de westkant woonden we 2 dagen even buiten het park, op West Glacier KOA, met zwembad, hot tub, full hook-up en wasserij.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Van daaruit beklommen we per free shuttle de westelijke going-to-the-sun road, langs Lake McDonald, The Loop, Triple Arches ( spannend : de weg kleeft gewoon aan de vertikale rotswand, ondersteund door drie bogen) tot aan de Logan pas. Op die manier hebben we op de 4 dagen de volledige route 2 keer afgelegd, met diverse korte wandelingetjes naar de meest markante punten.
We deden nog 1 spectaculaire wandeling : de Highline Trail. Zoals de naam zegt vertrekt dit pad op het hoogst berijdbare punt en blijft op die hoogte doorlopen, terwijl de bodem onder je van 2000 meter naar 1000 meter zakt. Het is een gevaarlijk pad, dat soms niet meer is dan een richel van 30 cm langs een verticale rotswand van 300 meter diep. ( Er liep wel een touw langs de rotswand waar je je kon aan vastklampen)
Het heeft me enorm veel overtuigingskracht gekost om Dien zover te krijgen. Maar het heeft haar veel meer moed gekost om, met de tranen in de ogen en twee handen aan het touw, de gevaarlijkste stukken te overbruggen. Maar ze heeft het gedurfd. Het pad was 26 mijl lang, waarvan we 5 mijl hebben afgelegd, hoog boven de rivieren, de bossen en de going to the sun road
Wij konden ze bijna aanraken....
|