Voor zover ik weet heeft Seattle geen metro en toch bezit het een unieke underground.  Toen het stadscentrum, in volle bloei, in 1889 volledig in rook opging bouwden de handelaars hun stad zeer snel terug op, op de gronden van hun afgebrande panden, maar groter, rijker en in steen.  Het stadsbestuur, iets trager reagerend koos ook voor een grondige aanpak en besloot om de straten een 3tal meter te verhogen. Ondertussen waren de hotels, cafes met terrasjes langs de nieuwe voetpaden en winkels met weelderige etalages al volop in gebruik, 3 meter lager dan het straatniveau.  Dus om van je stamcafe naar het restaurant aan de overkant te wandelen moest je  een ladder op, de straat oversteken en daar terug een ladder af.  Voor winkelende naaisters werden de ladders gretig vastgehouden door een rij aanschuivende mannen, maar zatlappen vielen geregeld met ladder en al naar beneden. ( Vandaar ladderzat).  Toen ook regelmatig paarden met kar en koetsier 3 meter lager op de trottoirs donderden werd het gaanpad 3 meter hoger overkoepeld en kon je de etablissementen binnen langs de eerste verdieping.
Later, toen bleek dat de ondergrondse trottoirs erg in trek waren bij clochards, hoeren en miljoenen ratten, werden ze hermetisch afgesloten.  Maar ze bestaan nog en nu kan je in de omgeving van "Pioneer Place" onder begeleiding door die underground wandelen. Je ziet er nog de oorspronkelijke ingangen en etalages  en soms  zie je door dikke glasramen mensen winkelen, want in vele oude huizen blijft het originele gelijkvloers behouden en kom je nog altijd binnen langs de eerste verdieping....