Maandagavond, na een prachtige wandeldag door Seattle, waren we mee uitgenodigd op een barbecue-party die Ankur en Sarah hadden georganiseerd, samen met enkele van hun vrienden.  Ankur werkt op business development van Microsoft en de mannelijke helft van het gezelschap bestond volledig uit collega's, behalve mezelf dan, maar dat werd iedereen nogal snel duidelijk (niet zozeer omwille van mijn gebrekkige computerkennis, wel omwille van mijn leeftijd.)
Toch werden we opmerkelijk snel opgenomen in het gezelschap en beleefden een aangename en smakelijke avond.  Hoofdbrok van de bbq was de versgevangen zalm van Ankur, die bovendien deskundig werd gerookt op speciale houtblokjes : heerlijk met gestoomde groentjes "en papilotte" en aardappeltjes uit Washington, die volgens insiders nog lekkerder zijn dan de famous potatoes van Idaho.  Ook de wijnen van Wahington kunnen zich zeker meten met die van Californie.  Bovendien stond er geen rem op de hoeveelheid, want we werden na het feestje weer keurig afgeleverd aan de "deur" van ons mobiel hotel.
"Partir c'est mourir un peu" en dat was het echt wel toen we afscheid namen van een heel tof koppel in een heel toffe stad...
And don't forget what you promised us : to come and see us the first time you're in Belgium.  You will always be welcome.
Thanks and byebye Ankur and Sarah.