In het begin van de 19e eeuw leefden er nog talrijke Cherokee indianen in de onmetelijke redwood wouden van Noord Californie.  Een van hen, “Seqoiah” genaamd, vond dat de voorsprong van de witte man te danken was aan zijn geschreven taal, die door alle witte mannen kon gelezen worden.  Seqoiah, die zijn volk even machtig wilde maken ontwierp een eigen schrijftaal en leerde zijn volk lezen en schrijven (een soort indiaanse Conscience dus) En nu nog is Cherokees de enige geschreven indianentaal die er bestaat.  Uit respect voor deze prestatie noemde men de redwood bomen sequoias. En alhoewel veel Cherokees en redwood sequoias door de witte man zijn uitgeroeid, bestaan ze nog.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Cherokees hebben we niet zoveel ontmoet,  ze zijn ge-integreerd en noemen nu “Native Americans”. Redwood sequoias daarentegen hebben we de voorbije 3 dagen zoveel bewonderd dat we d’er allebei een stijve nek aan hebben overgehouden.

In de US bestaan 2 soorten sequoiabomen : de Sequoia sempervirens of Coastal Sequoia en de Sequoia Giganteum of de Giant Sequoia, allebei ongelooflijk interessante bomen.

Wie onze route volgt, weet dat we momenteel langs de westkust van Oregon naar Noord-California rijden, en heel deze kust staat vol met Coastal Sequoias.  Ze worden 2000 jaar oud en het zijn de allerhoogste bomen ter wereld, die gemakkelijk de 100 meter halen.  Hier vlakbij ( we staan momenteel midden in de Humbold Redwood State Park campground) staat een coastal sequoia van  123 meter, dat is exact de hoogte van de kathedraal (van Antwerpen) en hij is ocharme nog maar 1780 jaar oud.

In tegenstelling tot wat zijn naam zou doen vermoeden, is de Giant Sequoia dus niet de hoogste boom ter wereld,  al scheelt dat maar een 10tal meter, maar hij is wel de grootste in volume en heeft een veel dikkere stam.  Beide soorten zijn de oudste levende organismen op aarde.

Deze bomen zijn zo interessant dat ik er – voor de liefhebbers - iets meer over kwijt wil....