Gemakshalve kleef ik 2 dagen aan mekaar. Twee dagen, twee bekende meren, een zoet, het andere zout.
Vanuit de wijnvalleien stegen we oostwaarts naar Lake Tahoe, een kristalhelder zoetwatermeer op 6300 voet boven de zeespiegel, 22 mijl lang en 12 mijl breed. Het meer is sinds 1870 een zeer geliefd vakantie- en recreatieoord voor de superrijken, die er enorme houten villa's bouwden voor zichzelf en hun elitaire gasten. De meest vermaarde villa's, die stuk voor stuk omringd zijn door prachtige tuinen die uitzicht bieden op het meer, zijn niet meer bewoond maar nog volledig ingericht en staan model voor het luxeleventje dat er begin de 20ste eeuw werd geleid.
We selecteerden er enkele (The Pope estate - The Baldwin estate), wandelden onder de sequoia's die tot op het strand stonden en schoten een paar honderd foto's, waarvan er waarschijnlijk weer 80 gedeleted moeten worden.
Emerald bay doet denken aan een Noorse fjord, niet in het minst omdat een rijke dame met noorse inslag er "Vikingholm Castle" had laten neerzetten. Een zwaar stenen gebouw, volledig ingericht met meubels en huisgerief, door de dame persoonlijk in Noorwegen en Zweden gecollecteerd. De wandeltocht van 2 km naar beneden en vooral 2 km terug naar boven was de eerste gemeenschappelijke test (met Guido en Annemie) die met glans werd afgewerkt.
Meer nummer 2 was stukken interessanter. Vanuit Lake Tahoe reden we zuidwaarts, richting Yosemite National Park en kwamen in Lee Vining langs Mono Lake (Indiaans voor vliegenmeer)
Mono Lake is een terminaal meer, wat niet betekent dat het op sterven na door is, maar dat het door geen enkele rivier gevoed wordt. Het water komt van de regen en smeltsneeuw, die samen met diverse mineralen in het meer terecht komt. Het meer is 5 keer zouter dan zeewater, waarin enkel een minuskuul soort garnaaltjes overleeft. Op de bodem van het meer borrelen tal van zoetwaterbronnetjes, die door een scheikundige reaktie kalkzuilen doen onstaan. En vermits het peil van het meer door verdamping stilaan zakt, komen die Tufa (zoutpilaren) aan de oppervlakte.
We bleven hangen in Lee Vining; vonden een camground vlakbij het meer en droomden van zoutpilaren en de losbandige vrouw van Lot.
De volgende ochtend huurden we een motorboot en voeren 2 uur rond tussen onaardse witte zuilen op een bed van miljarden garnaaltjes en borrelende bronnetjes. Schitterend gewoon!!
En weer schoten we een paar honderd foto's, waarvan we...... inderdaad.