|
Ieder hotel in Las Vegas heeft minstens 1 wedding chapel en de keuze uit Theme Weddings is eindeloos. Je kunt het zo gek niet bedenken of het bestaat: in een luchtballon, in een swimming pool in een casino, met een koor, als cowboy, Al Capone of Elvis Presley, met of zonder gogo-girls. Er zijn zelfs verschillende drive through wedding chapels : je moet niet eens uitstappen. De prijs varieert van $40 tot... eindeloos.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Nu liepen we al een hele tijd met het idee rond om op zijn Amerikaans te huwen en het feit dat Guido en Annemie graag getuigen wilden zijn van deze unieke gebeurtenis, gaf de doorslag. We kozen voor The Little White Wedding Chapel, niet zo little en weinig Chapel, maar wel wit, op wandelafstand van ons mobiel huwelijksbed en bekeken de mogelijkheden en... de prijzen.
Mensen die ons kennen weten dat we onvervalste romantiekers zijn, dus vielen we voor een zoetgevooisde Amerikaanse setting, met (piepschuimen) prieeltjes, bloemetjes en een zonovergoten (papieren) landschap.
Dien, die nog nooit lang-wit had gedragen koos zeer bewust voor de langste sleep die beschikbaar was en ik wou absoluut in witte smoking, met ouderwetse cravatte. De zwarte hoed die Dien graag op mijn kop wilde, heb ik kunnen afwimpelen. We kregen heel het boeltje mee en werden met een ijsgekoelde witte stretch limo naar onze RV gebracht.
Ill be back in 2 hours, you guys get ready zei de man en stoof weg in een wolk wit stof.
En dan begon het spel. Ga naar een sauna, neem het kleinste hok en trek daar een trouwkleed aan met een sleep van 3 meter en een garter om de rechterbil (een kousenband die af en toe eens moet getoond worden, maar ik heb er nog niets van gezien) terwijl er naast je iemand een smoking probeert om te hangen met spannende cravatte en lakee schoenen. Zo ongeveer stonden we in onze voorhuwelijkse bus, toen Guido en Annemie binnenkwamen, beladen met kadootjes voor zichzelf en het thuisfront en zich als fotograferende getuigen toch ook ietwat wilden fatsoeneren. Ik ben half aangekleed buiten gaan staan. Het was 39 graden C in de schaduw, maar een pak frisser dan binnen.
We waren tijdig klaar voor de show van 5 uur (PM uiteraard) en 10 minuten ervoor kwam de witte stretch ons oppikken.
Een half uur later waren er 24 staatsieportretten getrokken, hadden we enkele keren I do geantwoord en werden we voor God en de volledige zaal (Guido en Annemie) man en vrouw.
Maar alle gekheid op een stokje, het was toch een innig moment toen de ministrel zei : And now, You may kiss the bride...
|
