Amerikanen met geld, heel veel geld hebben de neiging om hun rijkdom te concretiseren door het bouwen van protserige pseudokastelen en die vol te stoppen met de meest bizarre kunst of wat daarvoor moet doorgaan. Op onze zwerftocht doorheen Amerika werden we regelmatig geconfronteerd met dergelijke fenomenen en hebben ze obligaat en in groepjes van 10 bezocht. Bij kreten zoals Ooohww my God!!!... Look at thisss... Fabulous
en andere orgastische uitlatingen bleven we doorgaans nuchter en klasseerden de verzameling eerder bij kitch dan bij kunst.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Was het nu omdat we al te lang onder US invloeden stonden of was het echt mooi, ik zou het niet weten, maar toen we Hearst Castle in groepjes van 10 binnenstapten, riepen we beiden in koor :Potverdories... kijk eens aan!! ...formidabel
WR Hearst, was in 1930 multimiljardair (toen stond de dollar nog aan 50 Fr.), eigenaar van 30 kranten en tijdschriften, radiostations en filmstudios. Hij bouwde zijn kasteel op een stukje grond van 4000 Ha dat hij van zijn vader had ge-erfd, op de plek waar ze vroeger samen kampeerden. Heel het kasteel is opgetrokken uit dubbel gewapend beton dat de zwaarste aardbeving moet kunnen doorstaan en is daarna volledig bekleed met originele materialen, zijnde 16e eeuws Spaans smeedwerk in de Casa del Sol, Romeinse mozaikvloeren en Egyptische beelden van 3000 jaar oud in de Casa della Mare. In het hoofdgebouw hangen Italiaanse en Vlaamse schilderijen en de grote eetzaal is volledig bekleed met Doornikse wandtapijten. Het Neptunus terras geeft toegang tot een zwembad in Oudgriekse stijl, omringd door zuilen.
Om plat achterover te vallen is het overdekte Romeinse zwembad, in met goud belegde Venetiaanse glazen tegels : formidabel!!
Nu komt deze opsommimg misschien ook een beetje kitcherig over, maar subliem verdeeld over de meer dan honderd kamers is dit kasteel echt een bezoek waard.
Zelfs de hamburgers die we in de Hearst bistro aten smaakten verfijnder dan het gewone spul, alsof er een laagje bladgoud in verwerkt was. Maar dat mocht wel voor die prijs...
|