De staat rouwt nog heel de week omwille van de Virginia Massacre ; vlaggen halfstok en veel mensen met VT (Virginia Tech) petjes, Tshirts, vlaggetjes en cocardes.  Als ze je groeten tikken ze aan hun petjes of wijzen naar hun badges.
Maar ze blijven open, vriendelijk en uiterst behulpzaam. We gaan niet naar Blacksburg, we doen niet aan ramptoerisme.
Virginia kent geen lente. De winter maakt hier abrupt plaats voor de zomer ; een staalblauwe hemel, temperaturen rond de 80°F (ongeveer 26°C), zuivere lucht en overal ontluikend groen en bloemen, veel bloemen. Wat een luxe, we genieten met volle teugen en onze motorhome ontplooit al zijn faciliteiten : een schaduwrijke luifel, perfect werkende airco, bbq en open fire. Het fornuis is afgezet, de fleeces liggen in de koffer.
Dit heeft, beste vrienden ook zijn consequenties op ons schrijfgedrag.  Langere zomerse avonden, een zwemmetje in de heated pool een luie bbq en s' avonds als het donker is onze dagelijkse portie LOST. We hebben het begin van die reeks gezien in Dubai, bij Iris en zijn er aan verslaafd geworden.  Dankzij Prof. Altzheimer kan ik de eerste reeks opnieuw in spanning volgen, zij het met Dien  naast mij met opmerkingen in de aard van "Weet ge dat nu niet meer, allée seffes wordt hij gevangen genomen,  weet ge wel?" Ik weet het niet meer en geniet volop.
Ik bedoel hiermee dat er minder tijd voor geromantiseerde avonturen zal overblijven. Neem ons dat niet kwalijk, en wees gerust, we blijven jullie op de hoogte houden, misschien iets meer in telegramstijl.
Ook de foto's gaan we regelmatig vervangen, de meest recentste bovenaan, min of meer gelijklopend met de artikeltjes.
Blijf aub reageren zoals jullie bezig zijn, en bedankt voor de berichtjes : ze zijn een aansporing om te schrijven.