Het bestaat dus echt, het paradijs, de "Garden of Eden, het stuk strand uit LOST, waar de eiken, de dennen en palmbomen tot in de zee groeien, waar pure stranden wit zand met lagunes worden onderbroken door een ruwe kuststrook, waar dode boomstammen aanspoelen en verdrogen tot bizarre creaties. Waar je bij lage tij uren kan wandelen in een fascinerend stuk natuur en waar je bij hoge tij bepaalde stukken moet zwemmen om terug te kunnen. Waar strandvogels van diverse pluimage een stapje opzij zetten, terwijl een aantal herten op een paar meter afstand nieuwsgierig met je meewandelen : HUNTER's ISLAND : zaaalig !!
Toen we ons bij de "State Park Campsite" wilden registreren bleek alles volgeboekt.  Met lede ogen keken we naar de prachtige sites  onder de palmbomen, die uitgaven op een schitterend stuk strand...
We wilden juist teneergeslagen afdruipen, toen er een ranger(es) uit haar bureeltje kwam gelopen en, zwaaiend met een papiertje, riep :
"We've just got a cancelation ! You can have the site, but it ain't at the beach"
Het kon ons geen fluit schelen, al lag de site achter de toiletten, dan nog hadden we volmondig "yes" gezegd.  Het was een site voor één nacht, een 50 meter van het strand af, volop in het bos met herten in de voortuin en eekhoorntjes op de rand van onze ontbijttafel.
De volgende morgen kregen we een telefoontje van de rangers dat we naar hun bureeltje moesten komen   Daar aangekomen stonden ze met drie enthousiast te springen en te applaudiseren : ze hadden weer een cancelation, en dit keer vlak aan het strand.
We hebben 3 dagen (2 nachten) gezwommen, gewandeld, krabben gevangen en gelezen vlak aan de waterlijn.
Het was voor de volle 100% genieten.