De "State Park Campsite" had een natuurmuseum en enkele leerrijke projectjes. Eén daarvan was "Pier fishing", maar daar was ik in Dubai al semi-prof in geworden. Een ander was "Crabbing" en een blik op de folder deed me al dromen van "bisque de crabe", met room en een flinke scheut Jack Daniels Tennessee bourbon : een nieuw recept !
We kregen een halve rauwe kip en een net en mochten daarmee voor $2 zoveel krabben vangen als we wilden of beter gezegd konden, maar niet vooraleer  we uitgebreide instructies hadden gekregen van de krabbenvangende ranger van dienst.
"Any questions?" vroeg zij na haar uitleg.
"Can you eat them?" was het eerste wat in mij opkwam.
Ze bekeek met met uitpuilende ogen, moest een paar keer goed slikken en zei :
"Euh... yes, they seem to be delicious, but of course we DO NOT do that. We throw them back "
"... Of course" mompelde ik zwak, "of course..."
En we hebben krabben gevangen, blauwe met groene scharen (mannetjes) en blauwe met rode scharen (vrouwtjes) en Dien heeft zelfs een zeldzame zwangere krab opgehaald met tussen haar achterpoten een oranje bol met meer dan 10.000 eitjes.
Die moest met de grootste omzichtigheid terug te water worden gelaten ; stel je voor : 10.000 krabben meer riep de ranger in extase.
En zo hebben we de hele voormiddag een twintigtal liter bisque terug in de zee gekieperd. Al goed dat er geen Jack Daniels in zat...