Nee, geen vice, maar des te meer Miami : bruisend, levendig en broeierig.  Een schitterende stad, met een uniek stadsdeel : Miami Beach.
Door de aanleg van een spoorbaan in 1900 (+/-) werden de eerste , voornamelijk rijke, toeristen gelokt naar de prachtige stranden en naar het milde winterklimaat. Later, tussen 1920 en 1930 kwam ook de doorsnee Amerikaan zijn weekends en verlofperioden doorbrengen in Miami Beach, en werden er in allerijl talloze kleine, goedkope hotelletjes  gebouwd, allemaal in artdecostijl.  South Beach, Ocean Drive en Collinsstreet staan vol met "tropical deco" huizen.  Felle kleuren, afgeronde hoeken, terracotta dakpannen,  ijzeren veranda's en terassen, en vloeren van "frut" (zo noemde mijn grootvader zijn goedkope vloer in de keuken ; tot gruis geklopte stenen met beton).
Het zijn tegenwoordig nog altijd in originele staat onderhouden hotelletjes, maar met hun meubelen van Gaudi en Dali zijn ze niet bepaald goedkoop.  Deze decostijl is uniek in de wereld en zo is ook het aangename strand met zijn kleurrijke reddershuisjes en de  groen begroeide duinstrook tussen strand en promenade.
We arriveerden in Miami op 8 mei (meer bepaald in de betere wijk Coconut Groove), om 3 dagen en nachten te logeren bij Thierry (le grand) Desmet, zoon van Alain, mijn goede vriend en (ex)collega. Samen met zijn lieftallige vrouw Lainie en hun charmant dochtertje Emma, betrekt hij een huis met zwembad in de Mc Dolnaldstreet (en toch wel een Mc Donald op de hoek zeker).  Beiden zijn advocaat, hij bij de staatsinstelling SEC erg bezig met het veroordelen van drugsbaronnen,  zij privaat met het vrijpleiten van drugtrafficanten.
Ze vullen mekaar goed aan dus, en dat doen ze ook in het privéleven.  Amerikanen met Belgische belangstelling voor lekker eten en een goed glas wijn.
Terwijl zij werkten en de equatoriaanse nanny op Emma paste, verkenden wij Miami Beach, downtown Miami en  Little Havana (Cuba ligt hier een goede 100 mijl vandaan).
Downtown is totaal anders : moderne gebouwen, heerlijk koele lounges, live latijns-amerikaanse muziek,  en enorme coctails in artdeco kleuren.  Daartussen, schaars geklede senorita's en macho bodybuilders met driekwartbroek, kruis tussen de knieën en mega t-shirts tot juist erboven.  Ook uniek!
Laat in de namiddag lieten we ons verleiden tot een 2 uur durende boottocht rond "millionaire's island"  De boot vaart langs soms mooie, soms afschuwelijk lelijke, maar altijd onbetaalbare villa's van mensen die het (geld) gemaakt hebben in dit leven : Liz Tailer, Iglesias vader en zoon, Tiger Woods, Don Johnson et.al.
Op het eiland kom je ofwel op uitnodiging (geen gekregen), om te werken (geen goesting) of als lid van een exclusieve club.  Het toegangspasje kost $ 175.000 voor één jaar.
We zijn op de boot gebleven...