"GEVONDEN!", riep Dien triomfantelijk, met haar vinger op blz 912 van de 'Woodall's campground directory' (de bijbel van de Amerikaanse kampeerder). "Een koa (de betere kamping) met zwembad, hot tub, wifi, full hook up, gratis ontbijt en nog 20% korting omdat we ondertussen trouwe klant zijn in Florida, voor maar 40 dollar per nacht!
Ik hield mijn hart vast, waar zat hier de angel? Maar goed, we reserveerden telefonisch (met creditcard) want we zouden niet voor 20 uur aankomen ( we rijden liefst in de vooravond, zo van 17 tot 20 uur).
De camping was perfect, met alles erop en eraan, gladgeschoren gazon, palmbomen,...enz. Helaas! Toen we de afrit KOA campground namen, stond er ook nog een ander bord: Edlin AFB. Toen er op 15 meter hoogte een zware gevechtshelicopter overdenderde, begrepen we wat het wou zegeen : "Edlin Air Force Base"!. Geen jets deze keer, maar gevechtsheli's ( en zware transporttoestellen merkten we even later). Toch viel dit nog mee; door de sterk stijgende benzineprijs had de AFB het aantal vluchten beperkt. Maar dan... We draaiden een weggetje rechts in en nog eentje naar rechts en we stonden aan de ingang van de camping, vlak naast Interstate 10 (een drukke highway van en naar het westen). je kan  evngoed met je RV op een pechstrook gaan staan, maar dan liefst zonder slideout en vooral zonder luifel.
Het toppunt kwam even later, terwijl ik hopeloos de slablaadjes van mijn koude schotel trachtte te vangen, die in het kielzog van voorbijrijdende camions werden meegezogen, hoorden we achter ons het snerpende gegil van een aanstormende trein.
Maar de zonsondergang was mooi en van de palmbomen, het zwembad en de minigolf hebben we niet de minste hinder ondervonden.