vraag aan de stilte
hoe zij met veder-licht-wit
het land
van winter en bevroren dromen
omhelst
hoe zij elke gedachte
draagt
voorbij het antwoord
van elke verdwaalde vraag

vraag aan de stilte
hoe zij teder-licht-wit
uitspreidt
over de rand van gisteren
hoe zij verwondering
als een milde deken
om verkleumde schouders hangt
vandaag

29-12-2006 om 17:46 geschreven door jovo

bron van zijn,
die ik ontmoet
in wat me ontroert
ik geef u een naam
opdat ik u een plaats kan geven
in mijn leven.

bundel uw licht in mij –
maak het nuttig.
vestig uw rijk van eenheid nu.
                   uw enige verlangen handelt
                   dan samen met het onze.

geef ons wat we elke dag nodig hebben aan brood en inzicht.
maak de koorden van fouten los die ons vastbinden aan het verleden,
zoals wij ook anderen hun misstappen vergeven.

laat oppervlakkige dingen ons niet misleiden.
want uit u wordt de alwerkzame wil geboren,
de levende kracht om te handelen, het lied dat alles verfraait:
en dat zich van eeuw tot eeuw vernieuwt.

aramees, 1ste eeuw

27-12-2006 om 21:17 geschreven door jovo

in het kind-zijn voel ik mij geborgen.
daar, waar het allemaal begint,
waar men schoorvoetend wegen vindt
naar de dag van morgen.

daar, waar ziel en zaligheid
opgaan in ongekunsteld leven.
waar men bereid is te vergeven
na een verbeten strijd.

daar, waar het kind wordt geboren,
treden vergeten dromen naar voren,
durven mensen weer te vragen.

en wanneer hoogmoed de hoop verdrijft,
waardoor men in dromen steken blijft,
weet ik mij door het kind gedragen.

26-12-2006 om 23:51 geschreven door jovo

de mist blijft aan de takken hangen.
over weiland sluiert nevel:
de aarde houdt de adem in.

het licht van een ster gedimd,
en donkerblauwe schaduwen.
een klok klept in de verte.

geen herders en geen kudde.
op tafel de resten van een feest
en glazen dure wijn.

maar buiten hangt de stilte
als nevel aan de wilgen.
de aarde houdt haar adem in.

26-12-2006 om 00:56 geschreven door jovo

niet alleen in het holst
van de nacht van het jaar,
iedere dag van het jaar
heeft het licht het koud.

het vraagt om geen engelenstemmen,
het hongert naar
een beetje gerechtigheid
aan deze kant van de tijd.

en dromen doet het ook niet van
eeuwig hemelse zomers
in en om het vaderhuis,
het hunkert naar

aardse dagen ooit
zonder marteling en moord,
het licht dat van puur licht
kind is en woord.

25-12-2006 om 21:31 geschreven door jovo

deze nacht - het uitspansel gescheurd,
de hemel geopend – is het begin:
kind in een kribbe, ten hemel schreiend.

want hij kiest deze kant van bestaan:
het gebroken riet, de geknakte bloem,
de geslagen mens, ter aarde geworpen.

na dit begin zal hij hemel en aarde
bewegen, geen steen op de andere laten,
geen doek ongescheurd.

25-12-2006 om 00:00 geschreven door jovo

Mensen, put bij de kerststal
de kracht om te geloven
dat niet alles om zeep is en
dat onze kinderen zullen overleven
zonder gasmaskers te moeten dragen.

op kerstnacht, klokslag middernacht,
zal ik de heldere hemel aanschouwen
en me één voelen met alle mensen.

ik zal bidden tot het kind jezus
opdat we verbeten zouden blijven vechten voor het leven.
je hoeft geen christen te zijn om dat gevecht te kunnen leveren,
maar een gelovige die het niet doet, heeft helemaal geen excuus.

de wereld heeft zó'n behoefte aan vrede.
kerstavond is hét moment om je te verzoenen,
vergiffenis te vragen of te schenken.
nodig je grootouders uit,
geef en voel liefde,
laat al je beslommeringen vallen en
probeer een nieuwe mens te worden.

maak van je hart een tempel van goedheid en genade.
wie liefde voelt, straalt dat ook uit.
het getuigenis van een christen behoeft geen trompetgeschal.
je stilte en de rust op je gelaat zeggen alles.

moge de kerstnacht je naar het hart van de allerarmsten leiden.
afspraak om klokslag middernacht in een communie van liefde.
zalig kerstfeest!

24-12-2006 om 08:37 geschreven door jovo

de dagen

voor de donkerste dag

van het jaar

komen er aan

de dagen

die ik niet

meer ken

die ik niet

meer hoor

de boom opgezet

er klinkt

heel zachtjes

een engelen koor

23-12-2006 om 00:00 geschreven door jovo

wat vrouwen van alle kleuren kunnen

maken uit één groot wit laken:

doeken voor de kinderen,

doeken voor de neus en

voor de tranen uit je ogen -

verband voor de wonden,

een sluier voor de zonden -

een rok, een hemd,

een broek, een hoes voor

een verboden boek,

een handdoek voor de vaat

of iets dat nog niet bestaat -

doeken om te zeven,

doeken voor nieuw leven,

slingers voor een feest -

stroken om iets te binden,

linten om je weg te vinden -

sterke touwen voor de vlucht,

doeken om een kind te dragen -

lappen om alles schoon te

vegen, proppen om te stelpen -

alles om te helpen -

en voor de donkerste dag:

een witte vlag

21-12-2006 om 22:21 geschreven door jovo

elk moment telt

20-12-2006 om 22:09 geschreven door jovo

just when the gods had ceased to be
and the christ had not yet come,
there was a unique moment in history,
between cicero and marcus aurelius,
when man stood alone.

nowhere else do i find that particular grandeur.

18-12-2006 om 23:20 geschreven door jovo

wat is een mens gezegend

als hij uit ontelbare mensen

zijn zielsverwant ontmoet

16-12-2006 om 22:54 geschreven door jovo

l'homme pressé
cherche aujourd'hui à retrouver ses racines
et à se ressourcer dans un isolement profond -


dans un monde de plus en plus agité
et de moins en moins poétique,
regarder vivre les oiseaux
apporte l'évasion et la paix
et nous renvoie à notre condition originelle,
le contact avec la nature. 

il y a toujours un oiseau pour nous rassurer.

15-12-2006 om 21:13 geschreven door jovo

muziek is een morele wet.-


zij geeft ziel aan het universum,
vleugels aan de geest,
vlucht aan de verbeelding,
charme aan het verdriet
en leven aan alles.

15-12-2006 om 20:22 geschreven door jovo

als sterrenstof
daalt stil
in mezelf
tijdloos ontzag

wensloos verschiet
een vallende ster stil
in nachtplooien
van oneindigheid

dingen in de tijd
lijken buiten mezelf
stil voort te glijden

als die bezielde energie door een gebeurtenis
is opgebruikt zinkt het in mezelf
stil weg

14-12-2006 om 20:53 geschreven door jovo

Wat gek, je hebt geen lichaam meer;
ik kan nog steeds er niet aan wennen
dat het zo is en ik vraag je weer:
'hoe ik je moet herkennen

als je plotseling voor me staat
en je stralend aan mij toont,
thuis, in de winkels of op straat
en ik niet zie waarin je woont?'

voor wat het denken aan sluiers weeft
en mij belet naar jou te kijken
en niet ontvangt wat je aan mij geeft:

een hart zo vol van liefdelicht,
het leven dat zichzelf leeft,
stralend geluk, oneindig zicht.

13-12-2006 om 21:05 geschreven door jovo

c'est parfois dans un regard,

dans un sourire, que sont cachés

les mots qu'on n'a jamais su dire

12-12-2006 om 23:25 geschreven door jovo

spending time with creatures
who are completely indifferent to our species,
who expect nothing from us and
accept whatever happens to them
with equanimity and grace,
is a profoundly moving and spiritual experience

12-12-2006 om 00:27 geschreven door jovo

il est des sourires
qui ne savent qu'avouer
la tristesse du coeur

12-12-2006 om 00:24 geschreven door jovo

herfst


bla'dren verdwijnen

maken schichtige eekhoorns zichtbaar

10-12-2006 om 19:23 geschreven door jovo