Julius V.E. Dreyfsandt zu Schlamm : gedichten 2

09-11-2006
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ik, de mens


ik ben geen engel des heren
doch mens, kwetsbaar en klein
geen adelaar met omvangrijke veren
maar aan aard en aarde gebonden
kan onmogelijk alleen het ontij keren



kan mijzelf niet eens bezitten
laat staan een mens, de ander
ik tracht mijzelf wel te delen
in wezen een binding aan elkander

09-11-2006 om 00:00 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.een sleutel te smeden



wat is toch de zin
als mijn armen
naar jou strekken
en zij in schaduw
vertoeven

je zag in mij
wat zonnige vlekken
die naarmate
de tijd voortschreed
jouw hoop en verwachting
in desillusie
begroeven

waarom zal ik jouw boeien
nog raken
als slechts verdriet
en wanhoop
je bestaan zo wraken

vertel maar niets
ik ontbeer de macht evenzeer
een sleutel te smeden

en vertoef voortaan verblind
op het braakliggend veld
van heden




09-11-2006 om 00:00 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


08-11-2006
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.gedag
telkens
als ik ga
en zeg
mijn tijd is daar,
sluit jij
snel je ogen

alsof
een knop
wordt omgedraaid,
jij naar binnen
wordt gezogen

diepte verzandt dan
in een verkoeld
gedag,
verkleint al
wat is gezegd

is het de pijn
van verscheiden
die je in
vermeden woorden
legt
 

08-11-2006 om 19:57 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.foto
Aufrufe: 404
Bewertung: 4/5
Stimmen: 2
Downloads: 96
Hinzugefügt: 24.01.06
400x264 (65.4 KB)

fotografie: cornelia ettl

08-11-2006 om 19:51 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.een rondje om
loop even mee
een rondje om
 
door zwijgende
straten
 
ik ben dan stil
als ik met jou
bij mezelf kom
 
jij kunt praten

08-11-2006 om 00:00 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


06-11-2006
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.heden ten dage


heden ten dage
waar licht knokt
tegen donkerte
en blaren
dwarrelen
naar vaste bodem
lijkt het dat
ook ik ga schuilen
om mijn ziel
weer te ontwaren


niet dat ik in
de vroege mist
geheel zal opgaan
ook in mij is
een terugtrekkende
beweging
een tocht naar binnen
waar in afscherming
de dood rijpt
naar winterse termen
en mijn gedachten
doelloos zullen zwermen

een herhalende tred
van groeiend sterven
ogenschijnlijk een pas
op de plaats rust
tenware het flamboyante
voor een wijle in slaap
moet worden gesust

deze kracht
zo natuurlijk en gewoon
is sterker dan
mijn speelse geest
toch vertel ik mijzelf morgen,
met weemoed weliswaar,
hoe de zomer is geweest



06-11-2006 om 00:00 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


14-11-2005
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.zij ging al (drieluik: deel 1)


een lieve meis
heeft haar jeugd verloren
zinloos en plots
eindigen haar woorden
stokt de weg naar voren


haar jong verleden
een scheppende bloem
sterft in het heden
bladeren van geluk
zuigend naar het licht
buigen troosteloos
worden machteloos
afgesneden..


de toekomst
komt haar niet meer toe
ook die liefhebben
ervaren met ongeloof
de gemiste verwachting
schreeuwende pijn
bevriest het redelijk denken
hoop daalt in de
menselijke achting


daar gaat zij nu
op een onbekende weg
heeft ons ongewild verlaten
een ding kan ik zeggen
niemand, nee niemand
zal haar uit ons hart
kunnen praten






14-11-2005 om 00:00 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


13-11-2005
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.gaan en komen (drieluik: deel 3)





ver weg
maar toch helder

hoor ik engelen zingen
over het lied van Licht
zij hebben weet
van aardse tranen

telkens als iemand
naar het ongrijpbare
wordt toegedicht

met een tedere lach
heffen zij haar op
ervaren de pijn
van een onuitgesproken
gedag

toch klinken er
zachte geluiden
van duizenden harpen,
ontelbare handen
reiken naar haar,

afscheid en aankomen
raken elkaar

13-11-2005 om 00:00 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.onder-tussen (drieluik: deel 2 )




zij is niet meer
maar wel zichtbaar
dat doet zeer
was hier nog lang
niet klaar
huil ik keer op keer
 
zij praat niet
als ik het uitschreeuw
van binnen
mijn handen raken
zo dichtbij
wil haar wekken,
met mijn eigen
leven toedekken 
 
hoe kan dit nu
zo roerloos
ze is toch mooi
nog jong
was dit nu haar leven
nee, ze is er nog,
toch?
 
de tijd staat stil
onder een wazige stolp
ben er wel
maar verdwaal
in verwarring
als ik de
komende dagen tel
 
en ik met mijn tranen
de ontkennende waarheid
deel en eindeloos vertel
 
 
 

13-11-2005 om 00:00 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


09-11-2005
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.witte droom
 
 
ik word op een
wit gespreid vlies
voortbewogen door
zes maagdelijke engelen
langs azuurblauwe luchten
 
zij spannen een doorzichtig veld
van geluk met een uitgestrekte
gracieuze geste
genade schenkend
met verleidelijke ogen
die mij onderwijl bedwelmende
bloemengeuren toezuchten
waarop geen enkel
aards genot kan bogen
 
 
uit hun frêle goddelijke flanken 
klinkt een kwetsbare
Mahler symfonie
mij zuigend naar
opperste verrukking,
het hart doorzeeft
met bevrijdende klanken
 
in dit verblijf van eeuwige
symbiose
wuiven de hemelse
vleugelschepsels
al het zoets rond mijn lijf
zij beminnen mij
met gedurige passie
koesteren, beschermen mij
opdat ik immer
in deze schone droom gedij
 
 
 
 

09-11-2005 om 00:00 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


07-11-2005
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.de hal des volks
 




in de hal des volks
wacht men op twee armen
met staartjes achteraan
waar opgetogenen of
weemoedigen vertoeven
totdat de kunstvogel
de lucht in zal gaan
 
hij hangt over koffie
rookt uit zijn neus
in zijn bestemmingskloffie
hij heeft geen keus
 
geboekt is gaan
de ogen staren al ver
of
zie ik een verdwaalde traan
 
ik voel, zoals ik slechts voel
de leegte van wachten
de tijd tussen komen en gaan
ja, dat is wat ik bedoel
 
 
de dame van het buffet
in hoogpolig tapijt,
kort van stof
naar lengte gerekend,
is onhandig bereid
nogmaals de techniek
te laten pruttelen
en rondt het ritueel af
met een zoete lach
bij koffie hoort toch immers
een ouderwets betuttelen
 
dames en heren
uw vlucht wordt verwacht
die kan aankomen
of vertrekken
het beeldscherm
heeft dat haarfijn bedacht
 
mijn tafel wordt een eiland
tussen verlaten stoelen
de hal raakt even leeg
een gekleurde medemens
ontruimt het slagveld
met een enkele
swingende veeg...
 
 
 

07-11-2005 om 18:34 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.oud in heden




mijn trillende telelens
zoemt jou dichterbij
wil wel eens zien
hoe vergrijsd jij oogt

zag zo al, gaandeweg,
de kleur verbleken
hoe jouw hoofd
het doorleefde vel
nog kennelijk gedoogt



ik denk zowaar terug
aan mijn ouden van dagen
waar de zoete babbelaar
uit het vierkante blik
dat de schoorsteen sierde,
mijn kinderhart deed opjagen

het was somber in de kamer
van het haast uitgezeten
levenspaar
de eeuwige stilte leek nabij
slechts wachten op de dood,
onderbroken door de gong,
ze waren er voor klaar



ik zie ze graag komen,
kruipen op mijn knie
en omarm hun
onbewuste dromen

zullen zij later nog
mijn schaduw zien
verhalen van wat was

moet haast wel
dacht ik zo
het is de overgave
die ik in hun ogen las





07-11-2005 om 00:00 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


02-11-2005
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.foto
Klik op de afbeelding om de link te volgen












fotografie: cornelia ettl

02-11-2005 om 00:00 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


01-11-2005
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.getijden





zoeken
over de grens
van de schaduw
is een wens
 
het blijft bij een
schuchtere verbeelding
van ravijnen
die ik vul met goden
of te zoete rozijnen
 
soms
schep ik een
verduisterd einde,
opgaan in niets
van al het zijnde
 
zo bewegen
mijn getijden
als liefde en
verlies
van vermijden
of bezitten
 
het is maar net
hoe het gemoed vaart,
ik ongewild kies
 
 
 
 
 
 

01-11-2005 om 15:45 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.verlate vlinders
 

ik zag verlate vlinders
dichtbij maar ook ver weg
ze hadden op mij gewacht
had ze ver verbannen,
uit mijn denken gedacht

had het pad verengd
zag nog weinig licht
sloot mij verkrampt
voor ander goeds
het bleek, uiteindelijk,
niet echt gedicht

heb die fladderaars
bij me geroepen
mijn ramen weer
wijds open gezet

dat heb ik nodig
met meerdere te gaan
over mijn levensstoepen

kan mijzelf
aan anderen
niet onthouden
dat is wat ik zo
van het leven leer

ik laat me daarom
opnieuw roepen



één kostbare vlinder
koos voor de nacht
hij is mijn ziel vergeten
vloog voorbij
de innerlijke spiegel

ik word nu veracht








01-11-2005 om 13:13 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.hijgende vlucht
 
 
 
als stilte overgaat
in doelloos zwijgen
en dagen zich van
licht naar
schaduw naar nacht
aan elkander rijgen
 
dan sterven bladeren
aan de huid
bevriest het levenssap
rond de ziel
stokt de adem
in een wezenloos geluid
 
zo beschrijft zich
de uitgeholde lach
nog slechts verkrampt
waar te nemen
naast diepe kassen
 
een afdruk van
voorbij verleden
die vergeefs
de vermeden gebeden
van uitzichtloze hoop
tracht af te tasten
 
maar zwalkend door
de ijle lucht
gaat het kwetsbare,
onweerhoudbaar,
op de loop
in een hijgende vlucht
 
 
 
 
 
 

01-11-2005 om 00:00 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


30-10-2005
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.uitzien naar de horizon

een man
van een
enkel woord
staart u aan
beschermt zich
achter stilte
wil niet
dat u
hem hoort


hij wacht
geduldig
op die
ene vraag
waarvan het
antwoord
is vervaagd



adieu...




30-10-2005 om 13:37 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


28-10-2005
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ik laat je gaan
 
 
 
mijn hand rust
op je schouder
ik kijk je aan
schenk warmte
van een mens,
deze mens
het raakt je niet
het ontwijkt
die bevroren wens
 
 
je ogen staan flets,
zien glazig langs me heen
een bespiegeling van
verleden in het heden
gebet in pijnlijke mist,
gebarsten krachten,
als versplintert geboortelicht
uit een redeloze reden
 
je voeten
nog wel geaard
steunen zwevend
jouw gedachtenlijf:
gezwollen in verhulde
leegte en gedroogde
rimpels
je ledematen stijf
 
jij bent de dood
in levenden lijve
het genadebrood
gebakken met
ongewenst zaad
 
ik laat je gaan
als mijn hand
jouw schouder verlaat
 
 
 
 
 
 
 

28-10-2005 om 00:00 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


23-10-2005
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.luchten



vandaag een dag
van rechte lijnen
ik zie voorwaarts
met oogkleppen
die mijn kijkers
in een strakke blik
laten schijnen


mijn gedachten
beperken zich
tot een en een
is drie
dat u mij nu
zult verachten
is iets dat ik
thans niet zie


mijn beeld van u
is ook vrij saai
u bent een oen
zo duidelijk,
kant en klaar
nee, mijnerzijds,
heden,
geen enkel gedraai


daarbij bent u
een van die vrouwen
die van de privé of libelle
een zondags
kleurloos hoedje vouwen


of een man
van een ding tegelijk
slechts oog voor
werk of ronde bal
dan heb ik het
nog niet over seks
ik vind u gewoon
een zure kwal


deze helderheid
geeft ruimte
aan mijn gemoed
ik raad aan
dat u bij tijd en wijle
het ook eens doet




23-10-2005 om 00:00 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.om de hoek
Klik op de afbeelding om de link te volgen
 

















even kijk ik
om de hoek

niet van mijn huis
of straat
maar van het leven

vraag mij af
wat ik daar zoek

en hoe het mij
daar dan vergaat
ik zal het
nooit weten

maar als ik
zie in de ogen
van een blij kind
vergeet ik
al snel
mijn wens

dan maakt het
mij weinig uit
wat ik daar vind

23-10-2005 om 00:00 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm




loop even mee -- een rondje om -- door zwijgende straten -- ik ben dan stil -- als ik met jou -- bij mezelf kom ----- jij kan praten.............
andere site
  • Julius Dreyfsandt zu Schlamm: gedichten 1
  • fotografie: cornelia ettl
  • Julius Dreyfsandt zu Schlamm: gedichten 3


  • Inhoud blog
  • belichte schaduw
  • liggend naakt
  • gaan en komen
  • natte droom
  • witte droom
  • zwarte droom
  • verlate vlinders
  • getijden
  • izabella
  • laatste mijmeringen
  • de lijkenmars
  • ik, de nietsnut
  • de Bevrijding
  • de Bevrijding 2
  • as icke sterfe ( iegene taole)
  • prille lente
  • foto
  • foto
  • ik, de mens
  • een sleutel te smeden
  • gedag
  • foto
  • een rondje om
  • heden ten dage
  • zij ging al (drieluik: deel 1)
  • gaan en komen (drieluik: deel 3)
  • onder-tussen (drieluik: deel 2 )
  • witte droom
  • de hal des volks
  • oud in heden
  • foto
  • getijden
  • verlate vlinders
  • hijgende vlucht
  • uitzien naar de horizon
  • ik laat je gaan
  • luchten
  • om de hoek
  • verstild graf
  • dag
  • een gang naar binnen
  • ik ga maar
  • foto
  • ik nodig jou
  • zicht op glas
  • zittend zinnebeeld
  • groeiend blauw
  • verlichting
  • tevergeefs
  • voorheen
  • één levenstraan
  • stuurloos
  • the day after
  • als de lans valt
  • het ontdekken
  • de verwachting
  • mijn hand
  • zing mijn dicht
  • foto
  • ik slenter, dus ik ben
  • de zachte kracht
  • ik roep niet meer
  • het is stil (4)
  • het is stil (3)
  • het is stil (1)
  • als ik jou zie



    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!