Deze blog vervolledigt onze persoonlijke website en geeft vooral de meest recente, up-to-date, informatie. Om de downloadtijd te beperken worden slechts de laatste tien berichten getoond. Andere (oudere) berichten kan je steeds bekijken via de inhoudslijst in de linkerkolom.
01-09-2012
IJsland 2012 * deel 2
I J S L A N D
18-27 maart 2012 * deel 2
Ook de bodembedekking, indien niet besneeuwd, is de moeite waard.
Enkel aan de zijkanten vinden we nog wat ijs bij de watervallen.
Wat zien we daar?... Blauwe lucht en een zonnestraaltje!
Zo'n alleenstaande rots in het landschap geeft dikwijls aanleiding tot allerlei legendes en verhalen.
De IJslandse berk is typisch een overlevende in dit landschap.
Zodra de sneeuw verdwijnt kunnen de schapen grazen.
Af en toe waren wij van bij het ochtendkrieken op stap tot het donker werd.
Rivier op weg naar zee... bijna bij de monding.
Toch even voorzichtig zijn bij het wandelen over het ijs/sneeuw.
Een beeld op de fameuze breuklijn over het eiland. De bedding is niet het gevolg van erosie maar wel van het uit elkaar scheuren van twee bodemplaten.
De 'wachters' in zee. Links zie je basaltzuilen, vulkanisch stollingsgesteente met de typische zeskant.
Meerdere kilometer uitgestrekte, met mos bedekte, lavavelden.
Ik vond het eigenlijk niet verantwoord om deze eeuwenoude, dikke mostapijten zo maar onder onze voeten te beschadigen... maar, er zijn er zovele... en ze herstellen zich.
Onder bij een gletschertong.
... en ook weer omlaag kijken!
Wie haalt het in zijn hoofd om hier, midden in de grasvlakte, een verhard terrasje aan te leggen?
Het zijn basaltzuilen die tot de oppervlakte reiken.
Een behoorlijk inspannende klim langs een waterval.
... en natuurlijk mogen de IJslandse paarden (poney's) niet ontbreken. Zij blijven ook in de winter, bij sneeuw en ijs, en bij uiterst lage temperaturen dag en nacht in open lucht.
Een 'laag' watervalcomplex.
Diepe kloven.
... en een laatste blik op het landschap vanuit onze laatste overnachtingsplaats.
Onderweg werden wij herinnerd aan de vulkaanuitbarstingen van maart-april 2010. Oorspronkelijk was dit het doel van mijn IJsland-reis (zie http://blog.seniorennet.be/kajacq/archief.php?ID=626433 ). Wij brachten een bezoek aan het plaatselijk museum over deze uitbarstingen.
Je mag IJsland niet verlaten zonder de kathedraal in Reykjavik gezien te hebben. De constructie verwijst naar de vele basalt-formaties op het eiland.
Tot zover een selectie uit meer dan duizend foto's. Geïnteresseerde familie, vrienden of kennissen kunnen bij mij thuis een multi-media-montage bekijken waarin ook filmbeelden werden opgenomen.
Verder raad ik je aan om de hieronder staande links te volgen. Je vind er fotoreeksen van de top-natuurfotografen (Jan en Sam) die ik mocht vergezellen.
Tussen twee Roemenië-reizen in alvast enkele foto's van ons juli-bezoek aan Bucovina... we bleven meestal in de onmiddellijke omgeving van onze uitvalsbasis in Manastirea Humorului... een rustige vakantie, genietend van de natuur en de contacten met de lokale bevolking.
Bucovina, ofwel "Het Beukenland"... in deze omgeving zijn de beuken overwegend vervangen door naaldbossen... ook mooi!
Paarden, zoals heel veel koeien, lopen hier nog steeds vrij rond... ook wel op de openbare weg.
Een mooi gelegen dorpje... of beter gezegd: een gehucht.
Dit soort huizen, met zwarte wanden en daarop geometrische figuren, vind je in zeer beperkte mate (één of een paar per dorp). Vermoedelijk woonde hier in het verleden één of andere persoon met een speciale funktie in het dorp... niemand kon mij hierover meer informatie geven. Weet jij het?... Stuur mij dan a.u.b. een berichtje met de (mogelijke) verklaring... vooraf dank! VOLGENS EEN BETROUWBARE, ROEMEENSE, BRON MOET IK HET NIET ZO VER GAAN ZOEKEN. HET ZOUDEN GEWOON OUDE HUIZEN ZIJN DIE IN EEN BEPERKTE PERIODE, IN BEPAALDE STREKEN VAN BUCOVINA, ERG POPULAIR WAREN... ER BLIJVEN ER NU NOG SLECHTS HEEL WEINIG VAN OVER.
Op weg naar de Roemeens-Orthodoxe kerkdienst... in traditionele kledij... is hier niet herleid tot folklore maar wordt echt nog veel gedragen.
Zelfs de bomen dragen een winterjas (tijdens de zomer)!
Heel veel van deze romantisch klaterende beekjes.
... en vlinders...
... en wat is dit? Je ziet ze regelmatig in het bos... moet je daar eigenlijk voor oppassen?... Ze lijken op bijen/wespen... steken ze ook?Tot nog toe geen last van gehad.
Tijdens een langere wandeling, bij temperaturen rond de 30°C, is zo'n bron met drinkbaar water natuurlijk erg welkom.
Meerdere paarden versperren hier het wandelpad, uitwijken links of rechts door het bos was geen alternatief, ook daar stonden nog paarden... voorzichtig aandringen en dan maken ze wel een doorgangetje.
... en rustig al die positieve ervaringen verwerken!
Ik weet het, het duurt veel te lang vooraleer er hier nog eens een update verschijnt. Wij zitten namelijk in een heel drukke (reis-)periode. Na Andalucia in mei/juni staat zowel in juli als in augustus een Roemenië-reis op het programma. Tussentijds moet ook nog huis en tuin onderhouden worden en willen we toch ook nog een minimaal contact hebben met familie en vrienden... blog updaten wordt dus steeds maar uitgesteld... sorry!
Als kleine compensatie een folkloristisch (You tube)videootje: muziek en beeld zijn erg origineel... folklore is in Bucovina echt een onderdeel van het dagelijks leven. Wij hopen in augustus ook nog een keer bij de herders te vertoeven.
Als het filmpje je bevalt kan je jouw keuze maken uit de lijst die getoond wordt bij het einde.
IJSLAND - REPORTAGE Het is nog even wachten... ik moet mij voorlopig behelpen met een klein reiscomputertje. Oorzaak: een harddisk-crash (en dan nog wel de systeemschijf) heeft mijn PC buiten-gebruik gesteld... het is nu bang afwachten hoeveel gegevens ik zal kunnen recupereren... want..., het was alweer even geleden dat ik nog een volledige back-up gemaakt had... slordig natuurlijk.
Wel kan ik jullie vertellen dat wij een heel bijzondere reis achter de rug hebben: de eerste dag een heuse sneeuwstorm en daarna: dagelijks regen en (veel) wind. Uiteraard was dit niet zo prettig, zeker niet als je, zoals mijn medereizigers, gekomen bent om foto's te nemen. Toch heb ik reeds gezien dat zij een behoorlijk aantal heel boeiende beelden kunnen presenteren. Ondanks het slechte weer zijn wij dagelijks onderweg geweest en hebben wij heel veel van het IJslands landschap kunnen bekijken en ervaren: een prachtig land met als basis de recente en minder recente vulkanische activiteit.
Enfin, even afwachten... het zal wel EIND MEI (of nog later!) worden vooraleer hier de reportage verschijnt... sorry!
Wij zullen nu het land zien in het jaargetijde dat het zijn naam volle eer aan doet: met veel ijs en sneeuw. We bepaalden onze reistijd mede in funktie van de grote kans op noorderlicht. Het wordt een wandel/foto-reis onder leiding van een top-gids die de streek reeds meer dan 30 jaar kent. De verwachtingen zijn hoog gespannen!
Ikzelf mag, als klein foto-amateurke, mee op stap met een aantal top-natuurfotografen... er zal heel wat te leren zijn.
Ergens in april mag je op deze blog een uitgebreide reportage verwachten.
FIETSEN in het WAASLAND 22 juli 2011 *** Samen met Piet en Nicolle vertrekken we voor ruim 50 km. knooppuntrijden in Kieldrecht (knpt 10, op de grens), een deelgemeente van Beveren. Via de dorpjes Meerdonk en De Klinge komen we in een prachtig stukje Zeeuws Vlaanderen, o.a. nabij 'Het Verdronken Land van Saeftinghe'. Tot 1570 was dit land een zeer vruchtbare polder. Het noodlot brak echter uit: op 1 november 1570 zorgde een verwoestende storm voor dijkbreuken, waardoor het hele land weggespoeld werd en vele mensen stierven. Ondertussen zorgt een dijk er voor dat het land bij vloed niet meer onder water komt. We ontdekken een prachtig stuk natuur, met zijn eigen fauna en flora. Op het meest noordelijke punt van onze route, in het dorpje Paal aan de Westerschelde, genieten we op een terrasje van een prachtig zicht op de rivier. Langs de Scheldedijk fietsen we terug via Emmadorp en Nieuw Namen naar Kieldrecht.
Bij de eerste 'kreek' nemen we alvast een kijkje.
We komen ze geregeld tegen: kunstzinnige en litteraire ontboezemingen.
Van den Vos Reynaerde...
De koeltorens van het nabije Doel.
Het Scheldehaventje van Paal (bij ebbe).
Accu-wissel.
Na een verplaatsing (50 km.) met de auto sluiten we deze mooie dag af met een etentje in de 'Roste Muis' te Waterland-Oudeman (Sint-Jan-in-Eremo).
Vanop het terras heb je zicht op alweer een kreek.
Tot slot enkele herinneringsfoto's... 't was een deugddoende dag, wanneer de volgende?
KAPADOKYA * CAPPADOCIË 24 mei - 4 juni 2011 ------------------------- De landstreek Cappadocië ligt in Midden-Turkije en beslaat een oppervlakte van ruim 2.000 km². Het is een spectaculair landschap, gebeeldhouwd door duizenden, miljoenen jaren erosie van water en wind, nadat o.a. de vulkaan Erciyes het hele gebied met lava van diverse (zachte en harde) gesteenten had bedekt. De overheersende laag is het zachte tufsteen dat snel verweert onder en boven de hardere gesteenten. Zo ontstonden de bizarre rotsformaties in vele tinten roze, bruin, geel, rood, oranje en zelfs wit. In die zachte tufsteen was het makkelijk om grotten uit te houwen. Deze werden reeds in de prehistorie bewoond. Ook de eerste christenen hebben er gebruik van gemaakt, er ontstonden kloosters en kerken... zelfs hele ondergrondse steden werden teruggevonden.
Wij wandelden in het centrum van deze regio, rondom het stadje Göreme.
Wij exploreerden zowat het hele gebied in de driehoek Avanos-Nevsehir-Ürgüp. 10 dagtochten van 15 à 20 km.
Remi, onze gids (tweede van links), heeft ons een fantastische ervaring rijker gemaakt. BEDANKT REMI !
Een staaltje uit het kleurenpallet. Spijtig dat de zon niet altijd scheen.
Onder zo'n ballon, vanuit de mand, hebben wij, 's morgens bij zonsopgang, genoten van het overweldigend uitzicht.
Geen moderne architectuur, wel puur natuur.
Meerdere (grote) schildpadden kruisten ons pad.
... en ja, dit is tijdens de dagtocht... Die Turken weten hoe ze vermoeide wandelaars, midden in het natuurlijk landschap, moeten ontvangen.
Geluk brengende ogen... wij zullen het nodig hebben.
Zo'n bruinroestige, doorgezakte ladder... is dat wel veilig?
Makkelijk is anders... voetsteunen in de 'zachte' tufsteenrots.
Afdalen op die 'gladde' rotsen is nog moeilijker.
Echt lastig werd het af en toe.
Als de voetgrip onvoldoende is, dan helpt een ondersteunende hand.
En soms wordt het erg smal...
... en ook wel eens erg donker... en dan nog water in het beekje.
Maar het landschap blijft boeien, 10 dagen lang.
De soms toch wel zware inspanningen werden ruimschoots beloond.
Hieronder de tweedelige multi-media-reeks. Geluid aan! Geïnteresseerde familie, vrienden en kennissen kunnen bij mij thuis een meer uitgebreide reeks bekijken.
Herselt * De Langdonken 6 maart 2011 ----------------- Een namiddagwandeling met Natuurpunt door het natuurgebied Langdonken. Deze regio vormt zowat de overgang tussen het vruchtbare Hageland en de arme zandgronden van de Kempen. We lopen grosso-modo door de vallei van de Kalsterloop. Boeiende natuurbelevenis in dit overwegend moerassige gebied. Natuurpunt werkt hier vooral aan heide-herstel, op vele plaatsen is de jonge hei reeds teruggekeerd, zowel struik- als dopheide... dat worden over enkele jaren prachtige vlaktes. Zeker eens terugkeren!
Verzamelen/inschrijven bij café 'De Schilders'.
Al snel worden we ondergedompeld in de natuur.
Inderdaad, waterrijk.
En natuurlijk worden we vakkundig ingelicht door onze gids (Benny?).
Veel belangstellenden.
Bij de Hei-molen, zowat het 'hoogste' punt van onze wandeling.
... en bij de Natuurpunt-schuur worden we getrakteerd op een drankje - dankjewel!
Echt ge-interesseerde deelnemers.
In het bos krijgt de natuur vrij spel... niet ingrijpen is ook een vorm van natuurbeheer.
Prachtige waterpartijen.
... en terug naar 'De Schilders' waar we voor ons deelname-bonnetje vers gebakken vis krijgen... smaakt lekker! Nogmaals dank!
't Was echt een boeiende namiddag - wij keren zeker weer!
Wij zijn ondertussen terug thuis. De Kerst- Nieuwjaarsperiode is een unieke belevenis in Bucovina (noord-Roemenië) Eén dezer weken vind je hier het relaas van ons bezoek.
Ondertussen kunnen ge-interesseerden even een kijkje nemen (ruim een half uur) naar een filmpje van een collega 'videoot'... een relevante herinnering (of een goede introduktie) aan Maramures: Luidsprekers aanzetten! (Het filmpje begint met een wat lange zwarte aanloopstrook, even geduld dus!)
Hoe vond je het?
En nog eentje. Dit korte filmpje is enkel een trailer om de grote film te promoten. De film behandelt de problematiek van de 'achtergelaten' kinderen terwijl de ouders (noodgedwongen) voor meerdere maanden per jaar in het buitenland gaan werken. Voor meer dan 20 'wees'-kinderen heeft dit reeds tot zelfmoord geleid.
This is the story of over 350.000 Romanian children left home alone. One or both their parents are working abroad, in Italy, Spain and other Western Europe countries. The kids were left to be taken care of by relatives or even neighbors. Many of them committed or attempted suicide. How can one explain what they did? What did these kids think? What drove them to the point of losing everything? The film tells three of these stories, three stories about children that ended their own lives. The observational style is mixed with interviews as the film weaves between the three stories and their characters, the parents that opened their hearts in front of the camera and shared their profound grief but also their ideas about what caused the tragedies. Directed by: Ionuţ Cărpătorea ,Cinematographer Sorin Manu
2010 >>> 2011 °°°°°°°°°°°°°°°°°°°°° De kalender wordt mager... 21 december, begin van de winter (???... aan de sneeuw te zien is die reeds lang bezig)... tijd om familie, vrienden en kennissen het allerbeste toe te wensen:
Een dagje fietsen in Limburg * 29 okt. 2010 Bree, in het uiterst noord-oostelijke gebied van Vlaanderen, namen we als vertrekpunt voor een grensoverschrijdende (B-NL) fietstocht. Zeker het onthouden waard!
*** Met de auto tot (bijna) bij de Zuid-Willemsvaart zodat we onmiddellijk op de knooppuntenroute kunnen vertrekken, noordelijk, richting knooppunt 07. Reeds in de 'Spaanse Tijd' werd er begonnen aan verbindingswerken tussen Maas, Rijn en Schelde. Napoleon wou het 'Grand Canal du Nord' verwezenlijken maar zijn budget bleek al snel te klein. Uiteindelijk heeft de Nederlandse Koning Willem I het kanaal in zijn huidige funktionaliteit (breder, dieper, rechter en verlengd tot 's Hertogenbosch en Helmond) gerealiseerd. Het werd officieel geopend in 1826. Oorspronkelijk heette het toen 'Willemsvaart'. Later kwam er in de buurt van Drenthe nog een Willemsvaart... de namen werden toen respectievelijk gewijzigd in Zuid- en Noord-Willemsvaart. Ondertussen is er in de buurt van Zwolle nog een derde Willemsvaart.
De Luysmolen (1515) op de Abeek, de molenaar maalde voor het laatst in 1965. Ondertussen zorgt 'Toerisme Bocholt' voor maaldemonstraties.
Romantiek in het grensoverschrijdend natuurgebied 'Kempen-Broek'. Het strekt zich uit over de gemeenten Cranendonck, Weert, Bocholt, Bree, Kinrooi en Maaseik.
... en ja, het is herfst.
Naast meerdere watermolens zijn er ook windmolens in deze streek.
De Keyersmolen in Molenbeersel.
Meermaals wisselen we tussen Nederland en België.
Eerst volop aan 't eten... maar voor de fotograaf wordt er snel geposeerd.
Nog meer herfst-plaatjes.
In Kessenich wapperen de vlaggen.
De Maas nabij Ophoven.
Opvallend hoeveel geiten en geitjes gehouden worden in deze contreien.
... en toch lieten wij ons niet verleiden om onze knooppuntenroute te verlaten.
Even later laven we onze dorst in dit donker cafeetje in Tongerlo ... een lekker lokaal biertje!
We hebben de Zuid-Willemsvaart teruggevonden... nog even naar de andere oever en een paar km. verder vinden we onze auto terug. Een prachtige, rustige tocht... zeker eens terugkomen!
Fietstocht Tielen Wij willen onze gasten, fietsende vrienden, graag een mooie Kempisch-groene fietstocht aanbieden. Wij zochten en kozen uiteindelijk dit 50 km. lange knooppuntenlint.
Als je achtergrondgeluid wenst, moet je uiteraard jouw PC-luidsprekers aanzetten. Misschien blokkeren uw surf-instellingen deze diareportage, in dat geval kan u rechtstreeks kijken op http://vimeo.com/14161121
Familie, vrienden en kennissen mogen mij altijd even hun mening vertellen over hoe deze montage overkomt... ik ben je er 'eeuwig' dankbaar voor! - K.
PORTUGAL * einde mei 2010 Van Noord naar Zuid, zigzaggend langs diverse beschermde natuurgebieden.
We komen het land binnen via het noord-oosten, door het Parque Natural de Montesinho (2). Het is een van de weinige plekken in Portugal met nog een stabiele populatie Iberische wolven. We verlaten het land weer langs het Parque Natural da Rio Formosa (20-21) Ondertussen hebben we diverse andere natuurparken doorkruist. Lamas D'Olo in het Parque Natural do Alvao. Het Parque Natural do Alvão is in het leven geroepen vanwege het grote landschappelijke, geologische en cultuur-historische belang.
Even een afwijking van onze route naar... Fátima is een plaats in Centraal-Portugal in de gemeente Ourém, ten noordoosten van de hoofdstad Lissabon. Nadat een verschijning van de Maagd Maria werd gemeld in oktober 1917, verwerd het dorp tot een bedevaartsoord. In 1944 werd een basiliek gebouwd.
Bij de vissersplaats Peniche wordt de bijna kaarsrechte kustlijn van de Costa de Prata onderbroken door een grillig gevormd schiereiland, dat met het vasteland verbonden is door een 800 m brede en 2 km lange landtong
Porto Côvo is een van de twee 'freguesias' in de Portugese gemeente Sines, gelegen op ongeveer 160 kilometer ten zuiden van de hoofdstad Lissabon in het Parque Natural do Sudoeste Alentejano. Porto Côvo heeft prachtige stranden met zeer fijnkorrelig zand helder wit van kleur en ingesloten door hoge grillige rotswanden.
Een typisch blauw-wit dorpje.
Uit de vele heerlijke stranden en strandjes kozen wij het Praia do Salto, kleiner dan dit Praia Grande.
... en lekker eten!
FUSETA in het Parque Natural da Ria Formosa. Ria Formosa is een natuurgebied dat zich uitstrekt in een lange gordel van zestig kilometer tussen Faro en Tavira, het bestaat uit eilanden en schiereilanden met daarachter een lagune, die bestaat uit een labyrint van zoute moerassen, slikken, schorren en zoutpannen. De zanderige eilanden en schiereilanden beschermen het gebied tegen de oceaan. Het is een oase van rust middenin het levendige toeristische hart (De Algarve) van Portugal.
Met de kleine bootjes kan je best het gebied verkennen. Deze verkenningsronde door Portugal heeft ons zeker geleerd dat de 'Parque Natural'-s meer dan een kort bezoek waard zijn. Wij komen zeker nog eens terug! Nu gaat het verder naar het ons gekende Andalusië.
KALMTHOUTSE HEIDE * 17 april 2010 Een dauwtrapperswandeling met zonsopgang! Ludo en Paula nodigden ons uit om, samen met hun vrienden, deze ochtendwandeling mee te stappen, de zon te zien opkomen boven de heide en daarna gezellig te ontbijten met 'Spek en eieren'... Bedankt! We vertrokken om 6:30 u. vanop de parking Putse Steenweg en de weergoden waren ons gunstig gezind.
De nevelslierten trekken over de heide.
Na deze verwelkoming was het duidelijk: wij worden 'vakkundig' ge-informeerd!
Jaja, zo dadelijk komt de zon op.
Er was ruimschoots de tijd om te genieten
Door de stofwolken van de IJslandse vulkaan krijgen we een enigszins gesluierde zonsopgang... dit maakt het beeld nog boeiender en is tegelijk een voordeel voor de fotografen onder ons, de contrasten zijn wat minder extreem.
Kort na zonsopgang ontstaat er nog wat meer nevel... deze zal nu wel snel oplossen.
'Heideherstel op Landduinen', het HELA-project is in volle uitvoering.
Door het pas 'geplagde' landschap
Omgevallen, maar toch 'de kop boven water houden'...
Het grote gevaar voor de heide, vooral kort na de winter: BRAND!
Een heerlijke, boeiende ervaring, zo'n ochtendwandeling over de heide... ...en nu: SPEK met EIEREN ! Dank aan de organisatoren en aan Paula en Ludo omdat ze ons mee vroegen!
Hopelijk gaat de berg nog even door met de innerlijke vuurmassa naar boven te werken. Dat wordt dan een unieke ervaring. Maar ook zonder dit buitenkansje zal een exploratie van het winterse IJsland zeker mooie beelden opleveren. Over een paar weken krijg je hier het relaas.
SPIJTIG ! (Toevoeging dd. 16 april 2010)
De 'rustige' uitstoot van gloeiend-vloeibare lava uit de door ons geviseerde vulkaanmonden is sedert 13 april gestopt... Een paar dagen later is dan de Eyjafjallajokull met bruut geweld aktief geworden. Ondertussen zit heel de omgeving onder een centimeters-dikke stoflaag... sneeuw- en gletscherlagen smelten snel af en zorgen voor massale wateroverlast... diverse wegen zijn verwoest en/of onberijdbaar geworden. Het ziet er niet naar uit dat een toeristisch bezoek op relatief korte termijn nog mogelijk en/of zinvol is... SPIJTIG! Toch bedankt Jan, voor het vele voorbereidend werk dat je reeds geleverd had. Ook bedankt Luc en Rina, voor de uitnodiging om mee op fotoreportage te gaan... het was zeker een absolute topper geworden. SPIJTIG, de natuur heeft er anders over beslist.
Dit had het kunnen zijn...
... toen barste het wilde geweld los
... en is het echt niet meer mooi... nog wel boeiend!
