In Nederland en België wordt er steeds meer
aandacht besteed aan het Halloweenfeest/Allerheiligenavond. Dit gebeurt
meestal in de vorm van langs de deuren gaan en snoep ophalen en steeds
meer door Halloween-feesten en het versieren van huizen. Veel lagere
scholen organiseren een zogenaamde trick-or-treat-tocht, waarbij de
kinderen (veelal onder begeleiding van oudere) verkleed langs de deuren
gaan. De bedoeling is om diegene die opendoet een beetje bang te maken.
Vaak heeft de bewoner dan snoep in huis, waaruit de kinderen kunnen
kiezen. De huizen die deelnemen, zijn steeds meer herkenbaar door
zichtbare Halloweenversieringen. Sinds 1992 zijn deze artikelen steeds
meer in de betere feestwinkels te verkrijgen en de laatste jaren is het
een niet weg te denken handel voor deze groep winkels. In sommige delen
van Nederland en België is rond deze tijd het van oorsprong katholieke
Sint-Maartenfeest populairder onder jongeren . Het lijkt op Halloween,
hoewel Sint-Maarten niet in de grotere steden, maar vooral in dorpen
gevierd wordt. In België en Nederland wordt Halloween wel gevierd in de
pretparken zoals Walibi Belgium, Bellewaerde, Plopsaland De Panne en
Walibi Holland spenderen enkele weken aan het feest door spookhuizen te
bouwen en het park aan te kleden met Halloweendecoratie.
Ook in
Suriname en Duitsland wordt Halloween groot gevierd. In dit land is deze
traditie uit de Verenigde Staten overgewaaid. Vooral onder de jeugd is
Halloween populair.
Op het eiland Bonaire komen alle kinderen van
een dorp of stad bij elkaar, maar in plaats van bij mensen langs de
deuren te gaan, gaan ze bij winkels langs.
Op Halloween is kritiek, zoals ook op
Valentijnsdag omdat het ontdekt zou zijn door de commercie als een
geschikte aanleiding om de consument tot wat ruimer vertier aan te
zetten in de 'slappe' periode tussen zomervakantie en Sinterklaas. Dit
laatste wordt alom bestreden. Wel is duidelijk dat de commercie in
toenemende mate belangstelling toont voor Halloween. Ook is er kritiek
omdat het vieren van deze feestdagen gezien wordt als symptomatisch voor
de Amerikanisering van de maatschappij.
Bovendien kent Nederland
zijn eigen variant: Sint-Maarten. In vele regio's in Nederland,
Vlaanderen en zelfs Frankrijk bestaat deze traditie waar kinderen met
lampionnen en met speciale Sint-Maartensliedjes de deuren langs gaan om
snoep op te halen. Het bekendste liedje is '11 november is de dag dat
mijn lichtje...'
Verschillende organisatie en kerkgenootschappen
hebben kritiek op Halloween vanwege het "heidense" karakter dat het
feest op vele plaatsen zou hebben, alsmede vanwege het spiritisme dat
erdoor bevorderd zou worden. Het oproepen van geesten is niet toegestaan
in de bijbel. Het oorspronkelijke Ierse gebruik hing weliswaar samen
met een Keltische heidense traditie, maar was in wezen op christelijke
wijze ingevuld.
Pas later kwamen de demonenverkledingen en de
horror-outfits op, in de Verenigde Staten. Hierbij kwam soms het
karakter op spiritisme en zelfs de duivel te liggen bij de versieringen. Vanwege
de afwijzing van Allerheiligen en Allerzielen en het vagevuur door het
Protestantisme, wordt vaak door reformatorische genootschappen bezwaar
gemaakt tegen elke uiting van Halloween - ook het gekerstende Ierse
gebruik kan als katholiek volksgebruik geen genade vinden in hun ogen.
Vooral bekend van Halloween zijn de uitgeholde pompoenen, die dienstdoen als lampionnen. Deze worden Jack-o'-lanterns genoemd.
Er is een uniek verhaal verbonden aan de Jack-O-Lantern. Een Jack-O-Lantern is een holle pompoen (vroeger een raap) met
ingekerfd gezicht en een kaars binnenin en dankt zijn naam aan de Ierse
Jack. Het verhaal gaat als volgt... Jack was een luie maar sluwe boer
die de duivel in de val liet lopen en hem in een boom vastzette door er
een kruisteken in te krassen. Hij weigerde hem te bevrijden tot de
duivel hem beloofde hem nooit in de hel toe te laten. Toen Jack later
overleed, mocht hij de hemel niet in omdat hij te zondig geleefd had.
Maar de duivel, die zich aan zijn belofte hield, liet hem ook niet toe
in de hel en gooide hem nog een kooltje achterna. Jack was gedoemd op
aarde te blijven ronddolen en holde één van zijn rapen uit en stopte er
het kooltje in. Zo had hij een lantaarn en begon zijn eindeloze
zwerftocht, op zoek naar een rustplaats. Hij kreeg de (bij)naam Jack met
de Lantaarn . De Engelse benaming werd verkort tot "Jack-O-Lantern" en de Amerikanen veranderden de raap in een pompoen. De
pompoen wordt uitgehold en in de zijkant wordt een gezicht gekerfd.
Daarna plaatst men een kaars in de pompoen, zodat het gezicht oplicht in
het donker. Zo zien ze er best angstaanjagend uit.
De naam "Halloween" is afgeleid van
Hallow-e'en, ofwel All Hallows Eve, (Allerheiligenavond), de avond voor
Allerheiligen, 1 november. In de Iers-Keltische kalender begon het jaar
op 1 november, dus 31 oktober was oudejaarsavond. De oogst was binnen,
het zaaigoed voor het volgende jaar lag klaar en dus was er even tijd
voor een vrije dag, het Keltische Nieuwjaar of Samhain (uitspraak Saun,
het Ierse woord voor de maand november).
Samhain was ook nog om
een andere reden zeer bijzonder. De Kelten geloofden namelijk dat op die
dag de geesten van alle gestorvenen van het afgelopen jaar terug kwamen
om te proberen een levend lichaam in bezit te nemen voor het komende
jaar.
In Groot-Brittannië werd Halloween vooral door de Kelten
gevierd. De geesten die uit dode mensen op zouden rijzen, werden
aangetrokken door voedsel voor hen neer te leggen voor de deuren. Om
echter de boze geesten af te weren droegen de Kelten maskers. Toen de
Romeinen de Britse eilanden binnenvielen, vermengden ze de Keltische
traditie met hun eigen tradities, die eind oktober natuurlijk de viering
van de oogst betroffen en ook het eren van de doden.
In de
negende eeuw van de huidige tijdrekening steekt een Europees christelijk
gebruik de zee over en vermengt zich met het Halloweenfeest. Op
Allerzielen - 2 november - gingen in lompen gehulde christenen in de
dorpen rond en bedelden zielencake (brood met krenten). Voor elk brood
beloofden ze een gebed te zeggen voor de dode verwanten van de schenker,
om op die manier zijn bevrijding uit de tijdelijke straffen van het
vagevuur te versnellen en zodoende zijn opname in de hemel te
bespoedigen. Het "Trick or Treat" spelletje vindt wellicht daar zijn
oorsprong.
Het feest is in de negentiende eeuw door Ierse
immigranten naar de VS gebracht. In Ierland was de aardappeloogst
mislukt, de Grote Hongersnood decimeerde razendsnel de bevolking en de
Ieren begonnen omstreeks 1840 massaal naar Amerika te vluchten. En zoals
vaker voorkwam onder migranten: in den vreemde zoekt men contact en
steun bij elkaar. Het heimwee naar de roots wordt verzacht in het verder
beleven en onderhouden van de eigen feesten en gebruiken. In de VS
duikt dan de bekende jack-o'-lantern-pompoen op, die in de hele wereld
wellicht het bekendste gezicht van Halloween is.
kijk
niet achterom maar kijk naar de dag van morgen want in elke
nieuwe dag ligt nieuwe hoop verborgen al lijkt de toekomst nog zo
somber heb vertrouwen en blijf geloven dan zal de zon weer
schijnen
vriendschap is een wonderlijk woord misschien wel het mooiste op aarde vriendschap is een machtig iets een gift van onschatbare waarde vriendschap zijn echte vrienden die je niet in de steek laten die vrede brengen en goedheid uitstralen die weten wat liefde is en van je houden waar je ook bent en wat er ook gebeurt vriendschap is heel bijzonder vriendschap daar versta ik onder samen praten... samen luisteren... samen lachen... samen fluisteren... elkaar steunen bij verdriet opgaan in elkaars geluk dat is vriendschap uit een stuk
een
kinderhand is snel gevuld zij hebben heel wat meer geduld zien
het grote in het kleine kunnen in hun dromen nog verdwijnen doe
hun onschuld dus geen pijn
Wie houdt er nu niet van Pasen? Bloemen staan weer volop in vele vazen, de lammetjes verschijnen weer in de wei, ook de kippen zijn er weer met hun ei, de winter gelukkig alweer voorbij.
De dagen gaan ook weer wat lengen en vogels komen belofte van voorjaar brengen. Pasen, hopelijk maakt het een ieder een beetje blij, dat geldt in ieder geval voor mij
Pasen is het belangrijkste christelijke feest in het liturgische jaar, volgend op de Goede Week. Christenen vieren deze dag vanuit hun geloof dat Jezus opgestaan is uit de dood, op de derde dag na zijn kruisiging. Volgens huidige berekeningen heeft deze kruisiging plaatsgevonden tussen de jaren 26 en 36.
In de loop der jaren zijn veel non-religieuze culturele elementen toegevoegd aan het feest waardoor het een belangrijk seculier feest is geworden. Pasen duurt twee dagen en wordt gevierd op een zondag en maandag. Beide dagen worden wel afzonderlijk Eerste en Tweede Paasdag of Paaszondag en Paasmaandag genoemd.
Pasen heeft zijn oorsprong in het joodse Pesach. Tijdens het Eerste Concilie van Nicea (325) zijn de data van beide feesten officieel ontkoppeld.
Het christelijke Pasen verwijst ook naar de vijftig dagen durende periode van het kerkelijke jaar vanaf het paasfeest tot Pinksteren, gedurende welke de christenen hun jaarlijkse paasplicht mogen vervullen. De periode van het paasfeest tot Hemelvaartsdag duurt veertig dagen.
De paastijd en de christelijke liturgie daaromheen heeft door de eeuwen heen vele componisten geïnspireerd tot muzikale composities. In de Barokperiode viel vooral het werk van Johann Sebastian Bach op met de Johannes-Passion, Matthäus-Passion en zijn cantates. Voor de Eerste Paasdag bedacht Bach de cantate nr. 4 Christ lag in Todesbanden. Voor de Tweede Paasdag schreef hij vervolgens de cantate nr. 6 Bleib bei uns, denn es will Abend werden.
Ik hoor de klokken weer luiden Als kind rende ik dan naar buiten De Paashaas kwam dan aangevlogen Ik dacht met eieren ,heel bevlogen Kijkend naar de lucht Of de Paashaas al was op de vlucht En dan zondags s'morgens eieren zoeken! In de tuin binnen in alle hoeken Wat was dat een feest Gekleurde eieren ,het was toch van een beest! Dan samen aan tafel het Paas ontbijt Dat was pure gezelligheid!
Als je in mijn ogen kijkt, kun je zien wat ik bedoel. Dan is het zoals het lijkt, dat ik echt iets voor je voel. De liefde is niet uit te leggen, niet te beschrijven met geen pen. Ik weet niet hoe ik dit moet zeggen ! Ik weet alleen dat ik stapelgek op je ben.
