De Landerumerheide is een beschermd natuurgebied met binnenduinen in de omgeving van het dorpje Landerum. Dit dorp ligt tussen Midsland en Formerum. Het gebied wordt door begrazing van schapen en geitenm alsmede paarden op een natuurlijke wijze onderhouden.
Terschelling heeft als enige plek in ons land een natuurlijke haven, gelegen in een baai. Natuurlijk heeft men wel in de loop der jaren de haven moeten aanpassen aan de ontwikkelingen binnen de scheepvaart en de groei van recreanten, maar de baai ziet er nog steeds uit als 50 jaar geleden.
Vandaag een foto uit de tijd, dat er nog in zwart-wit werd gefotografeerd met een analoge camera: 1975 ! Een eenzame visser in 'De Kom' bij de haven van Terschelling.
Terschelling heeft nog uitgestrekte duingebieden, die door Rijkswaterstaat worden beheerd en waar geen bewoning wordt toegestaan. Alleen in West-Terschelling aan Zee en Midsland aan Zee kent bebouwing met recreatiewoningen in het duingebied aan zee. Als je bijgaande foto ziet is het maar goed, dat zowel de gemeente als Rijkswaterstaat hier geen bebouwing willen hebben en de natuur in stand willen houden.
Vandaag een archieffoto van Terschelling uit 1986 !! Vanaf de pier bij de haven was het de gewoonte om de vertrekkenden uit te zwaaien. De pier is er echter niet meer, daar de aanlegplaats van de boten is verplaatst en daarvoor moest deze pier worden verwijderd. De kwaliteit van de analoge foto is niet best, maar geeft desondanks toch een goed beeld van de situatie destijds.
Door het duinlandschap kronkelt zich een fietspad, dat de naam 'Longway' heeft meegekregen naar aanleiding van het lied uit de wereldoorlog "It's a long way to Tipperary".
Eenmaal per jaar vindt op een speciaal daartoe bestemd stuk landbouwgrond een demonstratie plaats van het oogsten van graan, zoals dat in vroeger tijden plaatsvond. Sikkels blinken, sikkels klinken, Ruisend valt het graan zijn de beginregels van een Oud-Nederlands schoolliedje.
Deze uitsnede van een snapshot geeft de expressie van deze vrouw treffend weer tijdens een repetitie van mijn koor met een melodie van de groep Abba. Een toevalstreffer !
Zittend achter mijn computer en naar buiten kijkend, zie ik dat de wolken bij zonsondergang door ons grote hemellichaam worden belicht. Het blijft een boeiend schouwspel en daarom ben ik maar even naar het balkon gegaan om dit vast te leggen. Al filosoferend moet je er toch niet aan denken, dat deze vuurbol ééns zal doven........
