De boerderij van Sil de Strandjutter uit de TV-serie
FRIEND'S FOTOARCHIEF 3
FOTO'S ZIJN DE SLEUTEL NAAR DE HERINNERING
22-02-2009
TERSCHELLING- LONGWAY
Door het duinlandschap kronkelt zich een fietspad, dat de naam 'Longway' heeft meegekregen naar aanleiding van het lied uit de wereldoorlog "It's a long way to Tipperary".
Eenmaal per jaar vindt op een speciaal daartoe bestemd stuk landbouwgrond een demonstratie plaats van het oogsten van graan, zoals dat in vroeger tijden plaatsvond. Sikkels blinken, sikkels klinken, Ruisend valt het graan zijn de beginregels van een Oud-Nederlands schoolliedje.
Deze uitsnede van een snapshot geeft de expressie van deze vrouw treffend weer tijdens een repetitie van mijn koor met een melodie van de groep Abba. Een toevalstreffer !
Zittend achter mijn computer en naar buiten kijkend, zie ik dat de wolken bij zonsondergang door ons grote hemellichaam worden belicht. Het blijft een boeiend schouwspel en daarom ben ik maar even naar het balkon gegaan om dit vast te leggen. Al filosoferend moet je er toch niet aan denken, dat deze vuurbol ééns zal doven........
Hoewel het nog enige maanden duurt, zal in augustus 2009 het grote zeilevenement onder de naam 'Delfsail 2009' in de noordelijke havenplaats Delfzijl plaatsvinden en ik heb gemeend hierop de aandacht te moeten vestigen voor de liefhebbers van grote zee-zeilschepen. Bijgaand beeld van de website van de organisatie verwijst naar hun website www.delfsail2009.nl Delfzijl is de havenplaats van de provincie Groningen.
De voorbereiding van de grote presentatie van Windjammers in de noordelijke havenstad Delfzijl is in volle gang. Hierbij een foto van een aantal jaren geleden van een der deelnemende windjammers.
Blad'rend in het eerste fotoalbum dat ik maakte op mijn zeventiende (!) jaar kom ik een foto tegen van een meisje uit de USA, waar ik destijds mee correspondeerde. In de jaren na de oorlog verscheen er een muziekblad onder de naam 'Tuney Tunes' en daarin werden ook oproepen geplaatst van jongeren, die wilden corresponderen met een ander ergens in de wereld. Ook ik heb op die manier schriftelijk kennis gemaakt met meisjes uit de USA, Zweden en Jamaica en daarna brieven uitgewisseld. Dit meisje, dat er op de foto al erg volwassen uitziet was één van hen. Na 60 jaar vraag je je dan wel eens af hoe haar leven verder is vergaan, nadat de correspondentie door welke oorzaak dan ook is geëindigd. Wie weet, komt zij toevallig ook eens op dit weblog en kan me uit de droom helpen.
In onze contreien sneeuwt het wel eens, maar in vergelijking met Canada ....? Dit- wel wat onscherp- beeld ontving ik van een familielid uit Canada en dat wilde ik jullie niet onthouden.
