Het was dinsdagavond proclamatie dat wil zeggen; weer een schooljaar voorbij.
Toch ben ik blij dat ik er nog aan begonnen ben. Al is notenleer niet mijn sterkste kant. De zanglessen gaan goed, maar dat komt zeker omdat ik zo graag zing.
Om de uitdaging iets verder te stretchen ga ik piano leren spelen. Feitelijk omdat dan de notenleer niet meer zo abstract is. Praktijk maakt dat men beter kan onthouden, omdat men er mee bezig is.
En terwijl ik daarmee bezig ben zijn er kindjes vermoord een man geslagen en gestampt, en nog een paar van die frisse voorvallen! Wat een wereld waarin we leven, de rottigheid groeit rapper dan onkruid.
Het heeft me zo geraakt De foto's met die onschuldige gezichtjes. Ik kan niet begrijpen dat iemand kinderen zomaar wegwerpt als een stuk rommel.
Regen, donder en bliksem. Een prachtig schouwspel was het gisteravond. De verfrissende geur van de regen, na de hitte van de voorbije dagen, deed goed.
Vandaag staat het raam open zodat het hier nog wat kan afkoelen. Het regent opnieuw, maar daar ga ik niet over klagen. Gewoon wachten op zonnige dagen. Maar iets minder dan 30° mag wel.
Eindelijk zomer en ineens goed warm ook. Daarom afwisselen; een paar uur buiten een paar uur binnen.
De vlier staat in bloei, en de geur is bijna bedwelmend. Misschien maak ik nog wel eens een drankje van de bloemschermen. Verleden jaar een recept van "het kruidenhoekje" getest, en 't was lekker.
Het is weer zover; schoolfeest van de kleinkinderen. Gelukkig is het mooi weer, hopelijk niet tè warm. 't Is ook nooit goed hé.
Toch bewondering voor het werk van de "juffrouw" ! Het geduld dat nodig is, om die kleuters zo'n dansje aan te leren en dan moeten ze het nog willen doen.
Dus het wordt genieten vandaag. Behalve misschien de rit in de te warme auto. Maar dat hoort erbij.
Intussen bestaat mijn blogske al meer dan een jaar. Maar omdat ik er de laatste tijd weinig mee bezig was, weet ik niet juist meer hoe alles moet.
Deze dag was ook de huwelijksverjaardag van mijn ouders, en de rozenstruik geplant een paar jaar geleden op deze dag begint te bloeien vandaag.
Het is vandaag ook 25 jaar geleden dat ik me opnieuw liet dopen. Als volwassene deze keer. Heel bewust omdat ik zelf gekozen had om te geloven! Geloven dat God bestaat. Geloven dat wat Hij zegt in Zijn woord, waar is! Dus Hij heeft mij lief zoals ik ben; en de beloften zijn ook voor mij Zeg ik nu: JOEPIE!!!!! of HALLELUJA!!!!!
Wordt het dan toch nog zomer? Het ziet er toch beter uit dan de voorbije week. Ale bloemen zijn uitgeregend, de grond is doorweekt, en koud is het ook.
De vraag is nu maar of we van het ene extreem "te koud" naar het andere "te warm" zullen gaan
Ik kom nog eens iets schrijven, anders vind ik nadien mijn blog niet meer.
Ik ga mij terugtrekken onder mijn stolp en van daaruit de wereld bekijken. Wat mij betreft is het de laatste weken alleen maar erger geworden. Dan heb ik het niet over de moorden in Antwerpen. Kijk of lees het nieuws: maar luister vooral naar mensen rondom.
Niemand is tevreden, mensen zijn verdeeld in kampen. Voor dit, en tegen dat.
Ik wil daar niet aan meedoen.
Dus ik terug in mijn "blijde bubble"
Laat de politiekers maar liegen; het centrum voor "gelijke kansen" onnozel doen"
Wil dat zeggen dat ik me niks meer aantrek, en wereldvreemd word? Nee.
Nee zeker niet; maar de manipulatie en de leugens maken me droef.
Was de lente nu eergisteren toch begonnen? vandaag voel ik er niks meer van. De berk in de tuin werpt agressief pollen in het rond. Zowat alles ligt onder het gele stuifmeel.
Heel bewust zet ik me achter in de tuin; Met een kop koffie wacht ik tot het concert begint.
Er is de lead zanger(es) de backing vocals en het koortje.
Wie heeft er al die techniek nodig?
Maar eerst vliegt er tjirpend een boodschapper door de buurt om aan te kondigen dat het concert gaat beginnen.
