Verleden week zo tussen waken en slapen Het wordt later licht, en vroeger donker; was er ineens een herinnering aan vroeger.
Het licht van de etalage verlicht het stukje straat; maar lang van tevoren trok de geur van brood en koeken je aandacht. Binnen, de verse pistolets, brood, koeken; en in het najaar de grote en kleine speculaas mannen; chocolade en marsepeinen figuurtjes van "de sint" Weer naar huis en dan; op zondagmorgen; een pistoleke "soppen" in de chocomelk die ons vader had gemaakt; wij noemden het "cacao" Die koffiekoek was pure luxe, en o zo lekker. Er was niet zoveel keuze als nu, maar meer sfeer.
Zomaar in de vroege morgen dacht ik deze week over gezelligheid
Zij was de oudst levende mens ter wereld,en is gestorven op de leeftijd van 115 jaar. Haar lichaam liet ze na aan de wetenschap; en die kunnen nu gaan kijken en leren.
Toen ik daar over nadacht kreeg ik het idee dat ze nooit volledig onderzoek kunnen doen. Want Hendrikje is niet meer; en wie kan de invloed van de geest op ons lichaam meten, zonder zijn aanwezigheid?
Dit zijn de eieren van een marans kip. Als het goed is linkt het naar een site die daarover gaat. De eitjes die onze kippen leggen verschillen nogal; We hebben één heel donker , de rest is lichter van kleur.
Al zien de eitjes er niet zo zwaar, uit toch wegen ze tussen de 58 en 72 gram We hebben nu ook één kuikentje uit zo'n donker ei, en ik hoop dat het een hen wordt. Spannend wachten.
Ik luister en kijk zoals de meesten van ons naar de berichten over katrina. Het is een verschrikking! Maar het stoort me hoe negatief iedereen doet over het gemis aan hulp; en welke sympathie sommigen hebben voor de plunderaars.
Mensen willen aan eten en drinken geraken, en dat is niet meer dan normaal. Maar de gangs die gewapend door de stad trekken, en deze ramp zien als een kans om hun slag te slaan; en mensen te beroven, verkrachten, en proberen neer te schieten, daar moet je aan mij geen begrip voor vragen!
Wat men zaait, oogst men; en wat erin zit komt er uit; en dat wordt nu wel héél duidelijk. En ook al weet men niet welk zaad er gezaaid werd, men ziet de vrucht.
De pers doet haar werk; maar er moeten toch ook goede berichten zijn temidden van de ellende. Dat verkoopt natuurlijk niet zo goed. Ook denk ik dat elke politieker die dit bekijkt; gelijk uit welk land, eerlijk moet toegeven blij te zijn dat het niet op zijn schouders rust.
Is er nog goed nieuws? Ja, mensen geven, en veel ook. Op één website zag ik dat er gisteren al meer dan 70.000$ gestort was, en dat gaat integraal naar hulp. Er zijn er nog meer , maar die cijfers ken ik nog niet.
Ik kijk uit naar de heropbouw; en ik geloof dat het sneller zal gebeuren dan men nu denkt!
September is de maand, maar dit jaar zijn ze toch vroeg binnen. Ze zijn goed gelukt dit jaar; de achtpoters, het weer is er dan ook naar. Eergisteren zag ik er al een zitten, en ik was alleen thuis. Gisteravond weer van dat. Ik met groene baygon in de aanslag; maar als ge denkt dat die blijven zitten vergeet het maar. Dat beest neemt een spurt, en ......ik ook. Pssst....psssst ...pssssst dat blijft lopen, ik blijf spuiten.
Dan ik in een flits naar de stofzuiger; stekker in, en "sebastaan" is niet meer.
Normaal doet mijn "witte prins" dat Maar hij gebruikt geen baygon of stofzuiger. Hij geeft er een mep op.
Nu werkt hij en paar nachten bij de bakker; en ik denk dat die beesten dat weten. Vóór hij vanavond de deur uitgaat zet ik mijn spullen klaar ik ben voorbereid!
De orkaan kwam en ging; in New Orleans en omliggende statan. Het spoor dat Katrina nalaat is ongelooflijk. Zelfs als men beelden te zien krijgt van oorlogsgebieden , is er het besef dat het nooit zó erg is op zo'n korte tijd. Die storm raast voorbij, en wat blijft is een grote ravage.
En nu komt de kritiek op de regering; maar wat kan die doen op deze korte tijd? Ik kan me voorstellen dat ook die uit het lood geslagen zijn. Het is niet zo eenvoudig om gerichte hulp op gang te krijgen onder deze omstandigheden.
Dan zijn er de plunderaars. Met begrip voor diegenen die water, voedsel en kleding nodig hebben, maak ik me toch kwaad op de anderen die luxe spullen pikken om te hebben!
Wat me ook dwarszit is de negatieve ondertoon in "terzake" een programma waar we bijna altijd naar kijken.
Waarom probeert men altijd om de schuld in de schoenen van de overheid te schuiven, ook al hebben ze hun voorzorgen genomen? Dit is een natuurramp!!
Hetzelfde gebeurt ook bij terroristische aanslagen: Men zoekt altijd naar een zondebok. Het is nochtans simpel; wie de bommen legt, om welke reden dan ook, is de schuldige en moordenaar!
Ons gras was nooit echt een gazon, zo was het al toen we hier kwamen wonen. Maar in de voorbije weken door het wisselvallig weer was het heel lang geworden. Dat komt omdat ons machientje kuren had, en vooral op nat gras. Het was héél lief van onze "schonen zoon" om met zijne kleine elektrische maaier ons gras af te rijden. Bedankt jongen! Een paar dagen daarna kwam een vriend met zijne "kapotte" maaier aan, hij had een nieuwe. Deze trok niet meer, en de zak was weg. Maar wat een luxe, het ding rijdt en maait het gras heel kort. Bedankt Dirk! Nu lijkt het gras op een gazon; prachtig. En nu maken we de tuin in orde voor de winter. Iets wat we normaal in september of oktober doen. Maar het voelt nog steeds niet als augustus, en binnenin is die drang om vroeg klaar te zijn.
Vandaag ben ik vroeg bezig. Ik heb het deeg gemengd, en nu staat het brood te rijzen. Straks lekker vers brood; Mmm.
Ze zeggen dat het warm gaat worden vandaag; en dan wil ik straks de oven niet aan. Ons brood is op, en ik wil ook niet naar de bakker. Ik maak vandaag maar drie broden inplaats van zes, de rest is voor later. Tijd om mijn deeg te bewerken nu; saluuuut
Wordt het dan toch zomer? Vandaag ziet het er naar uit; goed zo! Weer om in de tuin te werken dan. Er is weinig in gedaan de laatste maand; en dat zie je. De grasmaaier werkt niet goed tenzij het gras héél droog is. Vandaag wordt dan werkend genieten, of genietend werken.
Het was een druk weekend. Zaterdag de keuken behangen; Gisteren kreeg ik dan een "ingeving" hoe ik de meubels zou zetten als we de living gedaan hebben. Maar eerst eens proefdraaien. Resultaat: De meubels staan al anders, en ik ben bekaf. Vandaag is het relaxen; we krijgen bezoek, en al is het dan druk, het is ook fun! Morgen dan papier gaan kiezen voor de living; misschien.
Toen ik deze prent van Pat Marvenko zag, dacht ik terug aan een preek die ik tien jaar geleden hoorde. Het heeft een diepe indruk op mij gemaakt!
Het besef van het verbond is zo gegroeid, en ik kan er veel over zeggen; maar omdat ik niet heel veel wil typen heb ik aan de linkerkant een paar linken geplaatst, naar preken over dit onderwerp. Ook een link naar de site van de artiste. Klik op het prentje voor grotere afbeelding.
Daar staat oa het boek 'openbaring' uit de bijbel afgebeeld in prenten. Mooi voor wie interesse heeft. Nu kreeg ik toelating om die prent hier te plaatsen, want er is copyright op.
Verleden jaar ben ik dan eindelijk begonnen met de muziekschool. Als examen had ik twee liedjes: "bridge over troubled water", en "swing low sweet chariot".
Ik had een goed rapport, en heb het dan maar door mijn man laten tekenen. In september begin ik weer; had ik zo'n vijfenveertig jaar geleden moeten doen
Een klein meisje wandelde dagelijks naar school en weer naar huis. Al zag het weer er deze dag twijfelachtig uit, en vormden zich dikke wolken, toch maakte zij haar dagelijkse trip naar school.
In de loop van de namiddag nam de wind toe, en begon het te onweren.
De moeder van het meisje werd bezorgd, dat haar dochtertje bang zou zijn, als zij door dit weer naar huis moest komen; en ze vreesde dat haar kind iets zou overkomen.
Gevolgd door de donder, sneed de bliksem als een vlammend zwaard door de hemel.
Vol zorg stapte zij in haar auto en reed haar kind tegemoet. Toen zag ze het meisje wandelen;
Bij elke bliksemflits stopte het kind, keek op en glimlachte.
De bliksems volgde elkaar snel op nu; Het meisje keek naar de flits en glimlachte, elke keer opnieuw.
De moeder stopte haar auto naast haar dochter en vroeg: "Wat ben je aan het doen, waarom stop je altijd"?
Ik probeer er mooi uit te zien God blijft maar fotos nemen van mij.
Toen ik de reactie van mare las; op mijn uitdrukking: "beauty is in the eye of the beholder" moest ik weer aan Schrek denken. Een paar jaar geleden gaf de dochter van onze vrienden me die video, met de woorden. Dat moet ge zien; kei cool!
Wel wij vonden dat ook, en met die ezel hebben we goed gelachen. Maar op het einde is het zo ontroerend. De betoverde princes wordt vrij, en mooi. Maar niet zoals zij het gedacht had, zij wordt zoals Shrek die nu niet bepaald moeders mooiste is in onze ogen. Haar "menselijke"schoonheid is ze kwijt; Maar in zijn ogen is zij prachtig.
Wat kan het ons dus schelen wat de mensen zeggen, zolang we mooi zijn in de ogen van wie ons liefheeft!
