Vandaag 43 jaar geleden op een zaterdagochtend werd mijn oudste zoon geboren. Het is een héél lange tijd geleden, maar terwijl ik dit schrijf zie ik zo de 'kamer' voor me.
Het is niet meer te vergelijken met wat je nu in "het moederhuis" ziet! Toen mocht je pas de derde dag na de bevalling uit bed. en moest ook nog tien dagen blijven; een eeuwigheid. Voor mij toch; ik wou naar huis!
Het is een andere tijd dat wel; maar één ding is zeker: Op die dag krijg je behalve een kind ook een moederhart!
Dus toch een witte Pasen! Gisteravond vielen er grote sneeuwvlokken. Niet dat er nu nog veel van te zien is, maar toch.
Alleen de nachtvorst zint me niet zo; de mooie bloesems worden bruin, en misschien geen vruchtjes later op het jaar.
Wij hadden een mooie paasdag; Eerst de Paasdienst, en daarna samen eten van alle lekkernijen die iedereen had meegebracht. 's Avonds moe van het babbelen, maar ook voldaan.
Dreaming of a white Christmas is nu ook niet meer 'in'. Het is Pasen, en ik geef toe een vroege Pasen, Maar het sneeuwt hier; er was deze morgen al regen, hagel, wind, en onweer, en nu sneeuw. Het ziet er niet naar uit dat er met Pasen een sneeuwtapijt gaat liggen; maar toch, rare tijden waarin we leven!
De dienst zondag was weer speciaal; elke keer wordt ons geloof weer opgebouwd! Er waren natuurlijk eerst de vastendagen, en die invloed is merkbaar.
Op wat Martie zei kon ik AMEN Zeggen met heel mijn hart!
Wij kiezen om niet bezorgd te zijn, om ons niet door angst te laten overmeesteren! We kiezen om God te loven, en door lof te offeren, banen wij een weg waardoor Hij Zijn heil; of de uitkomst kan laten zien.
Het is geen ongevoeligheid als ik niet bezorgd ben; het is niet negeren als ik angst weiger toe te laten; het is gehoorzaamheid aan Zijn woord; EEN KEUZE
Gaat alles hier zo makkelijk? soms niet. Zijn er dan geen problemen? dikwijls wel. Maar ik tel mijn zegeningen.
Allemaal neerschrijven daar is hier geen plaats voor, maar een paar kunnen wel;
Ik heb een dak boven mijn hoofd; een goeie man; gezonde kinderen en kleinkinderen; lekker beddeke; trouwe hond; eten; warm; liefde; vriendschap; Een goede huisbaas (en bazin) die onze vrienden, en broeder in Christus zijn. Een goede kerk;
Ja ik ben alleen thuis; niet helemaal alleen, de hond is hier ook nog; en ik weet niet wie "het baasje" meer mist, de hond of ik ;)
Meer dan een jaar geleden nog voor het hartinfarct sprak mijn 'witte prins' erover dat hij graag eens een weekje in de stilte wou gaan bezinnen ergens in een klooster of zo.
Nu is hij sinds gisteren naar de vastendagen. Het is van woensdagmiddag tot vrijdagavond. Naderen tot God; in Zijn aanwezigheid wordt je verfrist, vernieuwd en is er rust, genezing, herstel.
Ik kijk uit naar vrijdagavond, en naar de dienst op zondag want ik denk dat het heel speciaal gaat zijn.
Het is weeral te lang geleden, dat ik nog iets aan mijn blog deed; maar hier ben ik weer.
God is goed!! Ik weet het, dit is niet mijn bijbelblog; maar God is goed!!!! Dan kan ik daar toch niet over zwijgen zeker?! Mijn hemelse Vader zorgt voor mij. Hij voorziet in al onze noden; ik hoef me geen zorgen te maken.
Nu hebben we weer brandhout gekregen, het moet nog wel gekliefd worden.
We zijn al een paar keer naar een kerk geweest waar we ons thuis voelen; Gods tastbare aanwezigheid daar is indrukwekkend! En maar een goede tien minuten van hier, ook belangrijk.
Toen we in geloof de beslissing namen om mee te doen aan de genezingsschool wat voor ons beiden 100 kost, hebben we die som meteen gestort. 's Anderdaags kreeg Ludo toen we naar een begrafenis gingen een enveloppe. Daar zat juist die som in. Het had ook meer of minder kunnen zijn. Wij genieten van alles wat de Heer doet in ons leven; en midden in soms moeilijke tijden, weten we dat er een plan is, en dat Hij voor de uitkomst zorgt.
Er is geen grens aan de liefde van Jezus. Zijn gunstbewijzen houden nooit op. Zij zijn nieuw elke morgen, nieuw elke morgen. Groot is Uw trouw Heer mijn God Groot is Uw trouw o Heer.
