Vrijdag 9 oktober.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Al rond 10.30 uur mogen we onze eerste vrienden verwelkomen in het inmiddels vertrouwde hotel Cajou. De een na de ander komen ze binnen, de stemming zit er direct in en al snel wordt het een gezellige boel.

Na een welkomdrink gaan we aan tafel en slaan ons kaske vol met al het lekkers dat ons wordt voorgeschoteld. Nu zijn nog maar met dertien (?), de rest komt later.

Rond 14 uur starten we voor onze eerste wandeling, met 11 rijden we naar Koksijde bad.  Door wegenwerken starten we, iets eerder dan gepland, aan de “Normandie”, een gekend restaurant.

Onder een stralende zon starten we onze tocht door de “Doornpanne”, richting

“Hoge Blekker” de hoogste duin aan onze kust. Onze tocht gaat verder door een mooie woonwijk met vele mooie optrekjes. We steken de straat over en vervolgen onze tocht op het strand. Gelukkig staat de wind achter de duinen zodat het hier zalig wandelen is.

Na ongeveer 6 km komen wij terug voorbij ons vertrekpunt waar de tweede lus van onze wandeling begint, maar aangezien er dreigende wolken komen opzetten besluiten we wijselijk dat het voor vandaag genoeg geweest is en nemen we de auto’s en rijden terug naar ons hotel. Bij aankomst gaan de hemelsluizen open en vandaag gaan ze niet meer dicht…

Zaterdag 10 oktober.

Het is terug droog, maar nog niet erg betrouwbaar. De treinreizigers worden aan het station op het afgesproken uur afgehaald terwijl de rest van de groep langzaam binnen sijpelt. We zijn nu met 21.

De meeste van ons trekken naar de markt. Voor alle veiligheid bellen we even naar boven en bestellen we de zon voor deze namiddag… en kijk, het helpt!

Na het middageten schijnt de zon!!!

Met een goed gevoel trekken we door het immense duinengebied van het natuurreservaat “De Westhoek”. De tocht gaat verder naar het “Palais du Picon” pal op de Franse grens. Hier vervoegen we onze vrienden die spijtig genoeg de wandeling niet konden meedoen.

Na de gesmaakte Picon trekken we met 19 moedigen verder richting zee en sommigen ondervinden dat het toch wat moeilijker lopen is in de duinen met een Picon in de benen… Enkelen vinden hier soelaas door hun schoenen uit te trekken en door het zilte water de tocht verder te zetten.

Van één zaak zijn we nu overtuigd: In De Panne hebben ze nog zand en water genoeg!

Rond 18 uur stappen we moe maar voldaan ons hotel binnen, net op tijd om ons wat op te frissen vóór we weeral aan tafel gaan. Enkelen van de groep hebben van het speciale aanbod van de hotelbaas gebruik gemaakt en genieten van een overheerlijke schotel “schaal en schelpdieren”, al moet worden benadrukt dat de anderen eveneens een heerlijke maaltijd kregen voorgeschoteld.

Zondag 11 oktober.

We beginnen de dag zoals het past op een zondag: ontspannen en niet te haastig.

Na het overvloedige ontbijt pakken we onze koffers en maken de kamers leeg. Toch is de pret nog niet over. Na een heerlijk middagmaal trekken we naar de “Oosthoekduinen” voor een verrassend mooie wandeling in dit bijna onbekende duinenlandschap.

Bij terugkeer hebben we nog tijd voor een kort bezoekje aan het educatieve centrum “De Nachtegaal”, de uitvalsbasis van onze wandeling. Na een verfrissend pintje wordt langzame tijd voor het afscheid, onze treinreizigers moeten immers op tijd in het station zijn en iedereen heeft nog een flinke rit voor de boeg.

We hebben ervan genoten en komen volgend jaar terug!

Theo en Frie