'Deze mooie Engelse tekst heb ik van mijn pleegmama Rita gekregen.  Zal ik hem eventjes vertalen, want zoals jullie weten heb ik een geweldige talenknobbel!  Ik ken al Grieks, Nederlands, Gents en Antwerps.  En natuurlijk ken ik ook een mondje Engels, zoals iedereen tegenwoordig!

Hier gaan we dan!

 

'Afscheid van je nemen...

 

Vanochtend word ik wakker en ik weet: er is iets mis.

Ik voel me zo bezwaard.  En dan weet ik het weer:

Vandaag is de dag

dat ik afscheid van je moet nemen.

Ik heb je alles geleerd wat je moet weten:

Ik heb je geleerd hoe je moet vertrouwen en hoe je moet liefhebben.

O, hoe bang ben ik voor het moment waarop de wagen die jou meeneemt  hier wegrijdt.

Ik zou er wel achter willen rennen,

Want jij huilt omdat je bij me weggaat

En ik huil omdat je bij me weggaat.

Maar ik weet ook dat jij  beseft  dat ik je nooit in de steek zal laten:

Ik heb je iets beloofd:  dat ik je een thuis zou geven voor altijd.

Nu is er alweer een ander verloren zieltje,dat mij nodig heeft.

Ook dat zieltje zal ik alles geven wat ik jou gaf:

De kans om een plaatsje te krijgen in jouw eigen warme gezin.

Mijn pleeghondje, ik zal je nooit vergeten. Wij zijn zo innig verbonden

Dat niets die band kan  breken.  Je hebt een stukje van mijn hart meegenomen.

En alles wat ik wil is dat je gelukkig wordt.

Het mooiste, maar ook moeilijkste geschenk dat ik je kan geven is...

Je laten gaan..

 

 

Jaja, mama Rita, ik heb mijn warme thuis gevonden dankzij jou!  Mijn vrouwtje zegt dat het dappere mensen zijn die telkens opnieuw in die emotionele  draaimolen willen stappen van verwelkomen, houden van en hechten, en dan tenslotte moeten laten gaan.

Dankzij mama's als jij maken wij kans op een lang en gelukkig leven! 

Ik heb niet zo'n computerspecialist (ik ben tenslotte maar een gewoon straathondje!!!), maar misschien kan papa Kris hier héééééél vééééééél  hondenhartjes bijtekenen!!!  Want die heb je zeker verdiend!'

 

Je pleeggriekje Lissa Monchou'