Ik ben Loek de Koning
Ik ben een man en woon in Scheveningen () en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 24/11/1934 en ben nu dus 90 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: fotograferen, wandelen, mijn website www.allesoverscheveningen.nl,.
Om 17.00 uur vandaag is er een informatie-avond in het museum, dat na een ingrijpende verbouwing, bijna klaar is om zowel Museum Scheveningen als het Zeemuseum als zijn nieuwe bewoners binnenkort te ontvangen. Deze twee musea zijn een fusie aangegaan en presenteren zich over een paar maanden als Muzee Scheveningen. Over een paar maanden, zodra de inrichting van het museum klaar is, zal Muzee Scheveningen zijn gasten in een totaal nieuwe entourage ontvangen. Scheveningen Haven, Scheveningen-dorp en Scheveningen-Bad, samen verbonden door de zee, zal deze band op een heel bijzondere wijze gaan tonen. Vanavond dan een nieuwjaarsreceptie en presentatie voor de sponsors en overige genodigden. Ik zal, gezien mijn verbondenheid met de Scheveningse cultuur en mijn relatie met beide musea, ook bij deze gelegenheid aanwezig zijn. Ik breng nu al een toast uit op het Muzee Scheveningen en wens hem een behouden vaart en "Al 't nôdege voor têd en eeuweg'êd". Dit is de Scheveningse nieuwjaarswens en betekent: al het nodige voor tijd en eeuwigheid.
Vandaag hoop ik aan mijn nieuwe blog te beginnen. Maar op dit blog heb ik voor de treinliefhebbers iets bijzonders. Oude locomotieven, door mij in 1991 gefotograffeerd, in het openlucht museum voor treinen, in Camlik, Turkije. Ik ken niet de types, ook niet de modelnamen.
Ik ben door heel Turkije gereisd. Meestal maak ik gebruik van autobussen. Een uitgebreid spoorwegnet kennen ze niet in dat land. En als er al een trein rijdt, dan is de snelheid zo laag, dat een ezel het zo ongeveer kan bijhouden. Het busverkeer is prima geregeld. Op de hoofdverbindingen rijden alle bussen met airconditioning. Het is verboden te roken en onderweg worden water en/of consumpties aangeboden.Ik reis meestal met de nachtbussen: ik kan er redelijk goed in slapen en zo kan ik overdag genieten van cultuur en natuur. Mijn favoriete standplaats is Kusadasi. De plaats telde in1987 ongeveer 10.000 inwoners, maar tegenwoordig ca. 50.000. De weekmarkt is de plaats, waar je zo ongeveer iedereen kunt ontmoeten: inwoners en toeristen. De groenten- en fruitprijzen zijn bepaald door de marktmeester en gelden voor iedereen. Hierbij een fleurig plaatje van de markt. Foto's zijn door mij gemaakt met een canon, welk type weet ik niet meer.
Nee, we gaan nog niet op vakantie; dat doen we pas in mei. Maar als ik nu naar buiten kijk - zwaar bewolkt en het lijkt wel of er sneeuw gaat komen - terwijl het gisteren zo heerlijk zonnig was, dan verlang ik wel naar een zonnig land, om mijn stijve botten weer wat energie te laten tanken. En als ik aan vakantie denk, dan denk ik aan Turkije; dat land met zijn vriendelijke bevolking, zijn cultuur en natuur. In 1987 kwam Annemiek, mijn vrouw, met het idee om eens een ander land te kiezen; zij mocht kiezen en koos: Turkije. En ik reageerde: Turkije???!!! Hoe kom je daar nu bij; dan kunnen we net zo goed naar de Schilderswijk (een wijk in Den Haag, waar veel Turken wonen). Achteraf heb ik spijt van dat negativisme: Turkije is zo'n ongelooflijk fijn vakantieland. We hebben er genoten. En toen de drie weken om waren, zei Annemiek: ik dacht dat we hier pas twee weken waren. Nu gaan we jaarlijks tenminste eenmaal naar ons "tweede vaderland". Hierbij een foto van het openbaar vervoer; gemaakt in juni 1989 op het spoorwegstationnetje te Selcuk.
De camelia begint alweer te kleuren. Het zal niet zo lang meer duren of de bloemen komen. Trouwens de krokussen staan al 5 centimeter boven de grond.Wel op een beschermde plek, maar wel buiten. Temperatuur hier op Scheveningen en vlak onder de kust was vonmorgen om 7.uur -4 graden. Valt dus wel mee. De zon schijnt mijn kamer binnen: dat belooft dus een mooie dag. Voor de noorderlingen in ons land schaatsplezier. Maar elders in Europa brrrr. Ijskoud en dan geen eten en/of verwarming. Doet me denken aan WO II, alleen was het toen niet zo koud als nu. Maak er een mooie dag van.
Deze foto is om de een of andere reden altijd al mijn lievelingsfoto geweest. Ik heb hem gemaakt met een twee-oog reflexcamera, zo ongeveer 20 jaar geleden. Ik liep in het park Clingendaal en zag deze twee kauwtjes. Het was winterstil en koud. Zo'n dag als vandaag.
Een blauwe envelop heeft in Nederland bijna altijd met belastingen te maken. En als zo'n ding in je brievenbus zit of achter de deur op de vloermat ligt, dan is het eerste waar je aan denkt: betalen. Bij mij lag die ook weer in de bus. Ik heb hem (of is het haar) nog maar niet geopend. Zo'n haast heeft dat nou ook weer niet. Maar op een dag zal ik dat ding moeten openen en dan... Ik zie liever vogels in de blauwe lucht; maar vandaag is de lucht grijs. Toch maar wat blauwe vogels bij elkaar geplaatst. Vogels en foto's uit 1992. Je ziet maar weer: foto's van vroeger; de herinnering blijft.
Op de foto zijn een aantal kinderen(leeftijdgroep 10 - 14 jaar) van de scoutinggroep St.Joris5 bezig met een anti-graffiti project, dat op 11 februari onthuld zal worden in Scheveningen. Het idee van het ontwerp is van de hele groep(14 kinderen) en ze werken er ook allemaal aan mee. Het wordt een heel mooi mozaïek, waarin veel elementen van de scouting zijn opgenomen. Als het onthuld is zal ik u een foto ervan laten zien.
In het register van belastingaanslagen over het aantal schoorstenen waarover een huis in 1606 beschikte, blijkt, dat 278 huizen voor een aanslag in aanmerking komen. Daarvan hebben 21 bewoners 'door de groote armoede' geen vermogen en middelen om te betalen. Vermoedelijk gaat het hier om de stad Den Haag. Scheveningen heeft in 1632 slechts 222 huizen. Maar... uit dat register blijkt nog meer! Namelijk, dat 19 inwoners van Scheveningen door de Duinkerker kapers waren gevangen genomen! Ik weet niet hoe het met die gevangenen verder is afgelopen. Na 400 jaar zullen ze wel als spoken door het Vlaamse land dwalen.
In 1958 vestigt de Norfolkline zich in Scheveningen met aanvankelijk Colchester als Engelse haven. De Norfolkline vervoerde veel groenten en fruit naar Engeland en kreeg dan ook als snel de bijnaam "de Tomatenlijn". Omdat Great Yarmouth minder afhankelijk is van het tij wordt deze plaats de Engelse haven voor de Norfolkline. Op de plaats van het voormalige eiland "Vlook" komt in 1973 de derde binnenhaven, die door de Norflokline geëxploiteerd wordt als roll-on-roll-off- en containerterminal. In 2006 zullen de scheepsactiviteiten worden verplaatst naar Vlaardingen; de administratie blijft vooralsnog gehandhaafd in Scheveningen.
Gisteren heb ik jullie verkeerd voorgelicht. Je zou maar van plan zijn mij te bezoeken en dan sta je voor het verkeerde huis. Op de getoonde foto meldde ik, dat ik woon ter hoogte van de kruiwagen. Ik heb de kruiwagen wel even moeten verzetten, want ik zat echt verkeerd. Ik heb mijn huisraad maar op de kruiwagen geladen en ben met mijn vrachtje door de zandvlakte heen tot achter de berg (links op de foto) gezeuld, daar in de buurt van de kraan, bij dat muurtje, want daar moest ik zijn. Op de nieuwe foto: het witte muurtje is het fundament van ons appartementengebouw. Ter hoogte van dat bosje betonijzers, ga je zeven etages omhoog en dan kan je bij mij binnenkijken. Ons appartementengebouw draagt de deftige naam: Plaza Leonardo da Vinci (hoe komen ze erbij, daar midden in het hart van de badplaats, waarvan Jacob Pronk in 1818 de grondlegger was!!).
In 1866 wordt de Haagsche Tramweg Maatschappij H.T.M. opgericht (en bestaat dit jaar dus 140 jaar. Proficiat!) en laat in de zomer van 1890 op het traject Kurhaus-Wittebrug-Plein een accutram rijden. Bij de stopplaats Wittebrug is onder auspiciën van de Stichting Straatkunst op Scheveningen(een anti-grafitti-organisatie) door Scheveningse kinderen in het jaar 2005 een project gerealiseerd. Het project is een kleurrijke impressie van wat Scheveningen toen al en nu nog is: haven, dorp en badplaats. Ik ben trots op deze stichting, waarvan ik al 10 jaar voorzitter mag zijn.
Foto hiernaast genomen in juli 1996: op de plaats waar nu de kruiwagen staat en dan op de zevende verdieping is nu ons appartement. Destijds niet geweten, dat wij hier ooit zouden komen wonen. Zoekend naar iets anders kom je toch steeds weer wat onverwachts tegen.Nooit geweten dat ik deze foto destijds genomen heb. Toen Gevers Deynootweg nu Palaceplein.
Ik kon gisteravond de slaap maar niet vatten en lag te luisteren naar de stilte van de nacht. En toen kwam ik tot een ontdekking: 'de stilte van de nacht is vol geluiden de brommende motoren van de tram die veel te laat te hard door de straat gaat de stilte van de nacht is vol geluiden' en zo kan je doorgaan met: de klikklakkende hakken van de dame die een bezoek heeft afgelegd; het krakende geluid van de krimpende kast; het slaapgeronk van mijn gade. Inderdaad: de stilte van de nacht is vol geluiden.
Ik ben Loek de Koning
