Ik ben Loek de Koning
Ik ben een man en woon in Scheveningen () en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 24/11/1934 en ben nu dus 89 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: fotograferen, wandelen, mijn website www.allesoverscheveningen.nl,.
Zo zag het Scheveningse strand ter hoogte van de Keizerstraat eruit omstreeks begin 1900. Strandstoelen gecombineerd met bomschuiten. De Scheveningse haven was nog niet klaar; dat zou pas gebeuren op zaterdag 26 novemebr 1904, zonder officiële openingsplechtigheid. Nu ligt het strand er verlaten bij; een eenzame wandelaar zoekt de rust van het strand om zijn hond uit te laten en een sportieveling pijnigt zijn lichaam om daarna fit het strand te verlaten. Over twee maanden zal het strand weer bevolkt worden door toersten en dagjesmensen. Vandaag organiseert de Vereniging van Strandexploitanten haar jaarlijkse Strand Beurs. Op de uitnodiging prijkt de leuze: Hoe dichter bij zee, hoe gezelliger het wordt.
Vrij kort na het gereedkomen van de nieuwe pier ontstond er al behoefte aan uitbreiding. Een nieuw eiland moest worden bijgeplaats. Besloten werd een nieuw eiland in te varen. Het eiland was elders gebouwd en wordt op de foto naar de plaats van bestemming gevaren. Omstreeks 1965. foto uit eigen verzameling
In het begin van de vorige eeuw - de haven van Scheveningen was nog maar kort geleden aangelegd(1904) - werd de vis op de havenkade verhandeld. Deze foto stamt uit ongeveer 1907. foto uit eigen verzameling
De naam Oranjehotel doet denken aan WOII; toen werd de strafgevangenis van Scheveningen, waarin veel Nederlandse verzetsstrijders door de Duitse bezetters gevangen werden gehouden, in de volksmond het Oranjehotel genoemd. Het Oranjehotel was oorspronkelijk een zeer luxueus hotel, gelegen tussen boulevard en Gevers Deynootweg, dat ,naar een ontwerp van C. Outshoorn, werd gebouwd in 1872 - 1873. In de oorlog werd het door de Duitsers als kazerne gebruikt. Het door bommen en mijnontploffingen zwaar beschadigde hotel werd in 1952 met de grond gelijkgemaakt. foto uit eigen verzameling
Het is genoeg voor vandaag. Ik wens alle bloggers een heel mooie zondag, veel geluk en tot ziens. Mooi he, die musjes. Ik heb ze geleend van een ander.
Geopend op 19 mei 1961 kreeg later nog een vierde eiland. Dit eiland werd als een soort booreiland ingevaren. Morgen toon ik u daarvan een werkfoto. De foto hiernaast is de Pier van omstreeks 1972.
Het wandelhoofd Koningin Wilhelmina, meer bekend onder de naam de Pier, is op 6 mei 1901 geopend. In maart 1943 ging de Pier in vlammen op: oorzaak onbekend. Op 19 mei 1961 werd de nieuw Pier geopend. Bijgaand de beroemde foto. Van deze brand kreeg ik vandaag een originele foto.
Wij hebben allemaal wel eens gehoord van zeppelins. Gezien hebben we ze waarschijnlijk nooit. Het waren reusachtige luchtschepen gebouwd door en volgens de ideeën van Ferdinand Graf von Zeppelin (1838 - 1917). Na vele mislukkingen werd na zijn door in 1928 begonnen met de bouw van een zeppelin die de naam kreeg: Graf Zeppelin. Dit luchtvaartuig bezocht in 1929 ook Nederland. Vandaag, 4 februari 2006, kreeg ik van een vriend een groot aantal oude foto's over Scheveningen en daarbij het hier nu afgebeelde luchtschip: GRAF ZEPPELIN.
Als je het titelbericht vergeet, dan kan je dat later via wijzigen niet meer toevoegen. Tenminste , dat is mijn ervaring. Vergeet het dus niet. Vandaag ben ik eerst maar begonnen aan een berichtje voor mijn tweede blog (herinneringen). Met twee blogs heb je toch dubbel werk. Je moet aan twee dingen denken. En dan heb je nog de kans dat er een telefoontje tussendoor komt of je vrouw je wat komt vragen en dan ben je wel uit je concentratie. Daarom schrijf ik mijn berichtje tegenwoordig maar vaak in de tekstverwerker. Dan kan je het daarna tenminste behoorlijk afmaken. Dit artikeltje doe ik live en wordt dan ook onderbroken door mijn vrouw, die even naar Albert Heijn is geweest en komt vertellen, dat de oude vrouwtjes van het bejaardenhuis ook al in de winkel waren. Misschien kom ik vandaag nog even terug met een meer serieus bericht. Even een rustig momentje. Stoor je maar niet aan mijn geleuter en maak er een mooie dag van. Foto genomen vanaf de Haringkade van het Westbroekpark.
Op bijgaande foto het Gevers deynootplein, zoals dat er omstreeks 1907 uitzag. Op de achtergrond twee koetsjes en links op de foto het voormalige politiebureau. Tegenwoordig heet het linker gedeelte voor het politiebureau Palaceplein, waar ik nu woon. Het flaneren op het plein is er nog steeds, de koetsjes zijn verdwenen: daar rijden nu de auto's; lijn 9 rijdt er nog steeds. De kerk rechts, de Badkapel, is afgebroken in 1916. De Nieuwe Badkapel staat nu ca 2 km verder aan de Nieuwe Parklaan. De tijden veranderen en als wij niet mee veranderen... dan .....(vul zelf maar in).
Ja het mist hier op Scheveningen. Maar niet alleen op Scheveningen is het mistig. Het is ook erg mistig op het blog. Gisteravond en vanmorgen was er geen doorkomen aan. Geen verbinding mogelijk met het bloggenland. Dus ook geen verbinding met andere bloggers. Nu is de mist in het bloggenland opgetrokken, maar niet in Scheveningen. Ik maakte op een helder moment naaststaande foto. De zon wilde even doorbreken, maar schrok waarschijnlijk van de beijzelde daken en trok zich snel weer terug achter de grijze wolkenmassa. Maar hij trekt wel op die mist.
Vandaag heb ik het erg druk gehad. Ik had een paar afspraken en die liepen wat uit de hand. Tussendoor heb ik even van het mooie weer genoten en wat foto's gemaakt. Bij het Westbroekpark was het water gedeeltelijk bevroren en met de heldere noordenwind is het prachtig fotoweer. Ik maakte wat foto's van ijsvogels, niet die mooie gekleurde vogeltjes, maar vogels op het ijs. Meeuwen, eenden e.d. Het Westbroekpark is een redelijk groot park, waar de kinderen een eigen hoekje hebben en waar ook een beroemd rosarium is. In dit rosarium wordt jaarlijks de gouden roos gekozen. Vandaag was het er erg stil. Geen kleine kinderen en weinig wandelaars. Nog een prettige avond en een goede nacht.
Kauwe klauwe: Haags voor koude handen. De Kauwe Klauwe Puch-meeting op de Noord-Boulevard in Scheveningen was een spetterend schouwspel; vooral voor ons senioren, die de statussymbolen uit de 60er jaren nog steeds een warm hart toedragen. Honderden Puchs, vaak in top-conditie werden gepresenteerd door de huidige bezitters. Velen van hen droegen de leeftijd van de zestiger jaren nog mee. De Puch-senioren met de mannensenioren uit de jaren 1960. Hoge sturen en rokende uitlaten. Het was een koude maar stralende dag.
Laten we dat vieze plaatje maar snel vergeten. Ik ben met een nieuw blog begonnen; herinneringen uit de periode 1940 - 1950 van een jongetje, dat Loekie heette. Niet als oorlogsherinnering; maar gewoon hoe dat jongetje alles ervaren heeft in die tumultueuze tijd. Oorlog, vrede, wederopbouw. Van kleuter naar puber. De tijd van de lagere school en de eerste stappen in het middelbaar onderwijs. Dat jongetje ben ik. Het zijn echte herinneringen en geen verhaaltjes, die mijn ouders mij verteld hebben. Het begin is gemaakt; de blog heet: http://blog.seniorennet.be/loekie Ik wens jullie een heel fijne dag en voor de schaatsliefhebbers: veel schaatsplezier. Loek
Op 13 januari 1995 spoelden er even ten zuiden van Scheveningen 3 potvissen aan. Joekels waren het. Zij waren waarschijnlijk gedesoriënteerd en in ondiep water gekomen. Daar zijn ze waarschijnlijk gestorven. De volgende dag ben ik gaan kijken en heb een aantal vieze plaatjes geschoten. Gelukkig hangen er aan foto's geen vieze geurtjes, maar die dode potvissen stonken verschrikkelijk. Het wel weer een historisch plaatjes. Eet veel vis, maar gezond en fris.
Om 17.00 uur vandaag is er een informatie-avond in het museum, dat na een ingrijpende verbouwing, bijna klaar is om zowel Museum Scheveningen als het Zeemuseum als zijn nieuwe bewoners binnenkort te ontvangen. Deze twee musea zijn een fusie aangegaan en presenteren zich over een paar maanden als Muzee Scheveningen. Over een paar maanden, zodra de inrichting van het museum klaar is, zal Muzee Scheveningen zijn gasten in een totaal nieuwe entourage ontvangen. Scheveningen Haven, Scheveningen-dorp en Scheveningen-Bad, samen verbonden door de zee, zal deze band op een heel bijzondere wijze gaan tonen. Vanavond dan een nieuwjaarsreceptie en presentatie voor de sponsors en overige genodigden. Ik zal, gezien mijn verbondenheid met de Scheveningse cultuur en mijn relatie met beide musea, ook bij deze gelegenheid aanwezig zijn. Ik breng nu al een toast uit op het Muzee Scheveningen en wens hem een behouden vaart en "Al 't nôdege voor têd en eeuweg'êd". Dit is de Scheveningse nieuwjaarswens en betekent: al het nodige voor tijd en eeuwigheid.
Vandaag hoop ik aan mijn nieuwe blog te beginnen. Maar op dit blog heb ik voor de treinliefhebbers iets bijzonders. Oude locomotieven, door mij in 1991 gefotograffeerd, in het openlucht museum voor treinen, in Camlik, Turkije. Ik ken niet de types, ook niet de modelnamen.
Ik ben door heel Turkije gereisd. Meestal maak ik gebruik van autobussen. Een uitgebreid spoorwegnet kennen ze niet in dat land. En als er al een trein rijdt, dan is de snelheid zo laag, dat een ezel het zo ongeveer kan bijhouden. Het busverkeer is prima geregeld. Op de hoofdverbindingen rijden alle bussen met airconditioning. Het is verboden te roken en onderweg worden water en/of consumpties aangeboden.Ik reis meestal met de nachtbussen: ik kan er redelijk goed in slapen en zo kan ik overdag genieten van cultuur en natuur. Mijn favoriete standplaats is Kusadasi. De plaats telde in1987 ongeveer 10.000 inwoners, maar tegenwoordig ca. 50.000. De weekmarkt is de plaats, waar je zo ongeveer iedereen kunt ontmoeten: inwoners en toeristen. De groenten- en fruitprijzen zijn bepaald door de marktmeester en gelden voor iedereen. Hierbij een fleurig plaatje van de markt. Foto's zijn door mij gemaakt met een canon, welk type weet ik niet meer.
Nee, we gaan nog niet op vakantie; dat doen we pas in mei. Maar als ik nu naar buiten kijk - zwaar bewolkt en het lijkt wel of er sneeuw gaat komen - terwijl het gisteren zo heerlijk zonnig was, dan verlang ik wel naar een zonnig land, om mijn stijve botten weer wat energie te laten tanken. En als ik aan vakantie denk, dan denk ik aan Turkije; dat land met zijn vriendelijke bevolking, zijn cultuur en natuur. In 1987 kwam Annemiek, mijn vrouw, met het idee om eens een ander land te kiezen; zij mocht kiezen en koos: Turkije. En ik reageerde: Turkije???!!! Hoe kom je daar nu bij; dan kunnen we net zo goed naar de Schilderswijk (een wijk in Den Haag, waar veel Turken wonen). Achteraf heb ik spijt van dat negativisme: Turkije is zo'n ongelooflijk fijn vakantieland. We hebben er genoten. En toen de drie weken om waren, zei Annemiek: ik dacht dat we hier pas twee weken waren. Nu gaan we jaarlijks tenminste eenmaal naar ons "tweede vaderland". Hierbij een foto van het openbaar vervoer; gemaakt in juni 1989 op het spoorwegstationnetje te Selcuk.
Ik ben Loek de Koning
