Ik ben Loek de Koning
Ik ben een man en woon in Scheveningen () en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 24/11/1934 en ben nu dus 90 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: fotograferen, wandelen, mijn website www.allesoverscheveningen.nl,.
Nog een paar foto's en dit blog is vol. Ik vind het erg leuk in het Belgische bloggenland. Nu komen wel niet alle Belgen op mijn blogje kijken, maar inmiddels heb ik toch al heel wat leuke, vriendelijke en prettige reacties ontvangen. Stoppen en ophouden over Scheveningen? Ik denk er niet aan. Ik ben erg chauvinistisch: ik hou van mijn land en mijn woonplaats. En welke rechtgeaarde Belg of Hollander doet dat niet? Maar dat wil toch niet zeggen, dat je je afsluit van de andere mooie dingen, die er om je heen(en dan bedoel ik de héééle wereld) zijn? Ik kan genieten van een andere omgeving: en in dit bloggenland zit ik vaak grinnekend achter mijn computer te genieten van de smakelijke(letterlijk en figuurlijke) dingen, die geboden worden. En daarom heb ik een nieuw blog aangemaakt: een blog dat weer gaat over Scheveningen: Scheveningen(vervolg). En in de blognaam heb ik ook niet veel veranderd; ik ga me niet verschuilen achter allerlei andere namen; de nieuwe blognaam is: loek2_1934. Loek2 omdat het mijn tweede blog over Scheveningen is en 1934, omdat de ooievaar mij in dat jaar in Den Haag verloren heeft. Mijn eerste berichtje op het nieuwe blog begint met het wapen van Scheveningen; dit bericht ook; niet als afsluiting, want ik blijf hier gewoon doorkletsen, alleen met wat minder foto's; nieuwe foto's komen op het andere blog te staan. Beleef Scheveningen ook mee in mijn nieuwe blog. Altijd welkom(of zoals we in Scheveningen zeggen: WELLEKOM!)
Een Antwerpse handelaar vindt in 1562 tussen een lading goederen uit Turkije een aantal onbekende bollen. Hij denkt dat het uien zijn en stooft er een paar met olie en azijn. Maar het smaakt nergens naar. De handelaar gooit de rest van de bollen in zijn tuin; na een korte tijd ontluiken er op die plaats prachtige bloemen. De eerste bloeiende tulpen van West-Europa zijn een feit. In Holland duikt de tulp pas in 1592 op, in de Hortus van Carolus Clusius. Dus nu zingen we in het vervolg maar: "tulpen uit Antwerpen". Ere wie ere toekomt. In WOII heb ik vaak tulpenbollen gegeten, maar dan kookte ik ze in water en zout, nadat ik de schil en de bloemkern verwijderd had. En ze smaakten toen best. Ook bakte ik ze wel in een koekepan met een klein beetje boter. Als die Antwerpenaar, dat ook had gedaan, dan waren die bollen niet in zijn tuin, maar in zijn maag beland en dan waren die Hollanders de tulpenontdekkers van West-Europa geweest. Dan hadden we kunnen blijven zingen: "tulpen uit Amsterdam". Een en ander naar aanleiding van een artikel van Ronald Veerman in De Telegraaf van vandaag, getiteld: Geen Belgenmop!" Nog wel geen tulpen, maar alvast wel een vroege lentegroet vanuit Scheveningen.
In het statige Kurhaus was gisteren 15 februari een ondernemerscongres georganiseerd: de toeristisch/economische toekomst van Scheveningen. Een beetje groot woord als je bedenkt dat het alleen maar ging over het toeristisch gedeelte van de Scheveningse haven en de kuststrook als Scheveningen-bad.Qua oppervlakte een beperkt gedeelt van het stadsdeel Scheveningen. Sprekers waren: 1. Goos Eilander, directeur marktonderzoekbureau Trendbox, die met statistische gegevens goochelde. 2. Hennie van der Most, directeur Van Der Most Bedrijven, inovatieve projecten.3, Ronakd van der Zijl, directeur De Efteling. 4. Han Verheyden, directeur adviesbureau ZKA. Van wat zij allemaal vertelden is al 80% in Scheveningen gerealiseerd. Waar het in Scheveningen eigelijk omgaat is: de ruimte.Spreker 2 en 3 hebben hun projecten kunnen ontwikkelen in de vrije ruimte. Spreker 4 haalt voorbeelden aan van hoe het elders is gerealiseerd in het buitenland. Hij had bij zijn (inter)nationale praktijkvoorbeelden ook Scheveningen kunnen plaatsen: een badplaats met een historische ontwikkeling. Uit de daarop volgende discussie kwamen een aantal punten duidelijk naar voren: a. in Scheveningen is 80% van datgene wat door sprekers naar voren werd gebracht al gerealiseerd of er wordt binenkort mee gestart; b. de regelgeving: een regelgeving en vergunningen belemmeren teveel de voortgang van geplande projecten; c. de neuzen staan niet allemaal dezelfde kant op; d. de samenwerking van overheid, banken en ondernemers is niet altijd even goed; e. aan de jonge ondernemers moeten meer mogelijkheden tot ontplooiing worden gegeven. Het congres werd afgesloten met een "netwerkborrel", waar vele ondernemers nog eens kritisch napraatten over hetgeen die dag allemaal was besproken. Al met al een geslaagd en leerzaam congres. "En nu allemaal met de neus dezelfde kant op en de schouders er onder", als dat nou eens mogelijk was....
Gisteren vertelde ik u al dat de nieuwe Pier op 19 mei 1961 door Prins Bernhard geopende werd. De nieuwe Pier is ontworpen door de architecten Maaskant, Dijk en Apon. In 1964 werd de Pier uitgebreid met een vierde eiland volgens de technologie, die voor booreilanden was ontwikkeld. Hiermee kon Zwolsman het vergunningenbeleid omzeilen. Het eiland werd in gebruik genomen als een "onderwaterwonderland": een maritiem schouwspel, dat Jules Verne's fantasie strikt wetenschappelijk tot leven brengt. Tevens werd hierop een visring aangebracht. In 1991 kocht het Van der Valk Concern de toen al weer verwaarloosde Pier voor één gulden. In 1994 werd begonnen met het groot onderhoud aan de pijlers van de Pier, gevolgd door een overkapping en een open wandelpromenade daarboven. Thans ligt het vierde piereiland er als een verroest blok ijzer bij te wachten op een mogelijke nieuwe bestemming: een hoteltoren. Moest er aanvankelijk entree betaald worden, thans is de Pier een vrije wandelpromenade, waar veel gebruik van wordt gemaakt. foto Loek de Koning 4-12-2005
Ze vragen mij wel eens: waar lag nu eigelijk die oude pier?.
Recht tegenover het Kurhaus stak de oude pier ongeveer 400 meter ver in zee. Deze werd op 6 mei 1901 door Prins Hendrik officieel geopend als Wandelhoofd Koningin Wilhelmina. Deze pier was gebouwd als een stalen constructie, geheel in de techniek van die tijd (denk ook maar eens aan de Eiffeltoren in Parijs) en vlonders als deklaag. Als je een muntstukje liet vallen dan was de kans groot, dat dat in zee terecht kwam. Aan dit wandelhoofd was ook een steiger bevestigd voor plezierboten. Maar vanwege de sterke branding heeft dit niet lang geduurd. Ook kon er vanaf de pier met kruisnetten (uiteraard tegen betaling) gevist worden. In maart 1943 vloog de pier in brand. In 1955 werden de resten van het wandelhoofd definitief gesloopt.
Een nieuwe pier, ongeveer twee honderd meter noordelijker, werd op 19 mei 1961 door Prins Bernhard geopend. De weersverwachting was voor die dag: half tot zwaarbewolkt met plaatselijk enkele buien. Matige tot vrij krachtige wind tussen west en noord. De sirene loeide en de vlaggen gingen in top. foto omstreeks 1906(eigen archief)
Het politieke spel is weer losgebarsten. Wat gaan we stemmen; de landelijke politiek of voelen we ons toch wel sterk verbonden met onze eigen gemeente. De landelijke politiek doet niets voor de gemeentelijke belangen: ik ga dus maar voor die partij, die zich binnen onze gemeente inzet voor de veiligheid, het milieu en leefbaarheid. De Politieke Partij Scheveningen (PPS) valt dit keer buiten de boot; die heeft teveel naar het eigenbelang gekeken. Teveel geharrewar onderling, zodat de partij uitelkaar gevallen is en nu met de scherven een nieuw schoteltje probeert te lijmen; er zijn echter teveel scherven verloren gegaan, weggegooid in de vuilnisbak van de onenigheid. Dus nu maar goed luisteren wat CDA, VVD, D66 of PvdA op lokaal gebied te bieden hebben. Niet wat de kamerleden te vertellen hebben, maar wat de gemeenteraadsleden te bieden hebben. In mijn geval: kies voor Scheveningen, maar vergeet Den Haag niet.
Een nieuwbouwwijkje in noordelijk Scheveningen, gelegen in een duinlandschap en grenzend aan het duinwatergebied van Den Haag. Duinvilla's gelegen in de rust van de duinen. Dit is het laatste project, dat in dit duingebied gerealiseerd is. Hoewel de huidige wethouder dit fraaie duingebied wel zou willen bebouwen, heeft de gemeenteraad van Den Haag daar toch een stokje voor kunnen steken. Bouwen in Den Haag oké, maar niet ten koste van de natuur.
En voor de bloggers, die niet zo gegrepen worden door licht en luchten, maar meer om bloemen en planten geven, heb ik deze foto gemaakt van de amaryllis, die ik een aantal weken geleden van een vriend kreeg: vijf bollen in een pot. Twee hadden geen zin in een nieuwe bloeitijd, de overige ook niet zo erg, maar na enige aarzeling kregen zij dan toch een bloem op een veel te korte stengel. Ik beloonde er een met een foto. En dit bloemportret bied ik u aan voor een fijne zondag.
De opening van het project aan de Badhuisweg is goed verlopen. De makers en hun ouders waren enthousiast. En ook de toevallig passerende wandelaars waren vol lof. De stadsdeelcoördinator hielt een enthousiaste speech en feliciteerde de makers met het door hen gemaakt mozaïek en de Stichting Straatkunst op Scheveningen met het behaalde resultaat. Zie voor informatie over deze stichting de website www.straatkunst.nl. Bijgevoegd de foto met de trotse makers en hun begeleiding.
Hier dan de afbeelding die vandaag zal worden geopend door de stadsdeelcoördinator van het stadsdeel Scheveningen. Deze afbeelding is ontworpen en gemaakt door de scoutinggroep (leeftijd 10 - 14) van St.Joris5 te Scheveningen. De afbeelding is duidelijk: emblemen van de scouting en het logo van de groep: St Joris met de draak. Het is een project dat gemaakt is ter voorkoming van vervuilende grafitti. Bewust schrijven we vervuilende, want grafitti kan op zich heel mooi zijn. Dit project is gesponsord door bijdragen van particulieren, de gemeente Den Haag en Fonds 1818.
Soms verdwijnen oude dingen en soms ook verschijnen oude dingen. De foto hiernaast is van de Haringstraat (kan het nog meer Scheveningen zijn?) een smalle straat in een wijk, die begin1900 gebouwd is. Er staan een aantal al wat - voor die tijd - luxere visserswoningen. De woningen, die u ziet zijn van omstreeks 1910. Ze zijn normaal gesproken aan het oog onttrokken, maar door de sloop van een fabriek weer even teruggegeven aan de openbaarheid. Een bijzonder plaatje, dat over enkele maanden weer verdwijnt in de vergetelheid. Maar wij kunnen er nu nog even van genieten.
Jullie kennen mijn passie voor licht en luchten. Vandaag was het weer zo'n dag. Het was 18.00 uur. Ik keek even naar buiten en werd gefascineerd door een laagstaande zon in het zuid-westen en een donkere hemel in het zuid-oosten. Het licht was zo mooi, dat ik mijn camera - een Canon Eos 350d digitaal, die altijd onder handbereik ligt - wel moest pakken om dit beeld vast te leggen. En heel vaak lukken de foto's niet, maar vandaag had ik echt geluk. Alles werkte mee. Het ging niet om de compositie maar om het licht. Kijk maar en misschien kunt u met mij meegenieten.
Ik had gehoopt u te kunnen vertellen, dat de bouwkundige oplevering van het nieuwe museum vandaag plaats zou vinden. Helaas, er waren nog wat bouwkundige oneffenheden en die moeten eerst opgelost worden. De oplevering zal echter wel binnenkort plaatsvinden. Op de foto, die vanmorgen gemaakt is, ziet u dat het museum al uit de steigers is. Dit gebouw, dat vroeger een mulo-school was, is al sinds 1 juli 1970 in gebruik als museum: museum Scheveningen was daar gevestigd. Sinds kort is Museum Scheveningen gefusieerd met het Zeemuseum, dat ook in Scheveningen gevestigd was. Samen heten de beide musea nu: "muZee Scheveningen". En dit museum zal binnenkort zijn intrek nemen in die gerestaureerde en geheel aan de tijd aangepaste nieuwe ruimte, die nu nog achter die gevel verscholen ligt. Museum Scheveningen was altijd al DE ontmoetingsplaats voor de autochtone bevolking; muZee zal dat misschien nog veel meer zijn. Ik zal u op de hoogte houden van de ontwikkeling: Scheveningen zonder muZee is maar half Scheveningen.
Heeft u Scheveningen al eens van bovenaf gezien? Zoniet beklim dan eens de vuurtoren: klik op de vuurtoren in de rechterkolom en u krijgt informatie over de vuurtoren en een fantastisch overzicht met veel foto's van bovenaf. U krijgt dan een goed beeld hoe Scheveningen eruit ziet. Onder u ziet u de haven, de havenhoofden en de visserijbedrijven: dit noemen we: Scheveningen-haven; aan de andere kant ziet u rondom de oude kerktoren het oude Scheveningen: Scheveningen-dorp; vervolgens begint vlak achter het oude dorp het nieuwe Scheveningen: Scheveningen-badplaats. Het hele gebied dat u op de foto's ziet is het Stadsdeel Scheveningen. Deze vuurtoren kunt u ook bezoeken. Daarvoor kunt u een afspraak maken bij "muZee Scheveningen" de nieuwe naam voor voor de combinatie Museum Scheveningen en Het Zeemuseum. Boven op de vuurtoren: een fantastische belevenis.
De afgelopen dagen heb ik iets anders dan Scheveningen laten zien. We hebben een uitstapje naar de Kaag gemaakt. Daarvan vindt u in de rechterkolom onderaan een paar foto-impressies. Holland: water wind en wolken. De komende dagen ga ik u weer wat vertellen en laten zien van Scheveningen. Maar vanavond doen mijn vriendjes de dagsluiting. Wel te rusten tsiep..tsiep.
Op bijgevoegde foto is het deksel van een bierpul afgebeeld. Op het porseleinen middenstuk staat op de achterkant het jaartal 1874 en de plaats Leipzig. Op het deksel een bok met een drinkbeker. Was de pul bestemd voor bokbier of had die bok een andere betekenis? Ik weet het niet: misschien is er een kenner aanwezig die mij kan helpen? Maar het allerbelangrijkste is de tekst onder het wapenschild. Daar staat te lezen: "Noch ist die blühende goldene Zeit". Het deksel heeft sinds de tijd, dat ik het gekregen heb van Leen Voogd, de eigenaar van de "De Babantse Antiekhandel" op de Denneweg in Den Haag, nooit meer ons huis verlaten. "Die goldene Zeit" hebben we nooit meer uit handen gegeven. Het was een cadeautje met een echt blijvende waarde. De geluksbrenger.
Via bloggenland kom je in contact met veel bloggers, die allemaal verschillend zijn; sommige knorrend, ander uitgelaten of sereen. Maar allemaal bloggers, die iets te vertellen hebben over zichzelf, de hobby's, interesses, ervaringen en belevenissen. Ja, zelfs mijn vrouw Annemiek zit nu bij de bloggers (http://blog.seniorennet.be/annemiek). Toen ze mij een maandje geleden bezig zag met mijn blog, zei ze spontaan: "dat vind ik leuk, dat wil ik ook doen". Ze heeft wel ervaring met internetten en emailen, maar zelf iets doen op internet, daar had zij geen kaas van gegeten. Ik heb haar op weg geholpen en nu doet ze het meeste zelf; af en toe nog wat ondersteuning met de fotobewerking, maar verder lukt het haar best. Als ze de deur uitgaat pakt ze zelfs mijn fotocamera mee om onderweg foto's te maken. Vandaag is ze naar Delft met haar vriendin en ik weet bijna wel zeker, dat ze daar vanavond wat van op haar blog zet. foto van omstreeks 1945, maar daar zal ze zelf nog wel een keer op terugkomen.
Ik ben Loek de Koning
