Ik ben Karin van der Straaten, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Lovingall.
Ik ben een vrouw en woon in Huissen-Gelderland (Holland) en mijn beroep is Illustratrice-fotografe.
Ik ben geboren op 03/04/1953 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: tekenen-schilderen-gedichten-fotografie-schrijven-mensen en boven alles:mijn zonen en hun geliefden.
Allemaal Lichtpuntjes in deze wondere wereld!
Martey en ik trekken nu alweer ruim vier jaar samen op en krijgen heel wat levenslessen in de schoot geworpen.
Het houd je wel jong hoor!
Zelf ben ik aan Sarah al voorbij gegaan
en mag dan eindelijk i
Het kan zijn dat mijn gevoel van eenzaamheid over en door dit alles zal blijven en me zal achtervolgen.
Het is n.l. een gevoel dat mij op de meest onverwachte momenten omaar overvalt.
op die momenten komen er zoveel emoties naar boven dat ik bang ben dat ik ga stikken of flauwvallen.
Wel merk ik,dat ik door deze zware dagen steeds meer vertrouwen in mijzelf heb gekregen...... omdat ik nu weet dat ik daarna weer gelukkige momenten zal hebben.
Als het ware heb ik twee persoonlijkheden opgebouwd.
En als ik héél eerlijk naar mijzelf kijk....meerdere!
Geregeld verval ik in een andere rol.
Van klein kind tot enorm sterke vrouw...oké!
er ís mee te leven
met deze wetenschap
leuk is anders
en ook nog eens
enorm energievretend! en nu nu sta ik best weer redelijk stevig op twee pootjes hoor
dat niet alleen mijn geest, maar ook mijn lichaam zich met alle geweld leek te verzetten tegen de pijn van het er over spreken.
twee dingen vielen mij op: het eerste was de moeite die ik ermee had om de dingen die ik voelde,uit te spreken.
Als ik iets begon te vertellen met mijn gevoel erbij, begon ik te haperen(kreeg een panieksgevoel) sprong ik van de hak op de tak en wég was weer mijn gevoel.
ten tweede mijn alertheid over de reacties van mijn toehoorder(s)...
De dingen die ik heb meegemaakt kon mijn geest niet ten volle bevatten.... een waas voor mijn hersenen maakte grote afstand van de situatie....sloeg weg!
Vertelde ik wel een klein facet uit mijn verhaal....
dan ging dit gepaard met zoveel tranen, emotionele pijn,verdriet,zelfverwijt en gevoelens van onmacht, eenzaamheid en onderdrukte boosheid.
Het leek er tevens op:alsof dat je de deksel van de hogedrukpan een kiertje opentrok.... er ontsnapte dan zo'n enorme kracht... dat je borstkas werd ingedrukt en je leek te gaan stikken.... pijn,pijn,pijn!!!!!
Je werd volledig uit elkaar gescheurd!
dus....
Als vervolg hierop verviel ik dan in een proces van emotionele afstomping.
Dit zorgde vervolgens weer, dat je alle gevoelens ernstig ging wegdrukken.
geweldig dan, om nu te weten het leven heeft weer zin
Na 4 jaren van extreem misbruik en mishandeling.. .11 jaar na data
De laatste keer ,was de mishandeling en wreedheid zo extreem, naar zon -licht en vrede op durfde te gaan
Alhoewel deze in werkelijkheid helemaal niet zo uit had gezien,a als ik het nu omschrijf Het was een ware hel. Een lange en zware weg,geplafeid met allerlei uitdagingen en lessen Een leerschool waar je u tegen kon zeggen!
Aangifte doen? nee-dat deed ik in eerste instantie niet.. 'Had niet veel om't lijf en moest eerst mijn jongens vinden.. .dus liep ik door stille afgelegen weggetjes en wachtte dat de oudste uit school zou zijn om op te kunnen vangen
Bij eerdere pogingen lukte dit mij niet en kon ik dus weer terug dat zwarte huis in-ons huis. waar geen sprake meer was van enig warm en veilig gevoel! terug de hel in en kracht verzamelend om door te gaan
Mijn jongens waren/zijn mijn alles Zij mochten er geen weet van hebben,los van wat zij zelf onbewust ervaarden. dat was al meer dan genoeg Ze wisten niet beter dat deze man ziek was en dat daardoor zo'n enorme spanning bij vlagen voelbaar was
Merendeel van de dingen gebeurden s'nachts en onder schooltijd gelukkig! Later.veel later-ja dan komt er toch veel naar boven en blijkt dat hun geest wél het één en ander opgeslagen had.
In die dagen was het wel zo vreemd, dat de oudste zijn zolderkamer vergrendelde- een vluchtroute had uitgedacht en het luik naar zijn kamer werd ook steeds gebarricadeerd ondanks dat zijn geest zelf het niet door had op het moment van gebeuren!
Momenteel is het zo,dat de oudste eindelijk weer aan het tekenen is geslagen en ik zie in die geweldige schilderijen veel verdriet Zijn ongemerkte verwerking nu vastgelegd Aan de ene kant geweldig
Het aandurven en weer doen De zin weer hebben in schilderen zegt genoeg maar aan de andre kant ja..wat eigenlijk het is goed zo we zijn er weer en hij is er weer Bij zijn eigen stiel,waarmee hij geboren werd
Een fantasie waar ik U tegen zeg en zeer bewonder *** Zelf dus ook al jaren dit alleen maar kunnen doen bij vlagen Steeds was er wel een smoes waardoor het weer stopte
Hij doet dit niet...streeft doelen na en neemt gewoon een baan waar hij 4 dagen kan werken en een dag thuis om van zich af te schilderen.
Dat is nu het goede voorbeeld voor mij. De kriebels komen weer en eerdaags ga ik van start om niet meer te hoeven stoppen
Schrijven-tekenen-schilderen en dichten Alles wat helpt om dit leven leefbaar te leven en te overleven.
Want al hoor ik mijzelf wel zeggen,voorbij is voorbij
Steeds weer zijn er triggers naar het verleden en steeds weer bemerk ik dat er op d''eén of andre manier weer reacties ontstaan om te mogen weerstaan
16 oktober-2004 Vandaag is het dan bijna 10 jaar geleden dat ik voor de jongens en mijzelf koos en de kracht vergaren kon , om te vluchten uit een gruwelijke tijd... een weg ging banen naar de toekomst... onze toekomst! Ik herinner me die dagen van gisteren als was het de dag van vandaag. De eeuwige hel-de angst- de adrenaline die continue door m'n aderen stroomde als was het een rivier in stroomversnelling Een aantal keren was ik in gesprek gegaan met de behandelend arts van de geesteszieke man, die ons het leven wist te bezuren... en steeds kon ik nog niet uiten wat ons toendertijd allemaal overkwam Wát hij mij eigenlijk aan deed en helemaal niet, mijn gevoelens van dit alles.Steeds weer trachtte ik andere remedies om hem anders te laten denken. Steeds weer zocht ik oplossingen voor zijn probleem en nooit voor de mijne Altijd heb ik gedacht,d at hij dit nooit,maar dan ook helemaal nooit, een ander aan zou mogen gaan doen en hield vol... terwille van alle mensen die anders slachtoffer zouden gaan worden. Een andere uitweg kwam niet in mij op...mijn gevoel en gedachtes werden bepaald bij die van hem/tegelijker tijd met die van mijzelf verweven.
Alles,maar dan ook alles moest omgezet worden naar zijn denken en wereld. Wilde ik iets vermelden dan.. Eerst mijn vertaling,naar die van hem en vervolgens naar zijn realiteit omgezet, omdat wij anders weer de dupe zouden gaan worden van zijn verwarring en gestoord denken- de angst voor en om ons leven! Er was dus heel veel moed voor nodig om stappen tot een vlucht te gaan zetten...gesprekken met de huisarts zorgden voor een vorm van compagnonschap en gaven mij het gevoel er ineens niet langer alleen voor te staan. Deze bondgenootschap was uiteindelijk mijn redding, doordat ik ging inzien dat er wel iemand was die meeluisterde en in zag wat er werkelijk afspeelde achter de vier gesloten muren. Daarvoor was het steeds weer zo, dat de zieke man naar zijn woorden werd geloofd en ik als een zwak mens werd aangezien, vanwege mijn enorme gewichtsverlies door alle stress...28 kg en zelfs ooit nog minder. Hij maakte misbruik van mijn geschonden vertrouwen in hem, maar desondanks hem niet voor gek naar buiten te laten treden.
Vandaag weeg ik 10 kg meer dan het dubbele van toen... en ook dat was een moeilijk proces om door te maken- die snelle groei! Heerlijk...werkelijk toch deze tijd te hebben doorgekomen... wie had dat toendertijd kunnen denken?
Daags voor mijn vlucht vanuit mijn eigen huis, waar ik nooit weg van wilde vluchten en me staande in wilde blijven houden... daar denk ik nu dan even aan...i k was gruwelijk getraumatiseerd en gehersenspoeld door een ander mens die dat deed voor zijn eigen beveiliging.
De angst om op te vallen naar de buitenwereld, de angst van hem om door de mand te vallen, zijn angst-angst-angst... en ernstige depressies werden omgezet in enorme agressie op alle fronten.
Zijn ziektebeeld werd later door de Pieterbaanstichting omschreven als iets wat meer dan op zichzelf stond en uit heel veel facetten geslepen was/is! Extreem verstoord op alle fronten en een grote machtswellusteling 1e klas... onze eigen "Hitler at home" en als 2e :de super Dutroux.
Als jullie tussen al deze regels heen zouden kunnen lezen ach nee....laat maar zitten-denk er niet over na das war einmal brullen we steeds weer door de zaal!
10 jaar voorbij- een opéénvolging van allerlei kwelling- onmacht-liefde en leed,leugens en los van de totale vernieling van wat ons was Het strippen van ons huis en het leegroven van ons bezit, de dreiging die bleef hangen...onze,maar vooral míjn angst en gevoelens in allerlei stroomversnellingen van flashback tot nachtmerries Het was heel veel meer dan heel veel mensen aan zouden kunnen.vandaar dat we dit doorleven van allerlei nu samen gaan vieren- om zo doende-alles achter ons te kunnenn gaan laten! Ooit had ik nooit een moment kunnen denken dat de vrijheid er ooit zou komen, weg uit de hel van boosaardig-en wreedheid Weg van de eeuwige adrenalinestroom en pijnen Op weg...naar een nieuwe toekomst en die hebben we nu langzamerhand dan ook wel bereikt van harte meis ik ben beretrots op je Spirituele ontwikkeling en geestelijke groei zijn er zeker op voor uit gegaan wensen? ze beginnen zo hier en daar in vervulling te gaan kleine dromen komen uit gefeliciteerd Kaat met jezelf
Als iemand bij elke opmerking over haar partner meteen in de verdediging gaat in plaats van open te luisteren naar wat anderen zeggen, is dit wellicht een teken dat ze iets wil ontkennen. Ook als iemand allerlei zaken, bezigheden of vrienden gaat opofferen omwille van de relatie, is dat een slecht teken, zeker als het gebeurt onder druk van haar partner. Het is verontrustend wanneer haar partner geen andere vrienden heeft. Of dat de vrouw de hele tijd het gevoel heeft dat zij gecontroleerd wordt,als ze zichzelf verwaarloost of als ze voortdurend alles in het werk stelt om het haar partner naar de zin te maken. Ook de manier waarop iemand verliefd wordt zou een waarschuwingssignaal moeten zijn; Pas op als je teveel het gevoel hebt dat een verliefdheid je overweldigt,dat je jezelf erin verliest.
Als je er lichamelijk door van de kaart bent en niet meer kunt functioneren, is dat een teken dat de ander te veel invloed op jouw leven krijgt. Natuurlijkwil dat nog niet zeggen dat je een dergelijke relatie meteen moet vermijden- als je rationele kant sterk genoeg is, zal je snel genoeg doorhebben dat dit niet de goede partner is voor jou! Luister naar jezelf. Iemand die in een destructieve relatie is geraakt, moet in de eerste plaats weer naar zichzelf leren luisteren. Opnieuw leren beseffen dat elk gevoel, prettig of onpretig, een bestaansreden heeft. Dat angst,schuldgevoelens en beklemming niet normaal zijn binnen een relatie, en dat de schuld wel eens bij de ander zou kunnen liggen. Als zo iemand weer gaat zorgen voor zichzelf, opnieuw activiteiten gaat ondernemen die ze opgegeven heeft, zichzelf zo nu en dan weer eens te verwennen of te koesteren,is het oms mogeijk om de situatie terug te draaien. Door te praten misschien. Door het spelletje niet langer meer mee te spelen, niet langer de schuld op zichzelf te gooien, te reageren met de gebruikelijke tranen en smeekbeden. Daar is natuurlijk moed voor nodig,en een partner die nog bereid is om te luisteren. In dat niet het geval,en komt het tot lichamelijk geweld, dan valt er nog maar één ding te doen; Koffers pakken en vertrekken!
*** Ben je eenmaal los...
dan is het heel belangrijk om niet weer hals overkop in een nieuwe relatie te belanden. want de kans bestaat dat ze weer precies dezelfde fouten zal maken.
Hetbeste dat er uit zo'n relatie kan voortkomen; Zelfinzicht! Wie begrijpt waarom ze juist zo'n partner koos indertijd, en waarom ze een soortgelijke fout niet meer wil maken, heeft een goede basis om ooit iets anders op te bouwen.
Agressie is een emotie als blijdschap,verdriet, angst en liefde. Door de associatie met geweld klinkt het woord vaak negatief. Je leert als vrouw af om agressief te zijn. Als je agressie meteen uit ben je niet vrouwelijk. Je leert agressie in plaats daarvan op een indirecte of negatieve manier (tegen jezelf of anderen gerichte) te uiten. Deze indirecte of negatieve vormen van agressie kun je vaak moeilijk herkennen. Een voorbeeld is:"Ik ben niet boos, k ben verdrietig." Door deze uitspraak doe je een appél op de ander, eze moet rekening houden met je gevoel(verdriet) of de opoffering die je suggereert (indirecte agressie). Bij dit soort uitspraken lijkt het of je geen vrije keus hebt. De opoffring is symbiotisch,dat wil zeggen dat je je niet van de ander onderscheidt, door b.v. je eigen wensen en gevoelens direct te uiten. Agressie is vaak gekoppeld aan andere emoties als angst en verdriet. Dit kan verwarrend zijn. Je kunt je verschillende emoties van elkaar leren onderscheiden door te verwoorden wat er met je gebeurt.
*** Angst voor het voelen en uiten van agressie bestaat uit verschillende aspecten: je bent bang voor de agressie van anderen; je bent bang voor je eigen (onderdrukte )agressie, met namen je angst hierdoor overweldigd te worden en/of de contrôle over je agressie te verliezen; je bent bang voor wraak of straf voor het uiten van je agressie; je bent bang om verlaten en in de steek gelaten te worden.
*** Deze angsten kunnen zo overheersd zijn dat het uiten van agressie te bedreigend voor je is.
Afweermechanismen zoals weglopen,hulen en het vermijden van bepaalde situaties, kunnen je beschermen tegen grote conflicten.
Zo kun je "geliefd" blijven en hoef je geen risico's te nemen(wraak,straf,verlies van contrôle en liefdesverlies). Deze afweermechanismen kunnen zich ook tegen je richten.
je kunt conflicten en problemen vaak maar gedeeltelijk of tijdelijk ontwijken.
*******************
Agressie vierluik
Positieve agressie
(jezelf manifesteren zonder anderen te schaden
assertiviteit;grenzen stellen;
actief gedrag;direct gedrag;
-ambities.
***
Indirecte agressie (het effect op anderen zoeken):
-slachtoffer en "speelbal"positie;
-zeuren,klagen,zielig doen,mokken;
-psychosomatische klachten;
--ironie,steken onder water,cynisme;
-verleiden,onthouden van aandacht,seks, verzorging enz.,chanteren,intrigeren, gelijk halen bij anderen,projecteren, schuldig voelen,anderen beschuldigen, manipuleren,kleineren, negeren en bagatelliseren; trots,koppigheid; strijd zoeken;-depressiviteit; jaloezie.
***
Agressiewerk/handelen (hoe gebruik je agressie om iets te bereiken zonder anderen te schaden):
-concurrentie;-competitie;
-rivaliteit;
-strategisch denken en handelen.
**
Negatieve agressie (tegen jezelf en anderen gericht):
Even mocht ik blikken in het verleden om inzicht te krijgen in het heden Ik zag een andere tijd in een ander leven
waarin ik geknokt heb om te overleven
het besef van ruimte dat tijd eigenlijk niet bestaat Dat alles ooit veranderd ook verdriet,pijn en haat. Het geloof in liefde echt, we zijn niet alleen de zielen die ons begeleiden zijn altijd om ons heen Voor mijn allerliefste begeleiders Mijn dank,voor dit bericht jullie hebben mij de weg gewezen naar dit verlossend inzicht Ooit zal die dag komen een dag vol zonneschijn Ik voel dat ik op de goeie weg zit dat ik er mag zijn.
aan wie je je diepste geheimen kunt toevertrouwen zonder dat je bang hoeft te zijn dat hij of zij daarop gekwetst of afwijzend zal reageren of daar misbruik van zal gaan maken.
Het kan ook iemand zijn die wel gekwetst of boos reageert op wat je te vertellen hebt, maar die daarom niet de relatie zal opzeggen of de communicatie zal verbreken.
Het is precies om die reden dat de partner niet direct de vertrouweling is van de ander.
het is n.l. niet altijd mogelijk bepaalde gedachten en gevoelens openlijk te bespreken, zonder dat de partner volledig op tilt slaat en de relatie er onder druk komt te staan of zelfs begint te kraken.
Toch ligt hierin ook onze voornaamste test voor een echte vertrouwensrelatie.
Namelijk:Zijn er voor ons zelf belangrijke en regelmatige terugkerende gevoelens en gedachten die we niet of nooit aan onze partner durven toevertrouwen?
Zo ja...trek dan eens aan de bel!
Ook kom je er zo achter of er ook angst is voor zelfconfrontatie en zelfkennis .... kun je jezelf al een spiegel voorhouden over jouw gevoelens en gedachten over een nare herinnering?
***
Als vertrouweling
1.Ga je discreet met informatie om.
2.Luister je en kom je niet te snel met oplossingen aandragen.
3.Ben je niet veroordelend of bevooroordeeld.
4.Laat je de ander niet tot jouw last worden en zijn zorg niet de jouwe.
5.Ben je niet geneigd je eigen trauma of herinnering naast die van de ander te leggen, zodat het meer om jezelf dan om de ander gaat.
...........
dat is even schrikken/slikken
zo ga je ineens over je eigen rol als luisteraar nadenken!
nu ja...
wie nooit zijn zwakheid ontdekt, zal ook niet sterk worden,hé
Ik ben Karin van der Straaten, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Lovingall.
