Woensdag 14 september 2011. We worden wakker om 07:15u. We wassen ons en pakken alles terug in. Veel is dat niet, dus zijn we op tijd klaar. Het koffertje in de auto en dan ontbijten. Het buffet is af. Niets op aan te merken. Koffie, thee, fruitsap, broodjes, kaas, 3 of 4 soorten vlees… te veel om op te noemen. Tijdens het ontbijt plannen we een uitstap naar Baden-Baden. Het ligt op de weg naar onze bestemming. Volgens mij heeft ons Rina dat thuis al ingeplant want een plannetje en een wegbeschrijving zit bij de papieren in de auto. We hebben alle tijd. We worden eerst na de middag in Langenschiltach verwacht.

Na het betalen van onze kamer met ontbijt vertrekken we dan naar Baden-Baden. De zon schijnt volop en er is geen wolkje aan de hemel. Lucie, onze GPS, belooft ons in drie uur ter bestemming te brengen. We zijn benieuwd.

Alles verloopt zoals het moet. Het verkeer valt mee en dat maakt dat we op het middaguur onze wagen in een ondergrondse garage parkeren in het centrum van Baden-Baden. De stad is gebouwd tegen de eerste heuvels van het zwarte woud, nog dicht bij de snelweg van Karlsruhe naar het zuiden. Het is de meest bekende badplaats van Duitsland. Met haar hoogte van 183m is deze stad ingesteld op het toerisme. Voorname hotels, grote bad- en kuuroorden, gezellige winkelstraten en chique dure kledingzaken. Historische statige gebouwen, zoals het Kurhaus en een 200 jaar oud Casino.

Eens buiten de garage proberen we ons op ons plannetje te oriënteren. Spontaan biedt zich een dame aan om ons te helpen. Ze had blijkbaar gezien dat we toeristen zijn.

Baden-Baden, een stad van ongeveer 55.000 inwoners. En gezien de drukte zijn die vandaag allemaal naar hier in het centrum afgezakt. We gaan een stadswandeling maken van ongeveer 4km. We vertrekken aan de "Trinkhalle" waar je kan drinken van één van de geneeskrachtige bronnen. Het gebouw dateert uit 1842. We bewandelen de wandelgang van circa 90 meter lang. Aan de ene kant beschilderd met 14 plakkaten met fresco’s die taferelen voorstellen uit vervlogen tijden, en aan de andere zijde kolossale zuilen. Hier is eveneens het toeristenbureau gevestigd, een leescafé en een Bistro. We verlaten het gebouw en stappen naar de fontein. Zo komen we in de wandel- en shoppingstraat terecht. We blijven deze straat volgen tot de Büttenstrasse. We gaan naar links en klimmen naar boven. Op het eind moeten we trappen beklimmen. We staan voor de ingang van de Katholieke kerk en stellen vast dat de deur op slot is. In Baden-Baden staan veel kerken, voor alle godsdiensten. Volgens onze brochure bezit deze kerk als belangrijkste bezienswaardigheid de grafmonumenten van de vroegere heersers van Baden. Pech, we kunnen niet binnen. Links, nog hoger, achter de kerk zien we een heel groot gebouw. Dat is het Neues schloss, ook niet open voor het publiek. Het stadhuis ligt aan de rechterzijde van de kerk. Het is een 17de eeuws gebouw. Rechts achter de kerk zien we het Friederichsbad en links het Altes Dampfbad waar een tijdelijke tentoonstelling doorgaat. We nemen de trap achter de kerk, gaan naar beneden en slaan links af naar de thermen of badhuizen. Tussen de twee badhuizen wandelen naar de kelders van het Friedrichsbad om de ruïnes te bekijken van het oude Romeinse badhuis dat hier vroeger stond. We wandelen tot aan de moderne ingang van de Caracalla Thermen.

In dit moderne badhuis is badkledij verplicht. Er zijn 12 verschillende soorten baden en sauna’s, binnen en buiten. Dagelijks stuwen zoutwaterbronnen 800.000 liter water in de bassins met een temperatuur van 44° C tot 69° C. Het water bevat mineralen en genezende kracht. De toegang is voor een bepaalde duur en aan democratische prijzen. We gaan met onze rug naar de ingang staan en komen zo in de brede laan van de Sophienstrasse terecht waar we weer rechts af slaan. We hebben er dorst van gekregen en drinken op de hoek een koel biertje op het terras. Daarna blijven we de weg volgen tot aan de Leopoldsplatz. Hier eten we een snack voor we verder stappen. Voor de brug over het water gaan we links de Kreuzstrasse in en komen in de Lichtentaler Strasse. We blijven deze straat volgen tot aan een groot kruispunt met de Bertholdstrasse. We zijn ondertussen de Protestantse kerk en het Congrescentrum voorbij gewandeld. Het Kongresshaus werd gebouwd in de jaren 60 van vorige eeuw. De voorgevel dateert van de uitbreiding in 1994. De Evangelische kerk is gebouwd in de 19de eeuw. We passeren de Russische kerk, toevallig niet open voor het publiek. De Orthodoxe kerk is ook van de 19de eeuw en gebouwd in Byzantijnse stijl. De kerk is zeer goed herkenbaar aan de uivormige toren met dubbel kruis. We kruisen het water via de brug en slaan onmiddellijk rechts af. We volgen het wandelpad langs de Oosbach tot in het centrum. We houden even halt aan het Kurhaus met aansluitend het Casino, dat het uithangbord is van Baden-Baden. Hier vinden de grootste ontmoetingen plaats van belangrijke wereldleiders.

Het Casino is tevens een bezoekje waard. Het interieur is prachtig en zeer rijk gedecoreerd. In deze zalen worden de grootste diners gehouden met presidenten en regerings-hoofden. Hier eindigt onze stadswandeling in Baden –Baden. Een grote stad met kolossale gebouwen en veel Thermen. Grote fonteinen en vooral vele dure winkels voor heel veel mensen. Vriendelijke mensen mag ik wel zeggen.

Om 16:30u stipt laat "Lucy" ons halt houden in de Tablickweg 8. De chalet "Häusle" in Langenschiltach. Vriendelijk en rustig gelegen op ca 850 m hoogte, aan de rand van het woud. We worden opgevangen door Maria Schultheiss – Horsten. We worden vriendelijk uitgenodigd om bij haar thuis iets te komen drinken. We nemen plaats in het salon en krijgen een frisdrank om onze dorst te stillen. We hebben een gezellige babbel. Maria, onze gastvrouw, is van geboorte Belgische. Tijdens een vakantie werd ze verliefd op een Duitse man, trouwde en bleef in Duitsland wonen. Het spijtige ervan… ze moest haar familie achterlaten. Maar morgenvroeg vertrekt ze naar België, met de trein.

Een klein kwartiertje later leidt Maria ons rond in het chalet. Een klein trapje leidt ons naar een terrasje met tafel en stoelen. De afzonderlijke ingang brengt ons in een kleine gezellige 30m² woning. Een eet- en kookhoek. Achter de deur een zithoek met radio en kleuren-tv. Daarachter bevond zich het slaapgedeelte, afgescheiden door meubelen. Een aparte badkamer met douche, lavabo met wc, centrale verwarming en onder de woning, de garage.

Voila, meer moet dat niet zijn. Onze gastvrouw neemt afscheid met de woorden: "Als er iets is, kom maar af !!"

We vernemen nog van Maria dat de winkels hier open zijn tot acht uur. Dat komt goed uit. We moeten nog enkele levensmiddelen halen voor ons avondeten. Maria loodst ons naar St- Georgen, de deelgemeente van Langenschiltach. Om 20 uur zijn we terug van het winkelen. Zolang het nog licht is maken we er gebruik van om de omgeving te verkennen. We wandelen naar de kerk en zien daar dat er verschillende wandelingen vertrekken. Dat is voor morgen. Het is ondertussen donker geworden. In ons vakantiehuisje maken we een warme maaltijd klaar. Na de afwas en het vallen van de avond, kijken we nog wat tv, of lezen we ons boek. Einde dag twee. Tekst: Luc Verschooten. Foto’s: Rina Meurs.