Vandaag varen we naar Rodvig. Zoals beloofd zijn de buren inderdaad wakker, en klaar om los te gooien. Het is grijs, en er is geen zuchtje wind. Om 8 uur verlaten we de haven en varen langs de kliffen die Mon zo bekend maken.
Door de afwezigheid van de zon lijken ze niet erg wit, maar daar moeten we dan maar mee leven.
Er worden veel foto's genomen, met en zonder boten op de voorgrond.
Na een kwartiertje ronddraaien varen we door naar Rodvig. Door de afwezigheid van wind wordt het een zeer rustig tochtje. Gaandeweg komt de zon er door, en wanneer we aankomen hebben we weer mooi weer!
Er is nog plaats voor Bruce en Luwte in boxen, en de rest van de vloot kan aanleggen aan een lange vrije steiger.
Een deel van de groep gaat wandelen , en de ganse groep doet zich weer tegoed aan natjes en droogjes op de "steiger apero".
De dag begint met een stralende zon en een rustige bries. Zes leden van de groep gaan vandaag de kliffen bezoeken die het eiland zijn bekendheid geven.
We nemen de bus van 10u20 naar het Geocenter, waaruit onze wandeling vertrekt. Na een koffie beginnen we aan onze wandeling. De start vraagt al direct de inzet van onze spieren, want er moet eerst nog een trap genomen worden die ons naar het hoogste deel (143 m) van de kliffen brengt. Daarna wordt het rustig stappen van het ene naar het andere uitzicht: met de zon erop zijn die zeer mooi, en laten ook mooie vergezichten toe over de zee en de boten daarop.
Het bos biedt goede bescherming tegen de zon, en garandeert een aangename temperatuur.
Na 1.5 km moeten we de trap naar het strand toe nemen: 500 treden, soms zeer steil, voeren ons naar het zeeniveau. Alhoewel, het strand bestaat hoofdzakelijk uit keien van diverse grote en dat maakt het lopen met niet aangepast schoeisel nogal vermoeiend.
Dan komen we aan de trap die ons naar het Geocenter terugvoert, dus +/- 400 treden en 128 m. naar boven. Dat gaat niet zo gezwind, maar met de nodige tussenstops komen we terug aan ons vertrekpunt. Na een ijsje voor de liefhebbers nemen we de bus terug naar de haven.
Alleen, we hebben de bus in de andere richting genomen, zodat we nog een gratis rondrit over het eiland krijgen vooraleer we rond 14u30 in de haven aankomen.
Daar gaan we met iedereen eten in een visrestaurant waar kon gekozen worden uit visbereidingen en de lokale specialiteit: haring op een tiental manieren klaargemaakt.
De wind is gaan liggen, en dus moeten we ons tevredenstellen met slechts één "buur"
Morgen varen we weer met vertrek om 7u45. De buur wordt hiervan op de hoogte gebracht, en zegt wakker te zullen zijn...
's Ochtends is de wind geluwd en kunnen we om 8u50 vertrekken naar Klintholm op het eiland Mon. De zon is ook van de partij, en we varen zigzaggend door een beboeide geul richting zee. Het is aangenaam varen tot we uit de bescherming van het vasteland komen en we de wind zijdelings krijgen. Het stampen en rollen is niet al te hevig, en wanneer we in de luwte van het eiland Mon komen wordt alles weer rustiger.
Tot onze verbazing treffen we een lege steiger aan, mooi gelegen voor enkele vakantie huisjes: de ganse vloot kan er terecht! Alles geeft een zeer aantrekkelijke indruk, en alhoewel er na een snelle inspectie niet veel te beleven valt, besluiten we toch om weer een dagje te blijven liggen en morgen het eiland te verkennen.
Op onze steiger is een grote tafel beschikbaar, en we besluiten dan ook om rond 16u30 een "steiger appero" te houden. Iedereen is aanwezig en met de nodige hapjes en drankjes wordt het snel een gezellige boel.
Ondertussen neemt de wind vlug toe en is het hard gaan waaien. Dat vertaalt zich in een aanzwellende hoeveelheid boten die de haven binnenkomen. Spoedig zijn alle plaatsen bezet en begint het aaneenbreien van boten, wat met de wind geen sinecure is! Wij krijgen twee zeilers aan onze boot vastgemaakt, en een paar extra landvasten zullen er voor zorgen dat ik vannacht goed zal slapen! Iedereen van onze groep krijgt eveneens "aanhangsels".
We gaan 's avonds een visje eten in een lokaal restaurant dat door Trotter aanbevolen is, en alhoewel we drie kwartier moesten wachten, worden de visjes door ons gesmaakt.
Het heeft vannacht flink blijven waaien, en het ziet er niet naar uit dat daar verandering zal in komen. De diverse weerberichten worden vergeleken en van kommentaar voorzien. Als daarenboven om 8.30 de batterijen van BOB effectief aan boord geleverd worden, is ons besluit snel genomen: we blijven een dagje liggen!
Dat laat ons toe inkopen te doen, te klussen en te poetsen (voor de fanatici). Tegen de middag zijn met vereende krachten de nieuwe batterijen geînstalleerd, en de oude afgevoerd naar een daarvoor voorzien stort. Iedereen tevreden!
In de namiddag gaat een groep toervaarders het stadje bezoeken. We starten met de kerk, waar fresco's, beelden , een orgel uit de jaren 1800 en diverse ornamenten ons aangenaam verrassen en een tijdje bezighouden.
Daarna gaan we het stadje in: er is niet veel activiteit te bespeuren en het geeft een verlaten indruk. Nochtans zijn er mooie huizen te bewonderen, maar ook veel verwaarloosde panden.
Er is ook nog een museum voor oude motorrijtuigen en oude radios waarin Henk en Jef geïnteresseerd zijn, maar dat blijkt gesloten.
Henk koopt nog en trappetje zodat Ida elegant via de voorpiek op en af de boot kan geraken.
Het weerbericht voor morgen toont beterschap, en dus zal er gevaren worden.
Vandaag wordt er gevaren. Omdat we hopen op beter weer tegen de middag (er staat een stevige 4 Bft met stoten 6) en we een stuk open water over moeten, vertrekken we maar tegen 10u30. Het eerste uur gaat alles vlot over een smal beboeid vaarwater dat aan beide zijden beschermd is door land. Maar eenmaal op ruim water gaat het er wat ruiger aan toe, en zodra we de koers moeten verleggen met wind op de zijde, begint het rollen en stampen. We zijn dat ondertussen wel wat gewoon, en dus komen we min of meer relaxed aan in de gemeentelijke haven van Stubbekobing. De havenmeester staat ons op te wachten, en zoals beloofd heeft hij in de nochtans overvolle haven 7 plaatsen voor ons vrijgehouden. Top! Spijtig detail, de batterijen van BOB zijn nog niet aangekomen! Morgen misschien...
De haven beschikt over een perfect uitgeruste infrastructuur (Bbq, keuken, douches etc.) die door de liggers kan gebruikt worden.
Ondertussen wakkert de wind aan, en het fluiten in de masten neemt gaandeweg toe. De boten dansen en rollen wat in de haven!
Nog een etentje bij de lokale italiaan, een wandeling door het dorp en een ijsje sluiten de dag af.
Opgestaan met regen en grijs miezerig weer. Het is kalm in de haven: iedereen houdt zich bezig met klusjes, inkopen doen (de supermarkten zijn ook op zondag open) en dergelijke.
Om 16.00 komt een deense dame ons uitnodigen om te gaan luisteren naar een deens gitaristen duo die optreden in het clubhuis. Allen daarheen met een drankje een een hapje en luisteren naar deense liederen. De aanwezige denen zitten redelijk onbewogen te luisteren, terwijl onze groep alsmaar meer tracht mee te zingen. De gitaristen hebben het begrepen, en schakelen over op engelstalige liedjes uit de jaren 60/70, waarmee ze hun doelgroep (jongeren van boven de zestig) beter kunnen bedienen.
Dat leidt dan weer naar dans impulsen, en zo eindigt de dag dan toch nog in een aangename namiddag met veel leut en beweging.
s’ochtends regent het een beetje, maar een snelle blik op het weerbericht leert ons dat het een redelijk zonnige dag zal worden. We hebben vandaag geen bijzondere plannen, en dus kan iedereen zijn dag naar wens invullen.
De kwestie van de batterijen van BOB moet opgelost geraken, en Monique en de bemanningen van BOB en La Rherane gaan met de bus naar de haven waar de batterijen geleverd zullen worden in de hoop daar met de havenmeester een regeling te kunnen uitwerken.
Dat werkt wonder wel: de havenmeester is niet alleen heel vriendelijk, hij heeft ook een oplossing voor het bewaren van de batterijen tot we aankomen in zijn haven! Bovendien doet hij er nog een bonus bovenop: als wij bellen op de dag van vertrek zal hij ligplaatsen voor onze vloot vrij houden!
Na dat succes gaat de groep nog een stukje eten, varen ze een rondje met een oude overzet en keren dan met de bus terug.
Aangezien we morgen gaan varen worden de boten in orde gebracht. Inkopen gedaan, water getankt, olie en filters nagekeken en we zijn er klaar voor.
Onder zware druk van hun echtgenotes brengen Henk en Jef een bezoek aan een kapper. Die blijkt, zoals alles in Denemarken, redelijk duur; 42 euro voor een simpele knipbeurt.
Frie nodigt iedereen in het clubhuis uit voor pannenkoeken met appeltjes, die met veel smaak opgegeten worden.
Yves toont de laatste weerberichten op het grote tv scherm, en dat ziet er niet zo goed uit: deze nacht zal er een stevige wind staan met grote uitschieters en in de voor ons verkeerde richting. Na lang wikken en wegen wordt het varen voor morgen afgelast. Dat houdt wel in dat, aangezien het zaterdag en zondag zeer slecht weer zal zijn, we ten vroegste maandag kunnen vertrekken. Dus nog drie dagen extra verwaaid...
Ook voor BOB veroorzaakt deze beslissing een probleem: hij heeft nieuwe batterijen uit Belgie laten opsturen met levering in de volgende jachthaven op maandag, maar we zullen daar niet op tijd zijn. Probleem dat morgen opgelost zal moeten worden.
Monique heeft een bezoek aan een middeleeuws dorp van de jaren 1400 gepland. Iedereen gaat mee, en de bus brengt ons snel ter plaatse. Het weer is aangenaam met wat zon en wolken en we beginnen de wandeling door het dorp met een bezoek aan de smid, die nederlander blijkt te zijn.
Het dorp is zeer verzorgd opgebouwd, en de figuranten zijn gekleed zoals destiijds. Er worden meerdere ambachten uitgebeeld, en we krijgen een (indrukwekkende) demonstratie van het gebruik van steenwerpers in die tijd.
Daarna gaan we eten in de "middeleeuwse" herberg waar een buffet aangeboden wordt: overvloedig en lekker.
Na het eten gaan we naar een middeleeuws steekspel kijken; er worden diverse behendigheids proeven met paard en lans getoond en alles eindigt met een heus steekspel met de witte (de goede) en de zwarte (de slechte) ridder die elkaar uitdagen.
Het begint te regenen en we nemen de bus terug naar de haven.
Om 19.00 uur is afgesproken in het clubhuis voor een palaver over de komende dagen. De kaarten worden bekeken en de weerberichten naast elkaar gelegd en uitvoerig geanaliseerd.
Er wordt uiteindelijk en ondanks de waarschuwing dat een deel van de tocht naar Stubbekobing redelijk ruw zal zijn, besloten om vrijdag te gaan varen.
Wind, koud en af en toe regen. Enkele dames gaan op zoek naar een kapper. Die zijn er genoeg, maar een afspraak maken lukt niet: meestal ten vroegste binnen twee weken, en een enkeling heeft binnen één week nog een plaatsje vrij. Verder wordt het een huishoud dag.
Om half zes vergaderen we in het clubhuis, waar BRUCE een dia voorstelling geeft van hun reis naar Noorwegen (met zeilboot) en enkele indrukken toont van het Kieler kanaal waar we later mee te maken zullen krijgen.
Vandaag is het een rustige dag. Uitslapen, winkelen en het dorp verkennen. Dat is heel wat levendiger dan gisteren, en met alle winkels geopend krijgen we een heel andere indruk.
Willy verwittigt ons voor een bijzondere vergadering om 17.00 uur in het clubhuis. Blijkt dat hij en Viviane vandaag 42 jaar gehuwd zijn, en dat wordt gevierd met drankjes en hapjes. Als alles (bijna) op is komt zijn zelfgemaakte limmoncello boven water en dat weet menigeen te waarderen.
Ondertussen is het hard gaan waaien, wordt het koud en begint het te regenen.... Morgen dus blijven liggen.
Het weerbericht had het bij het rechte eind: de wind bouwt op, en tegen de middag staat er een stevige zuidwester, met stoten tot 7 Bft. Monique heeft een stadswandeling georganizeerd en om twee uur vertrekt de groep richting stad. Het is zondag, en dat zie je: buiten een paar toeristen zijn er weinig mensen in de straten, en alle winkels gesloten.
Het stadje biedt een nette indruk, en in de oude kern zijn een aantal oudere huizen bewaard gebleven.
We besluiten de wandeling met een ijsje en een drankje, maar de wind is intussen dermate toegenomen dat de stoelen en reklameborden door de straat worden geblazen, en we onze glazen niet kunnen loslaten. De leut is eraf, en we gaan terug naar de haven.
Er stond vandaag wat minder wind, en de zon is ook weer van de partij. Maar zij die hierdoor hoopten op een rustiger tocht naar Nykøbing kwamen bedrogen uit: al snel na het uitvaren kwamen golven en wind dwarsscheeps, met de bekende gevolgen! De boten rolden en stampten zoals gisteren en dat heeft een uurtje lang aangehouden. Het beterde toen we in de luwte van Lolland kwamen, en de geul naar Nykøbing invaarden.
Daar kregen we te maken met alarmerende dieptemeters en een slalommende, als maar smaller wordende vaargeul. Aanduidingen tussen 1 en 2 meter diepte werden standaard, met af en toe minder dan 1 meter. Stoïcijns doorvaren was de boodschap, en dat bracht ons uiteindelijk zonder brokken voor een brug waar we 20 minuten moesten wachten op bediening. Het ”surplacen” in de kleine kom ging nog redelijk goed en Olivier vond er zelfs niks aan. Maar toen de brug opende bleek hij vastgelopen op een zandplaat en moest hij de nodige paarden inzetten om eraf te geraken!
De haven ligt even voorbij de brug, en er waren meer dan voldoende plaatsen beschikbaar, zowel aan een kade als in boxen.
Het weerbericht voor morgen vermeldt niet veel goeds, en dus zullen we maar een dagje extra blijven liggen.
We hebben gisteren de ganse dag doorgebracht met een 6 Bft wind en met wat prutsen aan de boot en rondhangen. De kapotte batterijen van BOB geraken niet vervangen, daartegenover staat de succesvolle vervanging van de kapotte koelkast van Bruce! Voor de rest: wachten op beter weer.
Dat betere weer werd voor vandaag aangekondigd en dus werd er na overleg beslist uit te varen richting Denemarken,
Op het normale uur vertrekt iedereen en het eerste uur zit alles snor: niet te veel wind vanachter, kalme zee en een beetje zon. Maar dan wordt, na de punt van het eiland Fehmaen gerond te hebben, de koers verlegd naar Gedser, en dan begint het spektakel! We krijgen de wind dwars op de boten, die dansen op de golven en de wind neemt bovendien nog toe. Er wordt slagzij tot 45 gr opgemeten, deuren van koelkasten slaan open en dicht, de inhoud bij sommige boten rondgestrooid! En dat zal drie uur aanhouden...
Eindelijk aangekomen in de haven is iedereen echter opgelucht, is er volop zon en wordt onze eerste dag Denemarken gevierd met een steiger borrel: ons bezoek aan het land kan beginnen!
Om 8 uur worden de landvasten los gegooid, en vertrekken we naar onze volgende haven: 40 km. te gaan, de zee is een spiegel en er is geen wind te bespeuren! We worden wel overvallen door honderden (duizenden?) vliegjes, muggen etc. en dat zal de hele rit blijven duren.
De wind zal maar opsteken wanneer we de haven gaan binnenvaren, en gedurende het kwartiertje dat het binnen varen vraagt, wakkert hij aan tot een stevige bries die het aanmeren sterk bemoeilijkt. En een uur later staat er in de haven een stevige 6 bft!
De haven is onze tweede keus, Burgstaken de eerste (kleiner met een vissersdorp), maar die was vol.
De weerberichten laten niets aan de verbeelding over: morgen staat er weer een zes, met stoten van 7 Bft. We blijven dus een dagje liggen.
We verlaten Lübeck via de rivier de Trave. We ontmoeten slechts één vrachtschip, en ook in Travemunde is het, afgezien van de twee overzet boten, rustig op het water. Daardoor hebben we ook weinig problemen om met zeven boten rondjes te draaien om diesel te tanken aan de enige pomp, activiteit die snel een uurtje in beslag neemt.
Daarna voor het eerst de oostzee op! We moeten 43 km. verzetten, het is bloedheet maar de zee is vrij rustig en de haven heeft ons laten weten dat er plaats is voor iedereen. Dat laatste mag dan wel juist zijn, maar het viel toch wat tegen: ofwel zijn de boxen veel te groot, of je moet de boot tussen de palen duwen. Uiteindelijk heeft iedereen een plaats, en kunnen we gaan betalen met nadien het standaard debriefen bij een fris pintje.
De haven zelf en de omgeving zijn zeer luxueus uitgerust, maar als je een supermarkt wil moet je wel een eind gaan!
s'Avonds wordt er bij de Italiaan een pizza of gelijkaardig verorberd, en moeten we beslissen wat we morgen zullen doen: er ligt namelijk een weerbericht voor waarbij hevige wind voorspeld wordt tegen de middag. Daarvoor zou het rustig zijn. We besluiten toch door te varen, maar om het risico wat te beperken zullen we een uur vroeger vertrekken.
Monique haalt een stadswandeling in het toerist info en die lopen we in de namiddag af. Lübeck is een mooie stad, en je kan er veel meer tijd besteden als je de vele musea wil bezoeken.
Het wordt 31 gr. met een blauwe lucht!
Maar we moeten verder, dus morgen varen we weer...
De boot "BOB" was voor onze groep in België vertrokken en lag ons op te wachten in Mölln. Vanaf nu zijn we dus met zeven boten, wat stilletjesaan een vloot kan genoemd worden.
Vandaag varen we naar Lübeck, onze poort naar de Oostzee. Vijf sluizen, 33 km. De eerste sluis wordt opgeroepen per marifoon, en wordt snel geopend en is voldoende groot om onze vloot volledig te verwerken. Daarna gaat het relaxed verder: de volgende vier sluizen staan open op ons te wachten, en aangezien we berg af gaan verloopt alles zeer rustig. De omgeving is een verademing ten overstaan van de voorbije trajecten: dit is wel het beste wat we tot nu toe op deze reis meegemaakt hebben.
Het kanaal sluit aan bij de rivier de Trave, die Lübeck op drie wijzen doorstroomt. De oostelijke manier beschikt over voor ons voldoend hoge bruggen, maar ook over een spoorweg brug die moet geopend worden. En aangezien het zondag is draait deze brug slechts van 8 tot 10 uur, veel te vroeg voor ons.
De middenste mogelijkheid is te laag voor onze boten. Blijft dus de westelijke kant, waar de bruggen alnaargelang de bron (electronische kaart of papier) voldoende hoog zijn of ons verplicht de radar beugels en andere hoge attributen omlaag te halen. Zo geschiedt voor alle zekerheid, alleen waren de bruggen nog lager dan vermeld, maar toch net hoog genoeg voor BOB, die maar enkele centimeters overhad.
De haven New Port is maar een paar jaar geleden geopend, en bevindt zich in het centrum van de stad. De faciliteiten zijn top, en bovendie ligt ze in een rustige opmgeving.
We besluiten dan ook om een dagje extra te blijven liggen om zo de mogelijkheid te hebben om de stad te bezoeken.
Wanneer we om 9 uur de haven verlaten blijkt dat een vrachtship eveneens die zelfde route wil doen. en aangezien het vrachtverkeer voorang heeft op pleziervaart, moeten we bij de eerste sluis wachten tot het vrachtschip eerst binnenvaart. Alhoewel de sluis vrij groot is, kunnen we niet allemaal samen versassen, en moet Bruce achterblijven. Die zal ons dan later wel inhalen.
De volgende sluis is niet zover weg, en gezien die zeker zal wachten op de beroepsvaart vooraleer ons binnen te laten, blijven we maar achter het vrachtschip, waardoor we met een slakkengang van 6 km/u door het landschap schuiven. Dat is echter geen straf, want het uitzicht is de moeite waard: de afwezigheid van een dichte begroeing op de dijk maakt mooie vergezichten mogelijk. We varen door een regio die gekenmerkt wordt door campings, vacantie huisjes, fietsers en wandelaars.
De volgende sluis is kleiner dan de eerste, en dus wordt onze groep weerom gesplitst: slechts drie boten kunnen mee met de beroeps. Na de sluis kunnen we hem voorbij om dan tegen de maximum snelheid (10 km/u) naar Mölln te varen.
Na een klein uurtje zijn de achterblijvers ook aangekomen, en krijgt iedereen een plaats: gemor omdat de "boxen" veelal te smal zijn voor de lengte van onze boten, en voor diegenen die het niet hadden zien aankomen, gemor omdat er aangelegd moet worden "tussen palen", waardoor op en afstappen niet altijd evident is.
Maar met de inzet van allen wordt ook dat probleem opgelost.
's avonds nog gaan eten bij de italiaan, en dan naar bed.
Lauenburg is een mooie stad, en dus blijven we een dagje liggen om inkopen te doen en het stadje te bezoeken. Veel oude vakwerkhuizen en herenwoningen uit vervlogen tijden. Spijtig dat alles wat in verval is wegens een duidelijk gebrek aan onderhoud.
Het is redelijk goed weer, minder warm maar toch nog 22 gr. Voor volgende dagen worden weer hogere temperaturen voorspeld, zelfs tot 33 gr. volgende week!
