Na de inkopen voor de BBC vertrekken we onder een blauwe hemel en bijbehorende zon. De drie sluizen die we vandaag moeten “doen” hebben wanden gemaakt uit damplanken. Onze fenders schieten dus in de holle ruimtes van de wand waardoor de zijkant van de boot regelmatig met de muur in aanraking komt! Niet bevorderend voor de kalmte aan boord!!!
Daarenboven hebben meerdere van onze schippers last van een tekort aan diesel. Geen probleem want de vaarkaarten vermelden bunkerboten in Datteln. Dat is inderdaad het geval, maar na aanleggen laten die weten dat ze enkel rode diesel voor de beroepsvaart verkopen! Dan maar verder naar de aanlegsteiger voor de pleziervaart waar we onze BBC gepland hebben en waar we ook overnacht hebben bij het heen gaan. Maar ook daar pech: de plaats voorzien voor de pleziervaart word ingenomen door een grote beroepsvaart!
Er zit niets anders op dan een beetje verderop aan te leggen in de Marina Flaesheim, die gelukkig nog plaats heeft voor onze zes boten. De accommodatie is prima, maar een BBC zit er niet in. Misschien morgen?
Vandaag schijnt de zon weer en vertrekken we op ons normaal uur van 8u50. We nemen nu het Dortmund Ems kanaal dat ons naar de Rijn zal brengen. Er is weinig verkeer en de enige sluis voor vandaag doet niet moeilijk: ze staat open als we aankomen en het versassen verloopt vlot!
Ons doel voor vandaag is Munster waar we aankomen om 13u30. Er is plaats zat en we parkeren onze vloot voor het restaurant ”Pasta e Basta” waar we ook bij het opgaan gelegen hebben. Willy heeft gereserveerd voor vanavond.
Iedereen doet zijn ding in de namiddag: supermarkt inkopen doen, zonnebril laten herstellen, motoren en mechaniek nazien tot we met zijn allen om 7 uur het restaurant ingaan. Onnodig te zeggen dat het eten zeer lekker is, de sfeer optimaal en de wijn perfect!
Aangezien het weerbericht een zeer mooie periode voorspelt, en onze Nederlandse vrienden binnenkort ons zullen verlaten spreken we af om nog een laatste BBC te organiseren. Daarvoor moeten dus nog onvoorziene aankopen gebeuren, en we besluiten om morgen maar om 9u30 te vertrekken zodat de supermarkt nog snel kan geplunderd worden.
Daarna iedereen naar bed, want morgen is er een lange trip gepland.
Het regent bij het opstaan, en het weerbericht voorspelt niet veel goeds. Het zal de ganse dag regenen, met af en toe een flinke bui. In het opgaan hebben we overnacht in het aangename haventje Recke en dat zullen we vandaag trachten te herhalen. Wanneer Monique om 10 u belt naar de haven krijgen we echter een negatief antwoord op de vraag of er plaats is voor zes boten. Dan maar plan B: op het einde van het Mittelland kanaal in een oude kanaal arm zou er zeker plaats zijn voor onze vloot. We varen dus verder het kanaal af, en vinden inderdaad de beschreven plaats, met inderdaad plaats zat. Bovendien is het er super rustig liggen!
Het weer klaart op, en we krijgen zelfs af en toe de zon te zien! Dat laat ons toe om op de kade een palaver met droogjes en natjes te organizeren. Nadien iedereen weer aan boord, sommigen om aan de motor te werken, anderen om te genieten van de rust en de stilte...
Vandaag varen we naar Bad Essen. Een niet zo lang stuk kanaal, en de tocht (36 km.) is na drie uurtjes achter de rug. De haven is weinig bezet, en iedereen vindt een plaats naar zijn zin. Aangezien we vroeg aangekomen zijn hebben we veel tijd om het stadje te bezoeken; vorige keer waren de vele vakwerkhuizen en monumenten bijna niet te zien door stalletjes en happenings van een lokale vereninging, maar nu is het stadje ongestoord te bekijken.
Bad Essen was en is een kuuroord. We bezoeken dan ook de bron van het heilzame water, en maken een wandeling in het mooie uitgestrekte bos die ons tot aan de watermolen brengt. Daarna terug naar de boten, want morgen weer varen...
Zoals gewoonlijk willen we afvaren om 8u50, maar vandaag wordt het iets later: er wordt met stevige knuffels afscheid genomen van Luc en Christine! Zij zullen tot Hannover voorop varen zodat ze bij het aanleggen in de Hannover jacht club iedereen nog eens zien voorbijkomen!
Het Mittelland kanaal loop grotendeels van oost naar west door duitsland. Het brengt ons niet dichter naar huis, maar er is geen alternatief. We varen dus dezelfde route die we genomen hebben bij het heengaan naar Denemarken. Ook vandaag leggen we 75 km af en willen afmeren in Minden. Vorige keer was er maar plaats voor twee boten, maar nu hebben we geluk: Monique belt de havenmeester op en die verzekert ons van 6 plaatsen in de haven.
De Mindener jachtclub is de moeite van een stop zeker waard: vriendelijke havenmeester, uitstekend eten en drinken in de plaatselijke bar/restaurant en perfecte (regen) douches en toiletten!
Na een lekkere maaltijd en aangenaam gezelschap naar de boten, want morgen weer een dagje varen...
In het Antwerpse is het vandaag Moederdag, en aangezien de meerderheid van de boten in onze groep uit dat antwerpen afkomstig zijn, worden de moeders dan ook gevierd. Bij het opstaan regent het maar tegen de middag klaart het een beetje op en kunnen de nodige ingrediënten voor een BBC nog aangesleept worden. Yves zorgt voor het vuur, en de diverse boten hebben ieder een deel van de bereidingen op zich genomen. Het aanbod van groenten, Sauzen en slaatjes is enorm, en de hoeveelheid eveneens.
Om 4 uur start het feestje: de tafels van de lokale bootclub komen goed van pas, het vuur van Yves begint te gloeien en Frie heeft gezorgd voor een bloempje voor alle vrouwen en een zelf gekleurde kaart met boodschap voor iedereen! Het eten smaakt, het vlees wordt van “bleu chaud” tot “bijna zwart” verorberd, en de sfeer is prima. Een hevige plensbui kan daar dank zij een groot zeil van La Rhenane niets aan veranderen!
Frie heeft voor het dessert gezorgd voor pannenkoeken met ijsroom en warme krieken, en het etentje wordt afgerond met een koffie, eveneens van Frie makelij.
Dan is het tijd voor een beetje bezinning: BOB met Luc, Christine en Fifi aan boord zal ons morgen verlaten. Zij hebben vrienden in Hannover en blijven daar een paar dagen hangen. Reden voor Willy om een overzicht van de voorbije weken te geven, en BOB een behouden vaart toe te wensen! En om zeker te zijn dat de opgebouwde vriendschappen niet verloren zouden gaan wordt afgesproken om mekaar terug te zien op 16 november.
Vandaag verwachten we weer een lange dag, en dus vertrekken we om 8 uur. We verlaten het Elbe Seitenkanaal en vervolgen de volgende 233 km. het mittelandkanaal. Het is mooi weer, wel wat wind maar het varen blijft aangenaam. Het mitteland kanaal is een drukke vaarweg, en regelmatig moeten we vrachtschepen voorbij varen. Meestal lukt dat prima, maar sommige schippers hebben er plezier in om het voorbijvaren te bemoeilijken, door extra gas te geven of in het midden van het kanaal te varen. We moeten vandaag één sluis trotseren, maar dan ook een moeilijke: 15 meter verval, geen drijvende bolders en veel te ver uiteen staande bolders in de sluismuur. Alles verloopt prima en we verlaten de sluis richting Hannoverscher-Motorboot-Club. Daar zijn we ook geweest bij het opvaren met 6 boten, en enkelen moesten toen afmeren aan een vrachtschip. De schrik voor geen plaats blijkt ongegrond, want iedereen kan aanmeren in een box. Er is niemand te bekennen, maar de toiletten en de wasmachines zijn toegankelijk. 's Avonds komt de havenmeester langs en zoals stilaan gebruikelijk wordt de kantine geopend en zijn de drankprijzen zoals we gewoon geworden zijn.
Morgen is het 15 augustus, moederdag. We beslissen om een dagje te blijven liggen, en om moederdag te vieren zullen we een BBC organizeren.
We hadden afgesproken om 11 u te vertrekken maar iedereen was een half uur vroeger klaar, dus vertrekken maar...
De vaart verloopt rustig met af en toe wat zon of een wolk, maar het blijft droog. Ook nu hebben we niet veel keuze waar we zullen kunnen overnachten. We hopen op beschikbare plaatsen in een kleine haven (20 boten) die we ook in het opgaan gebruikt hebben, maar toen was er slechts plaats voor drie boten en moest de rest buiten op het kanaal overnachten, en nu zijn we met zeven!
We bellen de haven op (club Hoffmannstadt na 40 km.), en een vriendelijke havenmeester zegt toe dat we met zijn allen binnen kunnen, maar één voor één, en wij moesten eerst binnen varen en aanleggen om dan in overleg met hem de andere boten per radio binnen en naar hun ligplaats te begeleiden, zeg maar te stapelen! Dat lukt prima, al vroeg dat heel precieze vaartechnieken!
Ook hier mogen we de kantine van de club gebruiken, en als blijkt dat ze ook de zelfde tarieven gebruiken voor het lessen van de dorst als eergisteren, zijn we het onder mekaar roerend eens dat we weer veel geluk gehad hebben.
Als daarenboven de havenmeester er ons op wijst dat er een zeer goed Thais restaurant ook schotels thuis levert, worden de bestellingen geplaatst en hebben we met de groep een aangenaam en lekker avondmaal in de club kantine. Nadien alles netjes opgeruimd en naar bed.
Vandaag verlaten we de Elbe en vanaf nu bevinden we ons op kanalen die we ook in het opgaan naar Kopenhagen hebben gebruikt. We kennen dus de omgeving en dat maakt de planning wat makkelijker.
We varen het Elbe-Seitenkanal op en de eerste sluis die we tegen komen, en waar we vorige keer 5 uur verloren hebben, is de lift van Scharnebeck. (32 m hoogte verschil). We hoeven ditmaal niet zo lang te wachten, want na 1.5 u mogen we de bak in en kunnen we verder varen. Dit maakt ons wat overmoedig en we hopen op een rustige dag waar we een grote ruk kunnen maken. Ook de tweede sluis mogen we na 30 min wachten invaren en we vorderen snel.
Alleen zijn de havens op deze route niet dik gezaaid, en we hopen op een zeldzame officiele ligplaats te kunnen overnachten. Maar dat loopt mis: alle ligplaatsen zijn bezet, en dus varen we verder naar de eerst volgende haven in de hoop...
En dat lukt wonderwel! Ondanks dat de haven van Wittingen slechts een diepgang aangeeft van 1.3 m. lukt het om onze diepste boot van de vloot (1.5 m.) voorzichtig binnen te loodsen en vast te maken. Een vriendelijke havenmeester helpt ons bij het aanmeren.
Alles bij mekaar hebben we vandaag 10u30 gevaren en 80 km afgelegd. Nog snel iets gegeten, en dan een palaver voor de volgende dagen: gezien de lange dag beslissen we om slechts om 11 uur te vertrekken.
De nacht in de haven was niet meer zo rustig: de deining hield aan tot middernacht, gevolgd door vuurwerk in de haven en om zes uur door hevige snokken aan de boot veroorzaakt door een voorbijvarend schip! Iedereen blij dus dat we vertrekken. We besluiten na het raadplegen van tegenstrijdige informatie (papieren kaarten versus electronische) de noorderroute rond de haven te gebruiken, en dat was de goede keuze: na een half uurtje varen komen we in een natuurgebied waar mooie uitzichten over de omgeving, een zeer kalme Elbe en een schitterende zon het varen zeer aangenaam maken.
Na de enige sluis voor vandaag komen we rond 13u aan in het haventje van Artlenburg. We worden er hartelijk ontvangen, en de ligprijs is zeer redelijk: de kleinere boten mogen zelfs betalen wat zij aanvaardbaar vinden voor het gebodene! De haven bevindt zich tussen de velden, en je hebt er geen last van omgevings geluid. Iedereen opgelucht na de Hamburg ervaring, en we betalen dan ook met plezier het liggeld. Als daarenboven blijkt dat we de club kantine mogen gebruiken en we bier (1 euro) en wijn (1.5 euro) aan club voorwaarden krijgen, moet dringend de dorst gelest worden.
's Avonds gaan we in het dorp met de groep eten in een plaatselijk restaurant, en wordt het eten als zeer lekker omschreven. Daarna terug naar de boten, en een super rustige nacht tegemoet...
Hetgestamp van de boot is inderdaad 's nachts weggevallen, maar rond negen uur beginnen de rondvaarten terug, en dus ook de deining. En ook het weerbericht is juist: zeer harde wind (stoten tot 7 Bft in de haven) en regelmatig een regenbui. Veel valt er dus niet te doen: opruimen, een wandeling door de stad en aan de blog werken. Dat is niet eenvoudig wegens het ontbreken van een treffelijk internet (duitsland bengelt in internationale vergelijkingen steeds achteraan op internet dekking wegens verkeerde technische keuzes in het verleden) en dat maakt het moeilijk om updates te maken: de blog app werkt enkel on line en verbruikt redelijk wat data, dus als dat allemaal op je GSM abonnement moet wordt dat voor een belg een dure zaak: de nederlanders die met ons meevaren betalen voor een internationaal abo van 20 Gb per maand slechts 25 euro, een belg zou voor hetzelfde 3 maal meer betalen!
We wachten dus morgen af, en ondergaan de omstandigheden...
De wekker jaagt ons onverbiddelijk om 04u45 uit bed: het is nog donker maar we moeten de tij halen op de Elbe. Na ontbijt beginnen we de boot klaar te maken, want we hebben afgesproken om half zes weg te varen. We hebben twee zeilboten naast ons liggen, en de buitenste is ook al bezig met losmaken, maar van de directe buur is niets te zien. Om 5 voor tijd dan maar met de pikhaak op zijn dek geklopt. Als na enkele minuten nog steeds geen reactie te zien is klop ik dan zeer hard op zijn (teak) dek: dat brengt de schipper vloekend naar buiten en vaart hij scheldend weg. Wij kunnen daardoor nog net de sluis halen. Twee boten van onze groep heben meer last om hun buren weg te krijgen en zullen moeten wachten op de volgende schutting.
De sluis ligt volgestouwd met jachten, en als we de Elbe opvaren draaien za allemaal naar Hamburg, mee met de tij. Het begint stilaan licht te worden, maar veel zien we niet: er is een dikke mistlaag over het water, en we zien amper onze voorliggers. Bij het oversteken van de rivier naar de groene boeienlijn worden we opgeschrikt door het loeien van een scheepshoorn. Bij het achterom kijken zie ik een groot zeeschip op +/- 100 m. achterons uit de mist tevoorschijn komen. De jachten schieten naar alle kanten om het schip door te laten, en een beetje later verdwijnt het voor ons in de mist. Door dit incident zijn we echter de andere leden van onze groep uit het zicht verloren, en moeten we via radio aan de eersten vragen om wat trager te varen. Na tien minuutjes zijn we weer bijeen en kunnen we op GPS toch de boeien terugvinden.
Het wordt licht, de zon komt er door en na een klein uur is de mist verdwenen en varen we met 18 km. per uur richting Hamburg. Het tij geeft ons extra +/- 4 km. per uur mee! Ondanks het drukke verkeer op de Elbe blijft het aangenaam varen. Dat verandert als we in de buurt van Hamburg komen: snelle catamarans en kleinere waterbussen zorgen voor een hoop deining, en de boten rollen en stampen dat het een (niet zo) lieve lust is! Monique belt de haven op dat we er aan komen, maar daar stond de havenmeester al stand-by want hij kon onze vloot volgen op AIS. Bij het invaren van de CITY haven krijgt iedereen een plaats, en liggen we rond 11 uur aangemeerd.
Er wordt morgen veel wind en veel regen verwacht en we betalen voor twee dagen. Slechts nadien wordt het duidelijk dat de in de haven een zware deining staat, veroorzaakt door de vele rondvaartboten die in een rotvaart voorbij de ingang van de haven komen. Dat gaat de hele dag door en maakt het zeer onaangenaam om in de boot te vertoeven. De havenmeester verzekert ons echter dat dit tegen de avond zou meevallen.
We vertrekken uit Rendsburg met een stevige bui. Het is raar weer: soms wat zon, meestal grijs en regelmatig een bui, en daar zijn af en toe zware kleppers bij. Het bekende patroon van eergisteren is weer van de partij: grote afstanden met groen op beide oevers, maar ook af en toe iets te zien van het achterliggend landschap. Hoe meer we Brunsbuttel naderen, hoe meer de industrie te voorschijn komt. En we worden ook weer regelmatig voorbijgestoken door zeeschepen, met bijbehorende golven.
Eenmaal angekomen op het einde van het kanaal moeten we in en veel te kleine haven wachten tot het tij op de Elbe voor onze richting goed uitkomt. En we zijn niet alleen!! Na enig rekenwerk en palaver blijkt dat we idealiter moeten vertrekken om 05u30! Alleen hebben we bijna allemaal boten naast ons liggen die natuurlijk niet zo vroeg wegwillen. (voor sommigen is dat net omgekeerd, want die willen weg voor ons!)
De buren worden verwittigd dat we zo vroeg willen afvaren, en sommigen zijn daar niet zo blij mee.
Daarna met de ganse ploeg in de pizeria aan de haven gaan eten, en dan vroeg naar bed want morgen vroeg op...
De voormiddag wordt gebruikt om te wassen, boodschappen te doen, de boot na te zien en plannen te maken voor de volgende dagen. Het weer is dreigend, en af en toe horen we wat gerommel in de verte.
Monique heeft bij de info voor toerisme waarempel een Nederlandstalige stadswandeling gevonden, en die gaan we dan ook in de namiddag doen. Maar eerst moeten we nog een stortbui voorbij laten komen, maar dan kunnen we in de zon en met aangename temperatuur de stad bezoeken. Met twee stadsparken, als garnizoen stad een rijk verleden in de oorlogen tussen Denemarken en Duitsland en veel groter dan verwacht heeft de stad wel wat te bieden. Door de wandeling en het goede weer moet de dorst weer gelest worden waarna we weer richting boot de wandeling afwerken.
Om 9 u losgegooid en varen we naar het sluizen complex van Holtenau. Eerst moeten we om te betalen ( 18 euro!) aanleggen aan een steiger die zo gemaakt is dat onze fenders geen steun vinden en we dus een paar keren flink tegen de wal bonken, waarna we aan een automaat betalen en een ticketje in ruil krijgen als bewijs. Goed bijhouden is de boodschap, want we zullen op het bezit ervan een paar maal aangesproken worden.
Er zijn 4 sluizen, maar er is maar een ( 1 !) die werkt. De drie andere zijn voor enkele maanden in herstelling. En aangezien de beroepsvaart voorang heeft moeten we wachten tot twee zeeschepen aangemeerd zijn voor wij de sluis in mogen. Alles bijeen heeft ons dat anderhalf uur rondjes draaien gekost. Gelukkig verloopt het versassen snel en zonder problemen en draaien we het kanaal in richting Rendsburg.
Het kanaal is breed, diep en meestal op beide oevers begroeid met bomen en struiken. Het wordt daardoor wel wat eentonig varen, ware het niet dat we regelmatig voorbij gevaren worden door zeeschepen, die een behoorlijke boeggolf veroorzaken en dus de stuurkunst van de schipper op de proef stellen!
We komen aan in Rendsburg waar we allemaal naast elkaar in boxen (met palen) kunnen aanmeren. Monique mispakt zich in het via de boeg afstappen van de boot en valt langsuit op de steiger. Gelukkig komen we er met de schrik, een geschaafde hand en wat blauwe plekken vanaf. Ze decreteerd onmiddellijk dat we zullen moeten uit eten gaan, want met een geschaafde hand kan ze niet koken. Waarvan akte en dus reserveren we, samen met anderen van de groep, een plaatsje in het restaurant. Het eten was er erg lekker, en de sfeer was eveneens opperbest.
Om 17 u is het palaver in het haven restaurant en we beslissen een rustpauze in te lassen en een dagje te blijven liggen.
Om 9 uur gaan de landvasten los en vertrekken we naar de jachthaven van Laboe (Kiel). Er is weinig wind, grijs maar geen regen. Omdat de diesel in Denemarken behoorlijk duurder is dan in Duitsland hebben nogal wat boten van onze groep het tanken uitgesteld en varen nu met wat stress met een “reserve” aanduiding. Iedereen komt echter aan in de jachthaven waar eerste werk door alle boten aangeschoven wordt aan de dieselpomp. Die is niet voorzien op 7 wachtende boten en dus wordt het rondjes draaien. Na ongeveer een uur en +/- 3000 liter diesel afgenomen zijn de tanks weer bij iedereen voldoende gevuld en kunnen we aanmeren in de jachthaven “Baltic Marina” met zijsteigers!
De rest van de dag wordt het stadje bezocht, de supermarkt leeggehaald en de dorst gelest.
Morgen varen we het Nord Ostsee Kanal ( Kiele kanaal) op!
vandaag varen we Denemarken uit! We vertrekken om 8uur nog met zon en varen in de luwte van het eiland Aero. Wanneer we de noordelijke punt moeten ronden richting Maasholm wordt het grijs en het water al een stuk woeliger en varen we tegen de wind in naar de bescherming van het land. Daarna gaat het redelijk rustig zuidwaarts tot we maasholm bereiken. Het aanleggen moet in boxen met palen achter, en door de slechte aanduidingen van de beschikbaarheid hebben we eindelijk na drie keer aanmeren en terug losmaken de goede box gevonden.
Het stadje stelt niks voor, maar we hebben wel een lekker visje opgepeuzeld in het plaatselijk restaurant “Tonne 15”. Nog even het bezoekersvlaggetje omwisselen van Denemarken naar Duitsland en dan naar bed.
Normaal vertrek om 8u50 onder een grijze hemel met af en toe wat motregen. We varen door wat betonde vaargeulen en bereiken Aeroskobing om 11 uur. Aan ligplaatsen op dit uur geen tekort, en zoals gewoonlijk liggen de kleintjes in boxen, en de groten aan langs steigers. We liggen daardoor wel ver uit mekaar.
De haven is goed ingericht: er is plaats voor kinderen in de grote speeltuin, en ook voor de volwassenen zijn tafels en BBC mogelijkheden voorzien. Bovendien is er een Netto supermarkt aan de haven! Er heerst een gezellige sfeer wegens een jazz festival, en dat lokt veel volk!
s' Namiddags komt de zon erdoor, wordt het warm en bezoeken we met de groep het dorp. Aeroskobing is een middeleeuws stadje (+/- 1860) en is sindsdien vrijwel niet veranderd: de straten en huisjes zijn mooi onderhouden en origineel. Spijtig dat er toch nog veel auto's geparkerd staan!
Van het vele wandelen krijgt iedereen dorst, en na lang zoeken (te veel toeristen in het dorp!) vinden we plaats in het binnenhof van een hotel. Er wordt van de gelegenheid gebruik gemaakt om het programma voor de volgende dagen te bespreken. Daarna terug naar de boten.
Zaterdag 3 augustus;
Vandaag bezoeken we Marstal, een ander stadje op het eiland met een grote haven. We nemen de (gratis) bus en met veel zon doorkruisen we gans het eiland en krijgen een heel mooi zicht op de velden (veel graan en mais) en dorpjes.
Eerst reserveren in een restaurant, want met 14 personen is het niet evident om plaats te vinden in een druk bezochte stad. Daarna gaan we de stad in.
Alhoewel er zeker een aantal mooi onder- en be-houden straatjes zijn, is er toch geen vergelijk met Aeroskobing.
In de mooie kerk hangen, zoals hier gebruikelijk, scheeps modellen aan het plafond, maar hier zijn dat er zeven!
Het restaurant is een meevaller. Onze tafel staat gedekt in de binnen tuin, de bediening is in perfect engels en het eten is lekker. Na het eten bezoekt een deel van de groep het scheepvart museum, en de rest bezoekt een terrasje...
Het museum is zeker de moeite waard, met veel modellen en originele toestellen en dokumenten. Ook veel originele films over grote evenementen uit het verleden. Daarna terug de bus op en naar onze boten.
Daar aangekomen zitten de zwaluwen op onze landvasten in de hoop wat eten te krijgen...
Vandaag wordt het een luierdag. Het stadje wordt verkend, en er is veel volk op de been. Er is namelijk een verenigingsmarkt aan de gang, en de deelnemers zijn allen gekleed zoals het honderd jaar geleden moet geweest zijn. De sfeer is top, want orkestjes vrolijken de zaak op! Ook de winkelstraat is druk bezocht.
's Namidags worden nog enkele musea bezocht en gaat het regenen. Een plaatselijk thais restaurant zorgt voor een lekkere maaltijd.
De tocht naar Svendborg bedraagt slechts 17 km. We vertrekken dan ook niet te vroeg (9u30).
Het is grijs weer, en af en toe valt er wat regen. We varen tussen veel kleine eilandjes en ook hier zijn op de oevers tal van huizen met eigen steigers te zien. Dit is werkelijk een zeilers mekka!
We hebben de stroom stevig mee, en na 1u15 draaien we de "havn nord" binnen.
Deze haven ligt midden in de stad, en wordt dan ook fel gegeerd door varende bezoekers. Op het eerste gezicht is er geen enkele plaats meer vrij, tot we helemaal op het einde van de haven een vrije steiger vinden waaraan we met de voltallige vloot, welliswaar twee en drie dik, kunnen aanmeren!
Het blijft af en toe regenen, en na een korte verkenning van de stad blijven we aan boord. We blijven hier twee nachten, dus morgen zien we wel meer...
