Wie denkt dat dit een elektrische loc is heeft het verkeerd voor. Op basis van de beproefde Uerdinger (diesel) railbus VT 98 schafte de Deutsche Bundesbahn (DB) zich tussen 1955 en 1974 92 "Turmtriebwagens"  serie 701 aan. Deze 90 km/u snelle treinstellen hebben in de cabine een verblijfsruimte, die met een kleine werkplaats met planken, werkbank, zit- en wasgelegenheid uitgerust is. Het enige verschil met de Uerdinger railbus is het verhoogde dak.

De stroomafnemer op het dak dient enkel voor de aarding en controle van de rijdraad. Het maximaal met 300 kg belastbare, hydraulische werkplateau kan geheven en gevierd worden en biedt bijna onbeperkte toegang tot de rijdraad. Bovendien bevinden zich op het dak een zoekschijnwerper en een waarnemingskoepel. 

De Turmtriebwagens waren oorspronkelijk in het purperrood geschilderd tot de Deutsche Bundesbahn een opvallende gele kleurstelling voor haar dienstvoertuigen voorschreef (een beetje vergelijkbaar met het materieel van Infrabel bij ons).

Het model is van Trix en is uitgerust met een Selectrix decoder die echter geen problemen heeft met het DCC protocol. Er is ook een versie verkrijgbaar waarvan het platform te bedienen is met digitale commando's. Märklin (eigenaar van Trix) heeft hetzelfde model voor de wisselstroomliefhebbers uitgebracht.

10-05-2019 om 07:16 geschreven door Roger

Met luid knarsende remmen komt de Oostenrijkse lokaaltrein uit Reutte/Tirol tot stilstand in het station. Dat dit geen IC trein is, is eraan te zien. Ondanks dat loc 1046.20 goed onderhouden lijkt is dit toch een oudje. Met slechts twee rijtuigen van het type "schlieren" heeft de loc wel weinig of geen moeite om het hellingrijke traject in de grensstreek te doorkruisen. Tijdens de strenge winters hier blijken deze locs betrouwbaarder dan de moderne treinstellen die hier ook passeren. Deze laatsten zitten volgepropt met elektronica die niet zo goed tegen sneeuw en ijsafzettingen bestand zijn waardoor ze regelmatig uitvallen.

In werkelijkheid werd de 1046 reeks gebouwd vanaf 1956 als "gepacktriebwagen", er was dus een bagagedeel in de loc zelf aanwezig. Na modernisering in de jaren '70 verdween dit en werd de reeks 1046 een gewone loc. Tot 2003 kon je ze terugvinden voor lichte personentreinen.

Het model is van Roco en heeft een geluidsmodule. De rijeigenschappen van dit model zijn prima en samen met de realistische rijgeluiden is dit een fantastisch leuke loc om mee te rijden.

08-05-2019 om 08:32 geschreven door Roger

Urenlang hebben de modelfotografen op het station van Wiesel gewacht op de komst van deze Zwitserse gast. Stipt om 10:58u rijdt de loc langzaam en imposant het station binnen. De rugzaktoeristen op het perron kijken hun ogen uit want dit hadden ze niet verwacht. Je ziet dan ook niet alle dagen zulke bijna 100 jaar oude elektrische loc met drijfstangen langskomen. De passagiers prijzen zich gelukkig, er waren dan ook meer gegadigden dan beschikbare plaatsen voor deze speciale rit.

De Ce 6/8II van de Zwitserse spoorwegen was oorspronkelijk ontworpen om goederentreinen over de Gotthard spoorlijn te brengen. Vanwege hun lange spitse neuzen kregen ze al snel de bijnaam "krokodil". Later reden ze in heel Zwitserland rond. Momenteel zijn nog 7 stuks behouden waarvan één exemplaar rijvaardig is (14253).

Het model op de foto's is van Roco en is reeds meer dan 30 jaar oud. Het was een loc die ik in de beginjaren van de digitale revolutie (jaren '90) heb omgebouwd wat toen niet zo simpel was. Nu is dat allemaal veel eenvoudiger geworden. De loc rijdt nog steeds prima met zijn 8-polige "oer" decoder van Lenz.

06-05-2019 om 12:13 geschreven door Roger

Deze stoomlocomotieven voor de toenmalige Koninklijke Beierse spoorwegen werden tussen 1909 en 1915 in dienst genomen voor het trekken van lichte passagierstreinen. Ze hadden een karakteristieke vorm door hun zeer ver vooruitgeschoven loopas en de twee gekoppelde aandrijfassen. Ze reden nog in normale dienst op nevenbanen in Z-Duitsland tot in de jaren '60. Op vlakke stukken konden ze een snelheid van 65 km/u aanhouden.

Het model is van Fleischmann maar werd aan de achterzijde uitgerust met een Roco kortkoppeling. Zoals alle Fleischmann locs van die generatie heeft het model een 6-polige stekkeraansluiting voor een digitale decoder (NEM651). 

05-05-2019 om 08:32 geschreven door Roger

De reeks 144.5 is afgeleid van de reeks 144 maar werd speciaal gebouwd voor het bergachtige traject tussen Freilassing en Berchtesgaden in Beieren. Van deze reeks werden slechts 8 exemplaren gebouwd in de jaren '30. Tot hun uitdienstname in 1983 hebben deze locs enkel personentreinen getrokken. Ze haalden een maximale snelheid van 80 km/u.

Het model op de eerste foto is van Roco. Het is één van de eerste locs die Roco in de jaren '70 heeft uitgebracht en tevens één van mijn oudste machientjes. Jammer genoeg heeft Roco dit model nooit meer terug uitgebracht in een nieuwe oplage. Na 40 jaar is dit model jammer genoeg tot op de draad versleten. Reden dat ik enkele jaren geleden de 144.5 van Lilliput heb gekocht toen deze werd uitgebracht. Mooi model met heel fijn gedetailleerde pantografen waarvan ik er ondertussen ééntje heb moeten vervangen omdat deze ooit eens achter mijn mouw bleef hangen. Jammer is wel dat Lilliput dit model met gele LED verlichting heeft uitgebracht om een paar euro te besparen op warmwiitte LED's. Of die loc nu 200 of 205 euro kost maakt mij niet uit maar wel graag met juiste kleur verlichting ! Dat er geen rood achterlicht aanwezig is om dezelfde reden kan ik nog begrijpen, meestal hangen er wagons aan en brandt dit achterlicht in werkelijkheid ook niet. Voor de rest is het overigens een prima locje.

03-05-2019 om 08:15 geschreven door Roger

In 1912 bestelden de toenmalige Koninklijke Pruisische spoorwegen 18 locomotieven van dit type voor de goederentreindienst. Met hun 2 motoren (in elke snuit één) waren ze 592 kW sterk en 50km/u "snel". Elke motor drijft via drijfstangen 2 assen aan. In 1914 werden er 3 geleverd maar wegens WO 1 werd de productie gestaakt en pas na de oorlog hervat. Begin jaren 30 werden 17 stuks omgebouwd naar 65 km/u en bleven in dienst tot 1959. Twee exemplaren bleven bewaard en staan nu nog in het museum. De radiatoren aan de zijkanten van de cabine dienden om de transformatorolie te koelen. Vanwege hun uitzicht werden ze liefdevol "strijkijzers" genoemd.

Het model werd geconstrueerd door Roco en is door mij 20 jaar geleden omgebouwd naar digitaal. Het was niet simpel om in zulke kleine loc plaats te vinden voor een decoder maar het is gelukt en het ding rijdt na 20 jaar nog steeds perfect.

30-04-2019 om 08:01 geschreven door Roger

Enkele van de vele  "onderaardse" opstelsporen. De sporen op de foto zijn lang genoeg om treinen met tot 8 personenrijtuigen (van 30cm) + locomotief te herbergen

29-04-2019 om 15:07 geschreven door Roger

De Duitse reeks 182, beter gekend onder de naam Taurus is één van de modernste locs van de Deutsche Bahn AG. Deze locs werden gebouwd door Siemens voor de Oostenrijkse spoorwegen. De locs bleken zo succesvol dat ze later ook werden besteld door de Duitse spoorwegen en een aantal andere spoorwegmaatschappijen. Er bestaan ook versies die op meerdere spanningen kunnen rijden zodat je ze tot in Hongarije, Polen en Italië kan tegenkomen. Deze 4 assige locs zijn 6400kW sterk en kunnen in normale dienstregeling 230 km/u aanhouden. De ÖBB 1216 050 heeft op 2 september 2006 met 357 km/h het wereldsnelheidsrecord voor locomotieven verbroken. 

Zo snel gaan ze hier in miniatuur niet maar sterk is ons model van Roco wel.

Op de eerste foto zie je de loc bij het buitenrijden van het station. Op de achtergrond de brouwerij van de familie Pilsener. Op de onderste foto zie je de trein bij de ingang van een lawinegalerij.

26-04-2019 om 07:58 geschreven door Roger

Deze goederentrein met fonkelnieuwe Audi's staat klaar om zijn reis verder te zetten. De loc is een Duitse reeks  BR111, niet de meeste moderne, maar wel een betrouwbare loc uit de jaren 70 en 80. Ergens is het wel ironisch dat de trein zijn grootste concurrent van de fabriek naar de klant moet transporteren zodat die klant later geen trein meer nodig heeft voor zijn verplaatsingen.

25-04-2019 om 08:31 geschreven door Roger

De Baureihe E 69/169 bestaat in totaal uit slechts vijf exemplaren. Opvallend voor zo’n kleine serie is dat de locs daarbij onderling ook nog eens flink van elkaar verschillen voor wat betreft het uiterlijk en de techniek. 

De vijf locs zijn onlosmakelijk verbonden met de lijn Murnau-Oberammergau in Beieren. In 1900 werd deze 24 km lange lijn door de 'Aktiengesellschaft Elektrizitätswerke' geopend. Maar na slechts een jaar ging de maatschappij al failliet vanwege de economische crisis en grote technische problemen. Voor de lijn had men namelijk gekozen voor draaistroom (3 fasen wisselstroom), een techniek die op dat moment nog niet goed uitvoerbaar was. De 'Bayerische Staatbahn' nam de lijn over en probeerde er een nieuwe koper voor te vinden. In 1904 werd de 'Localbahn Aktiengesellschaft' (LAG) de nieuwe eigenaar. Na overleg met Siemens werd nu gekozen voor éénfase wisselstroom. Nadat de eerste treinstellen reden, wilde de LAG ook goederen gaan vervoeren. Daarvoor werd in 1905 een kleine twee-assige locomotief besteld, de LAG 1. De loc reed in 1906 zijn eerste ritten en voldeed prima in de praktijk. Vanwege het succes van deze eerste loc, werden in 1909 en 1912 al twee nieuwe locs in bedrijf genomen. De LAG 2 en LAG 3 gingen de treinstellen vervangen, die tot dan toe het reizigersvervoer hadden gedaan. De nieuwe locs leken weliswaar op de LAG 1, maar waren sterker en ook in technisch opzicht anders. Later kwamen er nog de LAG 4 en 5.

In 1936 werd de LAG overgenomen door de staat en zo kwamen de 'Oberammergau Bahn' en de vijf locs terecht bij de 'Deutsche Reichsbahn'. De locs kregen toen ook een nieuwe bouwserienaam: E 69. Kort voor de Tweede Wereldoorlog, die de locs overigens zonder problemen overleefden, werden de 01, 02 en 03 gemoderniseerd en kregen sterkere motoren.
Omdat de 'Oberammergau Bahn' nog over een apart stroomsysteem beschikte, werd in 1954 de lijn aangepast aan de rest van Duitsland: 15000 volt en 16 2/3 Hz. Om de locs nog verder te kunnen gebruiken, besloot de 'Bundesbahn' om de 02, 03, 04 en 05 om te bouwen
De locs kregen echter steeds weer opnieuw aanpassingen en onderhoud om ze rijdend te houden, zodat ze tot op heden als museumlocs nog steeds te zien zijn.

Het model op de foto is van Brawa en is uitgerust met een digitaaldecoder. De loc heeft goede rijeigenschappen maar de trekkracht is beneden peil. Meer dan één of twee goederenwagens is voldoende om de loc te laten doorslippen op hellingen. Da's wel jammer voor een overigens mooi en duur model.

23-04-2019 om 08:35 geschreven door Roger

In 1959 werd de eerste loc van de reeks 2067 aan de ÖBB geleverd, zoals alle locomotieven toen nog in dennengroen. Ze vielen meteen op met hun grote ramen die de machinist een uitstekend zicht in alle richtingen garandeerden. De 440 pk sterke dieselmotor werd in de lange voorbouw ondergebracht. Door middel van een hydraulische koppeling werd de kracht van de motor op een zgn. "blinde as" overgebracht en via drijfstangen naar de 3 assen. De maximum snelheid ligt op 65 km/u. Ze worden tot op heden nog steeds gebruikt voor rangeerdiensten in grote stations.

     2067 wachtend op de volgende opdracht. (foto ÖBB)

Het model op de onderstaande foto is een digitale soundloc van Roco en trekt ondanks zijn beperkte afmetingen vlotjes een goederentrein met een 10 tal 2-assige kolenwagens.

19-04-2019 om 08:28 geschreven door Roger

Deze reeks moderne thyristorlocs vormen de ruggengraat van de Oostenrijkse spoorwegen. Ze rijden zowel voor personen als goederentreinen en komen ook regelmatig in Duitsland tot in Frankfurt toe voor internationale treinen. De laatste jaren komen hiervoor wel meer en meer Tauruslocomotieven aan zet.

Vanaf 1974 kwamen meer dan 200 van deze 4-assige locomotieven met een vermogen van 5400 kW in dienst. Ze waren toen de sterkste 4 assige locs ter wereld.  Hun maximum snelheid ligt bij 160 km/u, een aantal locs zijn later omgebouwd naar 180 km/u en in de nieuwe reeks 1144 ondergebracht.

Het model van deze loc is van Roco en bezit een 8 polige aansluiting voor een DCC decoder (Lenz). In de loop van de jaren zijn er net als bij het origineel tientallen kleurvarianten uitgebracht. De loc op de foto is de zgn. "Confettiloc" met motieven uit een populaire Oostenrijkse kinderserie.

16-04-2019 om 09:01 geschreven door Roger