Het licht zal schijnen als een baken in de duisternis... deel 3
Inderdaad hier zaten de leerlingen ( maar vooral ikzelf ) met een probleem. Immers ik had de ijskristallen hun rol toebedeeld als toverspijs. Die was later gewijzigd in een fruitbereiding: dus exit ijskristallen Dan maar een truc uit de kast gehaald. Zou het niet kunnen dat de ijskristallen moeten gebruikt worden om de toverspijs te bewaren? Hmhm Aangezien geen van de leerlingen een ander voorstel had, werd deze oplossing dan maar aanvaard als zijnde de juiste. Oef!
Wij hadden ons doel bereikt Het complete document ( volledig én naar wij dachten juist ingevuld ) en alle werkstukken ( die met volle inzet en soms ook met veel moeite vervaardigd waren ) werden uitgestald op onze schrijn.
Moge wijsheid en kracht leiden tot schoonheid
Deze keer werd het licht niet gedoofd: het zou branden als een baken in de duisternis
Vrijdag was ik al vroeg bij de bakker de bestelling gaan afhalen. De man had er echt een kunstwerk van gemaakt: een grote chocoladetaart in dubbele hartvorm met als opschrift Elen sila lúmenn omentielvo. Het kon niet mooier zijn
Op school waren er onmiddellijk een paar leerlingen van de 5des bereid om een handje toe te steken en zo werd in ons klaslokaal alles voorbereid om er een leuk verrassingsfeest van te maken. Onze lantaarn kreeg een nieuw theelichtje en de cd-speler werd klaargezet. Vrolijke servetten, picnicbordjes en vorkjes, alsook fruitsap en bekertjes werden uitgestald. Her en der werden grote, vrolijk gekleurde papieren bloemen neergelegd en op het schrijn werd in een kring van bloemen - een brief geplaatst. Toen dat alles klaar was, liet ik een van de leerlingen met kwistige hand blauwe glitterstof op de grond strooien
Tijdens het 1ste lesuur zou ik met de leerlingen van de 5des in de turnzaal meditatieoefeningen doen; dat vonden zij altijd fijn en zo bleef ons lokaal mooi op orde voor het feest.
En toen ging het mis
Nog voor de aanvang van het 1ste lesuur kwam één leerling van de 6des mij vertellen dat de anderen op uitstap gingen, dat hij als enige op school bleef en of hij nu al bij mij in de klas mocht komen Wat ??? Even kon ik niet geloven wat er gebeurde. Wat was er aan de hand ? Bereidwillig wou de leerling nogmaals zijn uitleg doen, maar dan kwamen reeds de klasjuffen naar mij toe. Zij vertelden mij dat er onverwacht een omruiling van lesuren gebeurd was wegens een wijziging bij een buitenschoolse activiteit en excuseerden zich omdat de directie er niet in geslaagd was om de bijzondere leerkrachten tijdig te verwittigen van deze onvoorziene wissel... Pas toen zij mijn verbouwereerd gezicht zagen en mijn uitleg over de apotheose hoorden, realiseerden zij zich dat dit gebeuren een ongelooflijke streep onder ons fantasieproject zette
Bij de aanvang van het 2de lesuur kwamen onze tweelingheksjes op bezoek om samen met ons feest te vieren. Zij werden er ook even stil van toen zij de gang van zaken vernamen. Toen zei Tabeteb dat dit wellicht de laatste en ultieme poging van Bett Weeter was om ons dwars te zitten. En alhoewel ik haar bewonderde voor haar flexibel denken, had ik het er ontzettend moeilijk mee. Tegen beter weten in stelde ik even later voor om toch maar voor ons vieren de taart aan te snijden. Zowel mijn heksjes als mijn ene leerling vonden dat niet gepast. Zelfs toen ik zei dat de taart het weekend niet gezond zou overleven, vonden zij dat het niet kon. Zij gingen enkel een drankje gebruiken en de taart ? Die mocht ik, wat hen betrof, naar eigen keuze aan minder bedeelden of vrijwilligers wegschenken. Wat ik dan ook gedaan heb.
Maar ik voelde me er spijtig genoeg niet echt gelukkig mee
Beste vrijdenkertjes, Jullie zoektocht is ten einde, want de opdracht is volbracht. Aanvaard onze dank. De ketens van het onrecht zijn verbroken en de betovering van Ayla en Will is opgeheven De toekomst zal weer wijsheid, kracht en schoonheid in zich dragen. Vrede zij met U" Morgaine
Graag wens ik iedereen een aangenaam weekend... Geniet ervan !
Via kringgesprekken werd het project door de leerlingen zelf geëvalueerd.
Door de voortdurend wisselende, maar intense samenwerking van de leerlingen tijdens het project was er onderling een duidelijke groei van vertrouwen vast te stellen. Een ander belangrijke feit was dat niet enkel de vlotte praters uiting gaven aan hun bedenkingen, maar dat ook de stille leerlingen, die zich vroeger vaak eenvoudig aansloten bij uitspraken van medeleerlingen, nu zelf spontaan met hun mening, gekruid met anekdotes, voor de pinnen kwamen. Uit hun relaas bleek bvb. dat zij ervaren hadden dat mensen beleefdheid en vriendelijkheid echt wel wisten te waarderen. Ook hun vermogen om vreemde talen ( o.a. Elfentaal, gebarentaal en Brailletaal ) een plaats te geven, hadden zij als verrijkend ervaren. Hun taalvaardigheid qua communiceren, alsook hun zelfvertrouwen had een sprong voorwaarts genomen
Opvallend was dat hun verregaande samenwerking tevens een positieve invloed had op sociaal-emotioneel gebied. Sommigen hadden zichzelf moeten intomen, anderen vonden dat zij dingen gedurfd én gekund hadden. Maar zeker was dat zij zich uitermate betrokken voelden bij de goeie afloop van iedere opdracht, waar iedereen naar eigen beste vermogen zijn/haar rol had gespeeld. Zij hadden ervaren dat iedereen wel kwaliteiten had die in de groep op een of andere manier gunstig benut kunnen worden om zo een hoger doel te bereiken...
Het relaas van de leerling die niet wegens wangedrag, maar enkel bij gebrek aan papieren teruggestuurd werd naar ons klaslokaal, maakte heel wat emoties los. Vooral toen hij vertelde dat enkel het feit dat zijn vriend hem wou vergezellen het gebeuren enigszins aanvaardbaar had gemaakt, zorgde voor veel reacties.
Bij het oplossen van de raadsels hadden zij zelf nieuwe wegen moeten zoeken, onder druk moeten denken en meerdere keren ideeën moeten wijzigen om het resultaat te laten passen in het document. Bovendien hadden zijzelf belangrijke beslissingen moeten nemen ( o.a. bij het opsporen en zoeken van de delen van het document ), waarbij zij zich als groep positief bevestigd hadden.
Wat zij ook als zeer stimulerend ervaren hadden, was de deelname en medewerking van buitenstaanders (?) aan het spel. Eén van de leerlingen verwoordde het als volgt: ik had vroeger niet geloofd dat zoveel volwassenen zo ernstig zouden willen deelnemen aan ons spel
Alhoewel het mislukken van de apotheoseles de leerlingen op een ongewone manier geconfronteerd had met het feit dat men niet altijd controle heeft over de verloop van dingen en dat toevalligheden soms voor oponthoud of zelfs mislukking kunnen zorgen, hadden zij toch ook ervaren dat men het doel kan bereiken mits men zich apart én gezamenlijk voor iets inzet. M.a.w. niet opgeven, blijven volhouden