De hulde aan het standbeeld van Pierre De Geyter, componist van 'De Internationale' aan de vooravond van 1 Mei 2017 aan het Miat.
Morgenrood zingt met volle overtuiging
Het publiek zingt uit volle borst mee
Morgenrood stapt al zingend op in de Een Mei stoet
Morgenrood
S-Plus senioren zanggroep
01-08-2015
We vliegen er weer in...
De laatste woensdag van de maand augustus komen de zangers van Morgenrood na een welverdiende vakantie voor het eerst weer samen.
Wegens werken in het Vredeshuis verplaatsen we ons voor die gelegenheid naar de nieuwe zaal van Tempelhof in het WZC Domino.
Naar goede traditie houden we het op deze eerste samenkomst langs de luchtige kant, met liederen uit onze beide zangbundels, die we nog niet of nauwelijks hebben gezongen.
Daarna gaan we de Gentse toer op: we zingen mee op de klanken van een CD van bekende Gentse volkszangers en eindigen met een leutige 'Gentsche Fietse potpourri'.
In het tweede deel van de namiddag zitten we aan een koffietafel met taart, zodat we honderuit kunnen napraten over wat voorbij is.
Vorige week is onze goede vriend Jozef Sackesyn overleden. De afscheidsplechtigheid gaat door op vrijdag 26 juni 2015 om 12 uur in het crematorium Westlede.
Jozef was er in 2001 al bij toen we met enkele oud-leden van de Gentse Socialistische Jeugd een zanggroepje zouden oprichten dat heden is uitgegroeid tot een heus zangkoor dat de naam Morgenrood kreeg.
Hij zou er jarenlang de secretaris, de penningmeester en de stuwende kracht van zijn. Jozef was tegelijk de bewaker van de principes waartoe de oprichters zich hadden verbonden, maar ook de vernieuwer die durvende nieuwe methodes van werken wist door te drukken.
Om alles wat Jozef voor ons was in herinnering te brengen hebben we beslist om tijdens onze laatste zangstonde voor de vakantie Jozef te memoreren op de ons gebruikelijke wijze: door in samenzang aan onze gevoelens uiting te geven. We kozen die lideren die hij zelf het liefst zong.
Bij de uitvoering in een kring van 'Komt en reikt de handen' hadden velen het emotioneel moeilijk, en kwamen de mooie herinneringen die we samen beleefden naar boven.
Morgenrood zingt in het WZC Zonnebloem te Zwijnaarde
We zijn graag ingegaan op de vraag van het WZC Zonnebloem te Zwijnaarde om op woensdag 13 mei te zingen voor en met de residenten van deze mooie OCMW instelling.
We programmeren tweemaal acht liederen, met een korte pauze, van vooral bekende meezingers uit ons repertorium, met een tweetal gelegenheidsgedichten voor Moederdag.
We vinden het erg belangrijk dat de residenten zoveel als mogelijk kunnen mee zingen uit de bundel liedjesteksten die hen voor die gelegenheid ter beschikking wordt gesteld.
Naast bekende Vlaamse ambacht liedjes en Amerikaanse folksongs zingen we ook chansons uit gelijknamige films en een prachtig Schots afscheidslied.
Na de pauze beginnen we verrassend met twee Gentse liedjes van Walter De Buck; gevolgd door twee bekende musical liederen uit TheSount of Music en een mooi lied van Louis Neefs.
We zingen nog het overbekende Klimaatlied dat in 2013 door vele duizenden in alle steden en gemeenten werd gezongen en eindigen met het overbekende en wondermooie lied van Rodgers-Hammerstein: You’ll never walk alone.
Ook dit soort initiatieven behoort tot onze opdracht als senioren zangkoor. Omdat je van zingen jong blijft.
Het is weer zover. Morgenrood is in volle repetitie voor een nieuw en aangepast liederenprogramma voor de hulde aan de beeltenis van Pierre De Geyter, componist van het lied ‘De Internationale’
Dit jaar staat het programma in het teken van 125 jaar 1 Mei viering, dag van strijd en feest van de arbeidersbewegingen over de wereld.
Wanneer: op donderdag 30 april 2015 om 17u30 In de voortuin van het MIAT museum
Het zangkoor ‘Morgenrood’ brengt, met muzikale begeleiding, enkele bekende strijdliederen en protestsongs
De gelegenheidsspreker is Werner Roelandt, Algemeen Provinciaal Secretaris van ACOD Oost-Vlaanderen
Gezamenlijke uitvoering van de ‘Internationale’ en bloemenhulde.
Zangerslied, Si tous les gars du monde, Ciao bella ciao, Goodnight Ladies. Nooit geen oorlog meer, Pourqoui ont-ils tué Jaurès, Le déserteur, Le Chiffon Rouge.
Let the children have a world, Waar zijn alle bloemen nu, Danny Boy, You'll never walk alone, Vrolijke kerstmis overal, It's the most wonderful time of the year, Rudolf het gekke rendier, Amazing Grace.
Honderd jaar geleden, op 31 juli 1914, werd de Franse pacifist en socialist Jean Jaurès op 54 jarige leeftijd vermoord in de rue Montmartre te Parijs.
Je zou hem de eerste dode kunnen noemen van de Grote Oorlog.
Inderdaad, zijn laatste pogingen om samen met de Duitse Roza Luxemburg op het congres van de Internationale in Brussel, de massa slachting in Europa te voorkomen, waren mislukt.
De kogels van Raoul Vilain, de ultra rechtse moordenaar van Jean Jaurès, maakten een einde aan de utopische droom dat de emancipatie van de arbeidersklasse een einde zou maken aan alle oorlogen.
Het gebroken geweer, symbool van de socialistische vredesbeweging werd begraven toen de Duitse socialisten, tegen de afspraken in, voor de oorlogskredieten in Berlijn zouden stemmen.
Zingen met Walter De Buck deden we op het grote podioum tijdens de Gentse Feesten 2014.
We zongen met de muzikanten rond Walter De Buck als achtergrondkoor onder meer volgende Gentse liedjes:
Het Gentse Viswijf, Straatje Komeren, Koevoet (es beter dan boelie), 'k Zou zo Gere Wille Leven, Rosalie mijnen bon amie, en natuurlijk samen met alle aanwezigen: 't Vliegerke.
Het was een mooie en leuke belevenis om mee te mogen zingen bij het afscheid van Walter De Buck aan 'zijn' Gentse Feesten.
De oorspronkelijke tekst van het strijdlied L'Intrnationale komt uit de gedichtenbundel Chants Révolutionnaires van de Franse dichter, volkszanger en communard Eugène Pottier.
Minder bekend is datde tekst aanvankelijk werd gezongen op de tonen van dat ander strijdlied, de Marseillaise. Er bestaan nog opnamen van de Internationale in het Russisch uit 1917. op de wijze van de Marseillaise.
Ook bij ons was het in die tijd de gewoonte om gedichten te zingen op de wijze van... Het strijdlied Voor het Algemeen Stemrecht vqan de Gentse volkszanger Karel Waeri werd ook al gezongen op de wijze van de Marseillaise.
Bij wijze van anectotisch voorbeeld zingen we de eerste strofe van L' Internationale' op de wijze van, gewoon om te laten horen hoe dat toen wellicht klonk!
Maar daarna besluiten wij de hulde aan Pierre De Geyter met zijn muziek van het lied De Internationale, zoals het door Henriette Roland Hiolst in het Nederlands werd vertaald.
Terwijl we volop aan het repeteren waren voor deze hulde, bereikte ons het bericht dat Regina Beer op 23 maart in Antwerpen overleden was. Zij was voor ons allen een symbool van de strijd tegen het fascisme.
Toen ze in september 1943 aan de Normaalschool in Antwerpen studeerde, werd ze door de Duitse gestapo en de Vlaamse SS'ers opgepakt omdat haar vader van Joodse afkomst was.
Via de Dossinkazerne kwam ze in Auschwitz Birkenau terecht en maakte er alle gruwel van een uitroeiingskamp mee tot haar bevrijding in 1945.
Pas vanaf 1970 begon ze als leerkracht haar levensverhaal te vertellen en gaf ze honderden lezingen in scholen en allerlei verenigingen over de verschrikkingen van de holocaust.
Naar aanleiding van de 60ste verjaardag van de bevrijding van Auschwitz zong Regine Beer tijdens een televisieuitzending een strofe uit het lied 'De Gedachten zijn vrij', lied dat ze ook altijd in concentratiekamp stilletjes zong.
We kunnen het niet laten om ter nagedachtenis van Regine Beer de eerste strofe van 'De Gedachten zijn vrij' voor en mèt u te zingen.
Met ’Broeders verheft u ter vrijheid’ zingen we een strijdlied uit de tijd dat het feest van 1 mei niet werd gehouden, maar werd gevierd, een lied uit de tijd dat personeelsleden nog arbeiders waren die met gestaalde spieren en met strakke blik op affiches de klassenstrijd verkondigden.
Het is oorspronkelijk een Russisch lied van de vroeg revolutionair Leonid Radin. Hij hoorde in de gevangenis een hymne zingen en dichtte er een nieuwe tekst op en bij zijn vrijlating, na de Russische revolutie, werd het lied overgenomen door de Roodgardisten.
Het dook later weer op tijdens de Spaanse Burgeroorlog en werd in alle talen gezongen door de Internationale Brigades.
Het leefde ook nog voort als verzetslied van alle politieke gevangenen. Toen de Amerikanen in 1945 een bekend concentratiekamp hadden bevrijd, begonnen duizenden overlevenden spontaan samen het lied te zingen.
