Hier onder staat onzin, die ik ooit op het toneel heb verkondigd.  Ik vond het terug in een oude map.  Getypt met een olivetti.  Ruim 20 jaar geleden.  Ik typte het over in mijn computer,  om het verleden even tot leven te kunnen wekken. Er is een beetje aan veranderd.

.


Geacht publiek,

Omdat er, behalve buutredenaars, tonsprekers dus, die dialect spreken, zo weinig goede sprekers bij ons in Limburg zijn, die ook in het Nederlands, iets kunnen verdutsen, hebben de organisators van deze Nederlandstalige, doch wel Limburgse litteraire bijeenkomst aan mij gevraagd, of ik bereid was om U te komen toespreken. 

Ik heb ja gezegd. Anders stond ik hier nu niet. Of wel soms?

Doch, geacht publiek, ik wil in een korte inleiding, mij eerst even aan U voorstellen.

Mijn naam is. eh- - - Verroest, hoe heet ik ook alweer. Ik heb altijd veel moeite met het onthouden van namen. Mag ik even nadenken als het u belieft?

O ja, het schiet mij weer te binnen. Mijn naam is Mormolus. Haras Mormolus.

Ik zelf vind het een rotnaam. Er is niemand in heel Limburg, die als ik, ook Mormolus heet. Maar, al heb ik een slechte naam, ik ben, al ben ik daarin een natuurtalent, gelukkig een goeie sprekert. !

Ik heb ja gezegd, niet alleen omdat ik nou zo graag spreek, hetgeen ik overigens pas kan sedert ik een jaar of zeven was,  ik ben een laatbloeier; maar ik sta hier ook nog om mijn kunstgebit te testen.

GGGGGGG.- - - -  RRRRRRR - - - - -LLLLLLL - - - - - SSSSSSSS - - - -

De S wil niet zo goed. Die is eigenlijk nooit zo best geweest. Ook niet, toen ik mijn eigen, echte tanden nog had. Nadat ik op mijn zevende levensjaar begon te praten, heb ik nog heel lang gelispeld.

Tot voor kort had ik brede voortanden.  Daartussen in, zat een flinke spleet.

Ik hield wel van mijn spleet. Ik mis hem heel erg.

Zijn hier in de zaal ook mensen met een spleet? Spleetdrager en spleetdraagsters.

Hoe denken jullie over je spleet?

Hoe vinden jullie hem? Wees er maar trots op dat je hem hebt!

Toen ik nog spleetdrager was, viel het mij op, dat medespleetdragenden en draagsters, maar zeer zelden, leidende functies hadden in het bedrijfsleven.

Dat gold vooral voor vrouwen, die men tegenwoordig nog altijd wil uitbuiten, misbruiken en verkopen. Mensen met een spleet, staan vaak onderaan op de maatschappelijke en sociale ladder, Dat is een reden, waarom ik mijn tanden liet trekken, en een gebruikte, doch nog zeer goede mondprothese, kocht.

Na afloop van mijn rede, wil ik die wel aan belangstellende luisteraars, tonen.

Nee, ik laat  hem nu  nog niet zien.

Hij kan trouwens niet kijken. Ik doe wel eventjes zo, met mijn mond.

Mijn kunstgebit, was eens het eigendom van de bekende, self made predikant Maasbach.

Met deze tanden heeft hij een kapitaalkrachtig Godsdienstimperium bij elkaar geluld, nadat hij dank zij die tanden, eerst een tijd met succes, stofzuigers en abonnementen had verkocht.

Ik zou ze nu eigenlijk graag uit willen doen. Maar dan ga ik misschien stotteren.

Ik ben er nog altijd niet goed aan gewend. En daarom heb ik angst, dat ik over mijn woorden struikel.

Maasbach op zijn beurt, erfde deze tanden via een Duitser weer van een man, die van korporaal opklom tot wereldveroveraar. Mee, omdat die Duitser, een generaal die over de baas zijn tanden hogerop wilde, diens kunst gebit had omgeruild en binnengepikt is die arme man in 1945 met een mummelmond overleden.

En het Rijk dat hij voor ogen had, dat ging toen ten onder. Dat was vooral voor zijn volgelingen nogal zielig. Maar ik heb daar geen moeite mee hoor!

Tegenwoordig vraagt men overal naar diploma’s

De eerlijkheid gebiedt mij om U het volgende te vertellen: Ik heb geen spreekdiploma.

Neemt U mij dat alstublieft niet kwalijk. Wil mij dat niet ten euvel duiden.

In principe ben ik mee dank zij bluf, gewoon maar een zwartspreker. Vandaag praat ik ook zwart.

Nooit heb ik als leerling in orale vaardigheid die men ook wel retoriek noemt, een spreekschool, oftewel een orarorium bezocht. Oraroria, zijn trouwens schaars in Limburg.

Ik bezocht het orarorium zelfs niet als ik er toevallig eens langs kwam. Doch dank zij mijn valse tanden, beschik ik naast de kunst van het spreken, over meer dan een  enkele orale vaardigheid! Als sprekert versta ik, als was ik een politicus de kunst, om in een vloed van woorden, niets, of maar heel weinig te zeggen. Luisteraars, het schiet mij te binnen, dat aan mij slechts tien minuten spreektijd werd toebedeeld, om aan jullie iets te vertellen over onze nieuwe Paus Benedictus en over onze  Kat- 

Waar is de kat? WAAR IS DE KAT. Poes, poes,  poes, poes!

Neemt u mij niet kwalijk.  Ik was even afgeleid. Ik dacht dat ik de kat ook bij mij had. Ik moest zeggen:  Waar is de kat- - - eh - - -  Kat.- - - -  Katholiciteit.

Hebt u ook een poes? Wie van u heeft er een poes?

Helaas heb ik in het vuur van mijn inleiding over het hoofd gezien, dat de poes vandaag niet bij mij is.

Gelooft U mij, ik zal nog wel vaker voor u staan.  Dan vertel ik daar iets over..

Mijn rede is nu in het water gevallen.

Het heeft daarom weinig zin, dat u naar mij blijft luisteren als ik nu door zou gaan. Want U hoort toch alleen maar woorden, En al is het voor mij gemakkelijk, dat u hier in deze zaal zit  en naar mij opziet, alsof ik, dank zij de spraakkunst  een wereldwonder ben; u mag gerust weggaan, zonodig blijf ik gewoon door kletsen. als de mensen die deze bijeenkomst hebben georganiseerd dat willen, omdat er bijvoorbeeld een uitgenodigde artiest of schrijver, niet is komen opdagen  Want ik doe dit niet voor nop!

Tot besluit geachte toehoorders, wil ik U even laten weten, dat ik vandaag geen behoefte heb aan fruit, groente, eieren, en andere zaken, die U mij vol enthousiasme en uit dank voor mijn spreektalent, gaarne zou willen toewerpen.

En U hoeft mij ook niet op Uw handen te dragen om mij in een feeststemming naar buiten te brengen.

Amen. 
Ik bedoel: Ik heb het gezegd!

 Haras,  

06-02-2007, 10:38 Geschreven door haras  
Reageren (0)

 Dit lange stuk, hoort eigenlijk niet thuis op deze blog. Het staat er maar voorlopig op en gaat binnenkort naar een andere blog. Ik ben mij er van bewust, dat wat hieronder staat, niet helemaal klopt. Maar wat klopt er nou allemaal echt op de planeet waar wij wonen. Worden wij niet ontstellend bedrogen, door mensen over ons regeren, die ons wijs maken dat zij dat in Onze Naam doen, Die ons beliegen, bedriegen en bestelen. En hoe bedriegt de handel ons niet. Het is vooral namens hun, dat er wordt geregeerd. en Regeerders, zich samen met kooplui, koningen en leiders van Godsdiensten als parasieten kunnen gedragen. Als ooit  (vermeeende) Goden, die hun woonplaats hebben vernield, zijn deze mensen, samen met kooplui, die de mensen zo verleiden, er schuld aan, dat JULLIE aarde wordt uitgekleed, verminkt en verwoest. Als Goden van ooit, die moesten vluchten, maar die elders als Hitlerzonen en erger, hun schadelijke werkvoortzetten, zo hebben zij al voorberbereidingen getroffen om voor Zich Zelf een plaats te kunnen bereiden, waar zij naar toe kunnen vluchten. En ONS, JULLIE, MIJ, JE KINDEREN, en onze medebewoners, die laten zij achter op een stervende planeet. Kan het worden verijdeld, dat het tuig dat ons in zijn macht heeft, kan vluchten.

Groeten van Haras.

Ik ben nu aan een boek aan het werken. En heb eigenlijk even weinig tijd voor mijn blog. Maar ik zal er tussendoor af en toe aan doen wat ik kan.

            WIE  WIL  GRAAG DE  MAAN  IN   BEZIT  NEMEN?

Ooit wilde ik de maan aan mijn geliefde geven. Maar zij wilde Luna niet hebben.

Zij zei: “Dit is niet nieuw  De maan schonk jij al meer dan eens, aan wijven, die jij voor mij kende. Hij is nu nog ouder.dan tweedehands. Daar hou ik niet van. En trouwens, je kan hem nooit twee keer, en zeker geen tien keer weggeven. Hou jij jouw maan maar!”

“Als jij de maan niet wilt hebben, kies dan een ster uit.”

“Wat ben jij toch vrijgevig! Jij strooit royaal met zon, maan en sterren. Ik durf te wedden, dat jij het hele heelal al hebt vergeven aan sletten waar jij mee bent omgegaan. Toe maar. Geef maar weg. Het is niet eens van jou!”

“Mag jouw spiegeltje even lenen schat?”

“Die truc met de maan in de spiegel, daar trap ik niet in.  Die stond in 1948 al als grap, in een stripboekje over Donald Duck. Een kind, dat zeurde: ik wil de maan hebben, kreeg van zijn broertje een handspiegel, waar hij de maan in kon zien!”.

Het in bezit nemen van de maan, was voor ons mensen heel lang nog niet mogelijk. Niet eens een verlangen en zelfs geen droom. Maar naarmate de techniek vorderde, en de auteur Jules Verne zijn fantasie botvierde op een reis naar de maan in een grote kanonskogel, waar zijn kosmonauten in die kogel wegens ontoereikende techniek nog niet op konden landden, en waar zij alleen maar alleen wat rondje omheen konden draaien, werd er wel al over gepraat. En er werd bij gezegd: “Maar dat zal God nooit toestaan. Want dat is hovaardij!”

Maar de droom en de wens om over de maan te kunnen wandelen, was ontstaan.

Dat er dank zij Amerika, al mensen op de maan hebben rondgelopen, dat hoeven wij niet te geloven. In dat opzicht worden wij grotelijks belazerd! Maar de dag is nu toch niet meer ver, dat er apparatuur, machines,  robots en daarna kunstmensen naar de maan worden gestuurd, om die voor menselijke kolonisatie met wat mensen behoeven, voor te bereiden in te richten, zijn bodemschatten te ontsluiten en de maan in de loop der tijden te ontginnen en helemaal te slopen.

Een nieuwe maan kan in de toekomst voor het reilen en zeilen en het kosmisch evenwicht van onze planeet, ergens anders in ons zonnestelsel worden “weggesleept”, om die naar een geschikte locaties naast de aarde te transporteren. Men heeft misschien nu al een reserve maan op het oog. Zelfs een maan voor Venus, voor als die bewoonbaar zou kunnen worden gemaakt. Misschien woonden degenen die de aarde hebben ingericht ooit op Venus en zijn ze met Venus zijn maan naar de aarde gereisd, nadat zij door een overmaat aan kennis, Venus hadden verpest en onbewoonbaar gemaakt

Huidige plannen aangaande het toekomstige bezit en de verdeling van de maan. zijn vooral in het belang van (onbetrouwbare) machthebbers, en grote kooplui.

Het planten van de Amerikaanse vlag tijdens de in scène gezette eerste en andere bedrieglijke nep maanreizen, staat er eigenlijk symbool voor, dat men de maan wil opeisen, als bezit van Amerika. De Maan moet deel gaan uitmaken van de Verenigde Staten, die graag de baas willen zijn in een Nieuw Wereldrijk, waar al aan gesleuteld wordt.

Maanverdragen die al zijn gesloten, zijn morgen niet meer dan dode letter.

Sluwe zakenlieden, die bedreven zij in windhandel, en oplichters, hebben vooruitlopend op de toekomst, de maan denkbeeldig al in bezit genomen. Louche handelaren zijn al druk bezig om grond op onze buur Luna, aan geïnteresseerden, te verpatsen. Die krijgen tegen betaling, mooie gekleurde, doch waardeloze certificaten en aandelen in hun maag gesplitst.

Als het eenmaal zover is, dat de maan onder belanghebbenden kan worden verdeeld, geëxploiteerd, en ook net als de aarde uitgekleed, dan is de tijd niet meer ver, dat er om het gebruiksrecht van de maan, oorlogen worden gevoerd. Want wie op Macht en voordeel uit zijn, die zullen daarvoor, heel graag voor hun groep, de maan in bezit willen nemen.

Het wordt een herhaling, van gebeurtenissen uit een ver verleden. “Goden” die destijds de aarde hebben ingericht, die voerden “in de hemel” al strijd tegen elkaar. Voor zover hun sporen in die strijd om de heerschappij niet zijn uitgewist, kunnen die misschien nog ooit worden terug gevonden op de maan, en andere planeten, als het zover is, dat mensen er in werkelijkheid kunnen landen, er rondlopen  en zich daar vestigen.

Voordat de aarde de maan als wachter en buurman had, was een heel ander en warmer klimaat, dan tegenwoordig op aarde. De aarde was toen – - ook bij  de toenmalige polen een grote broeikas vol met leven van grote dieren en planten. Zonder Maan kon de aarde met gemak meermalen kantelen en  misschien zelfs om twee assen draaien. Seizoenen als tegenwoordig, konden toen nog niet bestaan.

In die tijd kon (behalve misschien in poolstreken) het zonlicht de aarde boven de evenaar, en de keerkringen niet altijd direct bereiken. Want de aarde was omringd met ringen van water, ijs en kosmisch puin. De evenaar liep toen over de huidige breedtegraden heen, tussen wat tegenwoordig het noord en het zuiden is. De maan verstoorde de toestand, zoals die heel lang was geweest. Toen Luna dicht bij de aarde, langs of door de ringen trok waarmee de aarde was omhuld, sleepte hij in een lange staart kosmisch puin van boven de aarde, achter zich aan, voordat het met groot geweld op de aarde stortte en voor een deel ook op de maan .

Die gebeurtenis, is in andere woorden een gecodeerd bijbels symbool voor de strijd tussen zon en maan en de val van de engelen

“De aarde was woest en ledig, (geledigd) en duisternis lag op de vloed”

Nog niet het gehele stelsel aan ringen was op aarde neergestort. Daardoor was mee door stof boven de aarde het licht op aarde als voorheen nog gedeeltelijk schemerachtig, als op een regenachtige dag. Maar in die schemering kon het plantenrijk zich herstellen en zich opnieuw opnieuw op de aarde vestigen.

De komst van de maan veroorzaakte een langdurige zondvloed op de aarde. die was toen in mindere mate dan tegenwoordig met water bedekt  Het neerstorten van het puin ging met zoveel geweld gepaard, dat rond de toenmalige evenaar de aardkort uit elkaar week.

Er ontstonden continenten. Het neerstortende water vulde de voordien nog ondiepe zeeën en water nam bezit van het verscheurde land. Het was niet onmogelijk dat zich in waterringen boven de aarde,  al (eencellig) leven had gevormd, dat zich op aarde kon ontwikkelen tot hogere levensvormen als planten en dieren.

Door invloed van de maan, die toen veel dichter bij de aarde stond dan tegenwoordig, kreeg de aardas die voordien als een dronkeman heen en weer schommelde een andere stand en verschoven de polen. Al dat geweld ging gepaard met stof, vulkanisme en langdurige duisternis, waardoor het meeste uitstierf, dat er aan planten en dieren. op aarde al leefde, Het verhaal over de ark van Noach, staat misschien op de verkeerde plaats in de bijbel. In en andere vorm, dan wij dat verhaal kennen, moet het verder naar voren staan in het boek Genesis.

In de veel te kleine Ark van Noach pasten nooit alle toen bekende soorten, dieren planten en zaden, die nodig waren om de wereld (opnieuw) te kunnen inrichten. Wel hun DNA

De Geest Gods, die over de wateren zweefde, waren bezoekers uit de kosmos. Zij waren op zoek gegaan naar een planeet, die zij konden inrichten, om zich daar te kunnen vestigen.en nageslacht te creëren, dat op een andere en betere manier dan  Zij zouden omgaan met kennis en wat hen omringde.

Het voertuig van “God”was wellicht de maan, waarop en waarin hij en degenen die bij hem hoorden, zich verplaatsten. Voor of tijdens hun reis naar de aarde, hadden zij, op zoek naar hun oorsprong, zich afgevraagd, of er ook iets hogers bestond dan zij. Iets, dat zij konen vereren. Maar dat was nergens in de kosmos te vinden. Daarom besloten om  uit wat zij kenden, en konden maken HET  zelf maar te creëren. En uit hun midden werd iemand als allerhoogste aangewezen.

Daar was niet iedereen het mee eens. Want tot dusver was iedereen en alles aan elkaar gelijk geweest. En er ontstond (weer)oorlog in de hemel.

“Wij aten al te veel van de boom der kennis. Daardoor hebben wij in de kosmos verwoestingen aangericht en zijn wij verdreven uit onze woonplaats. Moeten wij nu ook nog een afGod gaan vereren. Is het niet beter dat wij Demiurgen ons in dienst stellen van onze nakomelingen en hen waarschuwen, voor wat ons is overkomen nu onze tijd bijna voorbij is?”

Luna en andere hemellichamen in ons zonnestelsel, kunnen in hun schoot geheimen bewaren, over het onbekende verleden van de aarde en Degenen die hem bewoonbaar hebben gemaakt, ingericht en bevolkt. De planeten kunnen geheimen over de historie van verdwenen hemelse bezoekers, openbaren en prijsgeven.

Maar degenen, die Luna, Mars en mogelijk Venus en ander planeten in bezit willen nemen. Zullen die geheimen het liefste willen uitwissen en verdonkermanen. Op Marsfoto’s, schijnt daar nu al sprake van te zijn!

Mogelijk hebben Goden in hun tijd getracht zich te verschuilen aan de rand van hun sterrenstelsel en door verwoestingen sporen van hun eerdere aanwezigheid hier, zelf uit te wissen.

Met hulp van de moderne wapentechniek, kunnen overgebleven sporen op bijvoorbeeld de maan, worden uitgewist. Sporen die zelfs uit oude hemelse en aardse geschriften, kunnen bestaan.

Onder het mom van proefexplosies op de maan, -- waar ooit al sprake van was - -  kan de waarheid over ons verleden, worden omgevormd tot leugen.

Wie oeroude, verloren kennis is bezit krijgt, en die niet prijs geeft, krijgt of houdt de macht over ons denken en doen. Zoals Godheden ooit de mensheid hebben belazerd met hulp van hun knechtjes, zo doen Machthebbers met hun slechtheid, dezelfde als van Goden, dat vandaag de dag nog altijd.

 Als oude geheimen - - waarvan er heel wat in codes zijn terug te vinden in zogenaamde Heilige Boeken, dan kan het denken van de mensen gaan veranderen en op allerlei gebieden de macht gaan wankelen. Wereldgodsdiensten en sekten die er uit zijn voortgekomen kunnen dan totaal instorten. En allemaal overbodig worden.

Was ik een profeet, dan zou ik zeggen: dan rijdt de Paus op een mestkar door  voormalige gelovigen bespot, op een mestkar, die door ezels wordt getrokken door zijn Heilige Stad: Rome.

Vroeger besefte niemand, wat het belang en de gevolgen zouden kunnen zijn, wanneer men zoals nu al in feite mogelijk wordt, de maan in bezit kan nemen. Als ik hem echt aan mijn geliefde zou kunnen wegschenken, dan zou dat aan de mensen en aan onze aarde ten goede komen. Maar aan mijnheer Bush en co, zal ik de maan nooit gunnen.

Haras Mormolus

06-02-2007, 11:30 Geschreven door haras  
Reageren (0)

eit, eid, eidt   ijt ijd, ijdt  analiteit!

Wie in een kroeg arbeidt, zegt elke dag te zijner tijd: "Hoog­ste tijd. Sluitingstijd!"

ik vind  echter een Majesteit, de hoogste teit. Na de hoogheid van de Majesteit komt die van de autoriteit van de overheid. De Majesteit, soms een rariteit, wordt om haar aanzienlijkheid, door het volk benijd. En gebenedijd, voor barmhartigheid, beminnelijkheid, aanbiddelijkheid en andere eigenheid met eit, eid, eidt, ijt, eid en ijdt!

Dat is in menige mogendheid bijna altijd een feit! Voor Haar of Hem en eigen nationaliteit, voert gebrek aan reciprociteit, soms tot zotheid, die tot gelijd leidt. Men wijt dat aan de overheid, die door retorciteit te snel bereid is tot agressiviteit!

Volgens de zielkundige Jung, uit vroeger tijd, heeft dat wat te maken met de immanenciteit van de synchroniteit. Jung was er echter naar alle waarschijnlijkheid, nog niet er op voorbereid, dat het Heelal in natuurkundige dwangmatigheid is uitgedijd. Nog altijd, misten als hij, ook andere mensen in zijn tijd de geleerdheid, over de theorie van de relativiteit:

Een continuüm van lege ruimtelijkheid trok zich samen tot een enorme dichtheid en impermeabeliteit. En toen, na dat een oeratoom aldus zich zelf had bereid kwam het in een toestand van explosiviteit. Toen het daarna "Boem...!" had gezeid, werd er materie in de kosmos verspreid. Zo ontstonden de tijd en de eeuwigheid. En Godheid ontwikkelde zich in hermafrodiditeit. Met Wie of Wat de Schepping zich vermeit. En andersom tegelijkertijd.

Tegenwoordig zien wij daardoor, dan ook wereldwijd, dat een koe veel meer schijt dan een geit. Tussen wat een koe of een geit zonder moeilijkheid en onderscheid, in diversiteit onder schijt, zie je in werkelijkheid weinig onderscheid. Maar als je bij gelegenheid als analist die analiteit scheidt op een Universiteit, dan denk je daarnaast vol impulsiviteit, aan de leer van de continuïteit. Maar ook aan de kool en de geit.

Je treedt daarna vol klaarheid in de openbaarheid. Je wordt een beroemdheid en tot hilariteit, krijg je bekendheid als je bepleit wat je met geschijt aan elkaar hebt gebreid.

Of men vermijdt ondanks jouw genialiteit, jouw feit als een negativiteit en banaliteit!

Hetgeen je spijt. Maar door jouw originaliteit werd je geheid in die richting geleid!

Want als het Heelal niet meer dijt, doch als relaps tezamen glijdt, dan gaan wij als niemand daaraan overlijdt, misschien terug in tijd. Einstein, die wilde dat wereldwijd kwijt. Maar plots wordt zijn lering nu vermaledijd. En die wordt nu weer herbereid met incoherentiviteit, die men bedacht in de oudheid, en die men nu  voor nieuwheid verslijt.

Homogeniteit van ruimte en tijd verliest nu zijn betrekkelijkheid! Dat heeft mij zeer verblijd! Want ik begrijp niet de ingewikkeldheid, van de relativiteit. En hoe nu wel de tijd verglijdt, of wat men Einstein nu verwijt, daaraan heb ik schijt!

Gaf de pot de ketel niet uit nijd, daar hij eigen zwartheidniet belijdt, doch wel aan geprikkeldheid lijdt, de ketel geen verwijt, om diens onvolkomenheid?

Onder een verwijt lijdt ook menige meid! En in zijn algemeenheid iedereen altijd.

Wie heeft nooit in stilheid over kilheid geschreid? En hoe lijdt men niet wanneer men scheidt, kreit voor krijt of schijt? Sparen van kool en geit, is derhalve geen banaliteit.

09-02-2007, 11:42 Geschreven door haras  
Reageren (0)