't zijn de kleine dingen die het doen Welkom aan iedereen.
Hier staan reportages van wandelingen en evenementen.
Neem je tijd en blader eens door mijn blog.
Bedankt voor je bezoek. Marylou
14-06-2010
Rups van de St.-Jansvlinder
Door de felle rode kleur wordt de overdag vliegende nachtvlinder vaak voor een dagvlinder aanzien. Ze gebruiken echter andere beschermende middelen als camouflage.Men noemt ze bloedvlekvlinders en beschermen zich met cyanide-derivaten.Ze worden door de rups opgenomen uit de planten en door gegeven aan de vlinder.Vogels weten uit ervaring dat ze oneetbaar zijn.
Op Ameland stonden er ontelbare paarden her en der..Men rijdt er met koetsen en, huifkarren.. Men kan met paarden de natuur intrekken..maar het grote aantal paarden ginder kan ik echt niet verklaren. Maar ze stonden allen, in groene sappige weiden..een erg mooi beeld dat ik jullie niet wil onthouden.
De zee geeft en de zee neemt.Het is een eeuwigdurend proces van kustvorming.Op Ameland is er een overgangsgebied tussen de Noordzee en de Waddenzee. Door afzetting van fijn zand en slib onstaat de kwelder waar we pioniersvegetatie vinden van zoutminnende planten zoals de zeekraal,schorrekruid en de zilte schijnspurie. Het is een zeer belangrijk gebied voor vogels.Hier broeden het visdiefje,de koksmeeuw en de Noorse stern. Bij laagwater is het Wad zeer voedselrijkgebied.Op 1 vierkante meter kunnen 10duizend met het blote oog waarneembare diertjes voorkomen. Bij hoogwater is de kwelder belangrijk als hoogwatervluchtplaats. Wat verder van de kust liggen de mosselbanken.De mossel speelt een belangrijke rol in het vasthouden van slib..
De kwallen sterven hier op zonnige dagen..ze drogen dan volledig uit.
Ameland bezoeken is afscheid nemen van stress..het begon al op de overzetboot..je bent dadelijk in vakantiestemming en komt letterlijk en figuurlijk los van het vasteland ..De wind voelen in je haren,..kijken naar de meeuwen en luisteren naar de geluiden van de zee.
We verbleven in het 4 sterren hotel-resort Amelander Kaap op een boogscheut van het authentieke pittoreske dorpje Hollum met een beschermd dorpsgezicht,heel wat originele commandeurswoningen,musea,een windmolen ,prachtige natuur..een vuurtoren .Er Is 27 km lang zandstrand op het eiland..de zee is nooit ver weg. Er is het uitgebreid duinengebied en het natuurreservaat"het Oerd" .Ameland met zeer weinig auto's is een fiets of wandelparadijs. Ik was er 3 dagen en nam er meer dan 1000 foto's.
Een van de winkelstraatjes waar men alles buiten op de stoep uitstalt en men werkelijk alles vinden kan. Groene hoekjes en sloten waar je ook kijkt
Hier is het museum dat je alles vertelt over de walvisvaarders.Je brachten de walviskaken mee naar huis als souvenier
Hier ziet u nog een bewaarde harpoen van de walvisvaarders.
Pittoreske huisjes in Hollum dit dateert van 1899 maar het oudste huisje dateert van1618
Op een pleintje in het dorp prijkt dit kereltje.Hij werd gehouwen uit een eeuwenoude boom .Zijn voetjes zijn nog met de boom verbonden.Bij feestelijkheden wordt het ventje helemaal aangekleed.
Het cultuuehistorischmuseum "Sorgdrager"Het is vernoemd naar zijn eerste bewoner kapitein Pieter Cornelis Sorgdrager .Het biedt u een kijk op de walvisvaart en koopvaardij.Hier kan je de paardenreddingsboot bekijken.
De nederlands hervormde kerk kerk is beschermd dorpsgezicht en van op de meeste plekken op Ameland te zien.De kerk heeft een zadeldak.In 1589 werd het door de watergeuzen vernield. en in 1678 weer opgebouwd.
Demolen hoort eveneens bij het beschermd dorpsgezich.Hij werd gebouwg in1842 met onderdelen van de afgebroken molen van Hollum. Hij werd afgebroken in 1949 en werd weer identiek opgebouwd in 1991 Men kan er nog steeds de Amelander mosterd kopen.
Ik maakte in Hollum de historische dorpswandeling.Maar het is daar allemaal historie.Heel de wandeling vermelden is onmogelijk.Moesten er mensen toch interesse hebben,dan kunnen ze me mailen en stuur ik de wandeling door.
Ontelbare soorten broeden er ..veel zee en steltlopers.Hele kolonies zitten er aan zee ,in de duinen en weiden
.Die broedplaatsen zijn er ontoegankelijk voor publiek. Op 1 van mijn wandelingen had ik ontmoetingen met Grutto's.Deze steltlopers met hun lange poten en snavel..scheerden er met tientallen door de lucht ,hun zo specifieke kreet uitstotend... Af en toe verdwijnen ze tussen het gras..door scherpe geluiden hun teritorium afbakenend en hun nest beschermend.De sierlijke vogels in de vlucht in de lucht boeiden me lange tijd..ik zette me langs de kant en wachte.Ze hielden me in het oog en ik hen.Na een hele tijd landden ze niet ver van mij op een paaltje..een uitgelezen moment om een foto te maken.
De grutto is een broedvogel en doortrekker.Het zijn de ambassadeurs van het Nederlandse polderlandschap. Ze broeden vooral op vochtige veengraslanden en eten tot 1200 stuks wormen,insecten en larven van langpootmuggen
.
Ze behoren tot de familie der strandlopers. 90% broedt in Nederland van eind april tot begin juni.Geen enkele andere vogel heeft zo'n lange rechte snavel.De mannetjes hebben door het eten van regenwormen een roestrode kleur.Hoe mooier het verenkleed van de mannetjes ,hoe meer de vrouwtjes onder de indruk zijn. In de vlucht valt de witte vleugelstreep en witte staart met zwart uiteinde op.De vogels hebben lange donkere poten om in ondiep water te kunnen waden en ook om het broedgebied te kunnen overzien. De baltsroep klinkt als utto..utto..dat hij verschillende malen achter elkaar herhaald.Zo is hij aan de naam Grutto gekomen.De vogel is 36 tot 44cm groot en kan 10 tot 15 jaar oud worden. Ze hebben 1 legsel met 4 eieren dat ze uitbroeden in 24 à 25 dagen.
Je moet er echt heel veel geduld voor hebben om ze in je lens te kunnen vangen..Maar volhouden is de boodschap en het geeft best voldoening als je er toch in slaagt . Ze zijn zo freel en mooi deze fladderaartjes.
Ameland een eiland waar je eens lekker kan uitwaaien en ontstressen.We verbleven in het dorp Hollum,1 van de mooiste dorpen van het eiland. Beeldbepalend voor het eiland is de vuurtoren,korenmolen en kerketoren. Ik bespreek het dorp zelf nog wel maar eerst wat beelden van Hollum bekeken vanop de Waddenzee.
De toren van de kerk is vanop heel veel plaatsen te zien
.Op de Waddenzee is heel wat bedrijvigheid .. de vaarroute moet gevolgd worden want er liggen daar heel veel zandbanken
De vuurtoren 58 m hoog,het meest markante bouwwerk van Ameland en noemt de "bornrif" werd gebouwd in 1880.
Hij is vanop elke plek op Ameland te zien.Deze zeebaken heeft een fundament van graniet blokken.
In 1905 had hij een petroleumlicht.In 1923 kwam er een electrisch licht(een 80v Brandarislamp) Langs de ene zijde van het eiland zijn uitgebreide duingebieden,zo ver het oog kan kijken.
Men kan de 256 trappen van de vuurtoren beklimmen en wordt dan beloond met een prachtig uitzicht over heel het eiland. Ik beklom de toren ook en wil jullie de beelden zeker niet onthouden
De zandbank die je op de achtergrond ziet is deze waar de zeehonden liggen te zonnen.Aan deze kant vindt men veel bossen.
De toren telt 15 verdiepingen.In de verte links zie je de windmolen van Hollum en het hoge gebouw is de kerk ,allebei een stukje van het beschermde dorpsgezicht.
Pannenkoekenhuis onder de vuurtoren en caravanpark richting Hollum-Ballum .Alle weggetjes leiden naar zee.
Terug thuis na de lange reis naar Ameland want het zijn verschillende honderden kilometers rijden. Files en nog eens files in België en Nederland zodat ,ondanks het vroege vertrekuur ,het toch nog een race werd om de gereserveerde overtocht per boot van 13u30 naar het eiland te halen. 3 dagen naar mooi,rustig Ameland. We hebben het hele eiland verkend.
. De boot de "Zeehond"bracht ons in 45 minuten naar de zandbank waar de zeehonden altijd liggen te zonnen.
Ze zagen er schattig uit .
Ze waren even nieuwsgierig naar ons als wij naar hen.Ze zwommen en doken rond de boot.De mannetjes brulden oorverdovend. Er waren vertederende schatjes bij. Het was zonnig warm weer en het werd een heel fijne uitstap.
Pas terug thuis.. Morgen voor onderzoeken naar ziekenhuis maar 's avonds kom ik terug op blogbezoek. Alle dagen nieuwe foto-reportage en uitleg over de uitstappen.
Het weer zat niet mee.Het regende onophoudelijk maar ik ging toch naar buiten. Vandaag kon men in Ranst genieten van een unieke kijk in het parkbos achter het kasteel van Zevenbergen.Een domein dat nooit toegankelijk is voor publiek.
Het Bovenhof is een parkbos dat ligt binnen de omwallinggracht van het kasteel. Er is een wandelweg,eeuwenoude inheemse bomen,een bijzondere flora en een voormalige ijskelder.
Het kasteel Zevenbergen zou terug gaan tot een middeleeuwse stenen toren of donjon. De bodem van het Bovenhof bestaat vooral uit kalkrijk kleihoudend materiaal. Het werd een eeuw geleden door uitgraving van de omwallinggracht aan de oppervlakte gebracht. De combinatie van kalk en bos zorgt voor een uitzonderlijke rijke flora. Van half maart tot half april bloeien hier sneeuwklokjes,speenkruid,bosanemonen,slanke sleutelbloem en gevlekte aronskelk. Hier onder zie je de zaaddozen van de aronskelk die in de herfst fel rood kleuren.
In mei bloeien de meiklokjes,roberts-en nagelkruid.
De flora is hier zo rijk omdat het heel oude bossen zijn met een kalkrijke bodem. Op minder dan 1 meter diep zorgt een schelpenlaag van ongeveer 3 à 4 miljoen jaren oud voor aanvoer van kalk tot in de wortels van de planten. In de Kempen komt een kalkrijke bodem bijna niet voor,daarom is de uitzonderlijke plantenrijkdom in het Zevenbergenbos uniek in de regio.
Op dit domein staat een tulpenboom "Liriodendron tulipiferum,Magnoliaceae" Hij is afkomstig uit Noord-Amerika en wordt zo genoemd naar de tulpvormige,groenig-oranje bloemen. In 1633 werd hij voor het eerst aangeplant in West-europa(England) Deze 30m hoge boom is mogelijk op Zevenbergen aangeplant bij de heraanleg van het Bovenhof op het einde 18de eeuw. Door de omvang en ouderdom is het een uiterst zeldzaam exemplaar in Vlaanderen.In de herfst krijgen de bladeren een goud-bronzen verkleurig. Er staat ook een exemplaar in het Schildehof.
De oude bomen leveren nestplaatsen voor de boomklever en de grote bonte specht Omdat het een gemengd bos is vinden we er de fitis en de tuinfluiter maar ook de nachtegaal.Deze vogels houden van een gemengd biotoop. In de omwallinggracht leeft een populatie exotische roodwangschildpadden daar gezet door mensen die er geen blijf meer mee wisten.Sommigen zijn al meer dan 30 cm lang.Ze zijn schadelijk voor het inheems waterleven. Men gaat ze proberen te vangen om ze naar een dierenasiel te brengen.
Het watertorentje is verdwenen maar onder de aarde ligt de ijskelder nog.Natuurpunt wil daar een vleermuizenverblijf van maken.Voor de industiële revolutie werd in de winter natuurijs verzameld om te worden bewaard in de ijskelder.Het ijs diende als koeling voor vlees,vis ,wijn en zuivel.Het was de voorloper van onze ijskast.Om de koude lucht te kunnen vasthouden,lag de ijskelder onder een aarden heuvel.Zo kon men het ijs bewaren tot diep in de zomer.
Op het hooiland vliegen het oranjetipje en citroentje (vlinders )regelmatig rond.errond vinden we een erg belangrijke populatie van zandoogjes die erg strikt verbonden zijn met hooiland.Als er na 15 juni gemaaid wordt zorgen Galloway-runderen voor de begrazing.
Bohan is groter en levendiger dan andere dorpen.Hier is het een komen en gaan van toeristen en kayakkers. Er is dus een supermarkt en verschillende eethuisjes en cafés.De Semois is er het middelpunt van alle leven.Er staan ontelbare bankjes aan de oever.Er is daar ook nog een echt tabakswinkeltje. Wandelaars komen er ook aan hun trekken.Gelovigen kunnen er een bezoek brengen aan de grot.
In een dorpje in de Ardennen lopen bisons vrij rond in groene weiden ,
Als zo'n kolos uitademt stijgt er een hele stofwolk op.Ik was even te laat met afdrukken maar je ziet toch nog een deel van het stof dat hij verplaatst als hij blaast.
Er zijn al heel wat jonge bisonnetjes geboren, ze lopen mee in het voetspoor van hun moeder. Een beetje ongewoon misschien , maar als je op de helling plots ook wigwams ziet opduiken waan je je ergens in Amerika.
Op het domein kan men reserveren om eens te overnachten in een indianentent.Er werd een Amerikaans dorp uit het Wilde Westen gebouwd met shops en je kan er iets eten of drinken in een saloon.
Zeker prettig om eens met kinderen te bezoeken. Verdoken tussen de weilanden op een helling vindt men" the Bison Ranch"
Met de vertederende foto van moeder en kind laat ik de Ranch voor wat ze is.Mijn conclusie ,ik was hier voor 2 jaar ook al eens en toen waren de mensen veel vriendelijker..nu hebben ze euro's in hun ogen en hart.
Vresse sur Semois ligt in het hart van de Belgische Ardennen in het zuiden van de provincie Namen,niet zo ver van Frankrijk.
Het is een schilderachtig kunstenaarsdorpje in de vallei van de Semois omringd door ongerept natuurschoon.
Men vindt er gezellige terrasjes
Gezellige en huisjes in typische natuursteen
Hier zitten in de bossen nog herten, reeën en everzwijnen. Men vindt er veel wandelroutes,zeldzame vogels en planten.De forel zwemt er nog altijd tegen de stroming in
Men kan er het kamp van de Maquis des Blaireaux bezoeken, de schilderachtige Sint Lambertus brug en kerken en kapelletjes
Sint Lambertusbrug.
Op het plein staat een standbeeld van een schilder met kleurrijk palet.
Tropische temperaturen en geen wolkje aan de lucht.Pas terug thuis dus heel veel werk met kampeergerief terug in orde te maken.Maar we hebben genoten van de mooie natuur en het zonnige weer.
De schilderachtige oever van de Semois gevolgd..niet altijd mogelijk maar nu door de enorme laagstand van het water wel te doen.Af en toe kruipwerk over stenen en een weg banen tussen de netels maar heb vanuit Vresse de Semois gevolgd.
In Alle wat rondgekuierd en terug richting camping "Le Héron"langs de weg. door gezondheidsproblemen nog steeds geen wandelingen van meer dan 10 km. De natuur zag er pas gewassen en fris groen uit.De vogels zongen hun mooiste lied,de bijen zoemden constant
Libellen waren er dit jaar nog bijna niet..het is veel te lang koud geweest.In de Semois zag ik de bijna doorzichtige forellen
Koekoeks,dotter,paarden bloemen vormden mooie kleurrijke velden.Af en toe een enkele papaver want die worden zeldzamer en zeldzamer.
De typische ardeense woningen in grote natuursteen,een watermolen,fonteinen en veel dieren.
Mijn tent stond langs de Semois zodat ik tijdens het ontbijt alle leven rond de rivier kon bekijken. Massa's vrolijke mensen vaarden voorbij in kleurige kayaks.
Aan "Le manège à trois "de rivier overgestoken langs een knappe voetgangers brug.
Onderweg aan de overzijde van de Semois een bezoek gebracht aan Gournimont.Dit piepklein dorpje in de hoogte bezit er een winkeltje waar men handgemaakte artisanale heksen met een boodschap kan kopen.Honderden exemplaren allemaal met een andere uitdrukking geven het atelier iets geheimzinnig.
Ik ben marylou
Ik ben een vrouw en woon in Aan de rand van Lier (België) en mijn beroep is gepensioneerde kleuterjuf.
Ik ben geboren op 11/05/1945 en ben nu dus 79 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen,fotografie,schilderen op zijde,kano varen en kamperen,lezen en koken,tuinieren,computer enz.
Ik heb 2 dochters en schoonzonen ,5 schatten van kleinkinderen en 1 achterkleinkind
Ben reeds van in 1988 gescheiden.
Hou van de natuur,
van de wind in mijn haren en
van door plassen lopen..
Ik ben niet
op mijn mond gevallen
maar kan ook heel g
Ik ben marylou
