't zijn de kleine dingen die het doen Welkom aan iedereen.
Hier staan reportages van wandelingen en evenementen.
Neem je tijd en blader eens door mijn blog.
Bedankt voor je bezoek. Marylou
30-10-2006
Op plaatselijke markten proef je de originele sfeer van een land.....
Even de plaatselijke markt bezocht . Zo kom je het best in aanraking met de .bevolking De groenten en fruitmarkt bood me een schat aan kleuren,geuren en smaken. De artisanale markt deed me proeven van specialiteiten. Genieten van kunstig handwerk en felgekleurde keramiek. Het oog en mijn smaakpapillen werden hier verwend.
De bediening gebeurde er steeds met een lach
Hier at ik zeer lekkere kazen. Kazen met kruiden,met wijn,met olijven enz.
Tomaten,paprika's,aubergines,courgettes, allerhande kruiden,uien en look, je vond het er allemaal.
Is dit nu een meloen?of een pompoen?
Hier zit men niet om een paddestoeltje verlegen.
Fel gekleurde keramiek.Handgeschilderd.
Kies hier je eigen koffiesmaak .Je kan hier ook een eigen mengeling maken
Olijven van zacht tot heel pikant
Op deze manier .....puur natuur....kennen wij de olijven niet.
Een haven van tegenstellingen van overtreffende trap"groot,groter ,grootst" Visserbootjes naast grote jachten. Luxe en eenvoud noodgedwongen naast elkaar. De confrontatie was soms ongemeen hard. Een oude visser rustend op een wirwar van touwen , misschien wel een "oliesjeik" op een boot met 18 kajuiten een wisky drinkend op het dek... Maar de zon scheen er voor iedereen en de vissen zwommen er ongestoord in scholen rond. De haven ,ik houd ervan...... Alles wat er rongslingert ,vertelt zijn eigen verhaal.....
Is dit een doorkijkje? of parkeerde men een jacht in mijn garage?,
Visnetten in alle kleuren trekken de aandacht, soms uitgerold om te drogen , op hoopjes gelegd of achteloos neergegooid.
Slordig ergens neergedumpt.......
Een meeuw houdt alles stiekem in het oog, ze wacht op de terugkomst van de vissers. Er valt altijd wel iets tussen de wal en de boot.
Als ik te dicht nader,houdt ze het voor bezien en vertrekt.
Dit is wat je op zee ziet drijven om aan te geven waar zich sleepnetten bevinden Ze zijn er ook in zwart.
Visrijk water;;hele scholen vissen zwemmen zo maar voorbij; Het water is er kristalhelder en zo kan je zo ook nog volgen , op enkele meter onder water;
Dan las ik een stilte moment voor mezelf in... zoek een paaltje waar ik op zitten kan en luister naar het klotsen van het water tegen de kademuur.
Even onthaasten dacht hij,en met een knipoog naar morgen , liggend in de zon ,nam hij ook een siësta.
Murcia ,hoofdstad met een pracht van een gigantische kathedraal, vol kunstschatten. Veel weelderig burgelijke gebouwen. Groene boulevards versierd met bloemen. Shoppingparadijs,maar ook stad van veel bedelaars. Nochtans had ik hier geen onveiligheidsgevoel zoals in Cartagena. De stad geeft ook een propere indruk. Murcia,Ik hou er wel van.
Stukje van het vooraanzicht van de kathedraal
bedekking koepeltje met blauwe dakpannen
1 van de honderden details die de kathedraal rijk is
De flamingo's houden hier een tussenstop op hun trek naar Afrika
In de "Salinas " beschermd gebied. strijken de flamingo's en tal van andere watervogels neer ,alvorens verder te trekken naar Afrika; Ze vinden hier meer dan voldoende voedsel. Foto's nemen was niet zo eenvoudig. De dieren zitten constant met hun kop onder water voor te vissen op garnalen enz; Ik heb hen dagelijks gaan obseren, zowel s' morgens als s'avonds. Heb geteld hoelang ze onder water bleven . Na een heleboel foto's van flamingo's zonder kop, slaagde ik er toch in ,ze in mijn lens te vangen. Weet dat de zwarte flamingo's ,jonge dieren zijn. Ze krijgen eerst een roze kleur als ze volwassen zijn;
Dit is flamingogebied
Kolonie van roze flamingo's.Deze zijn dus volwassen Ze strijken daar neer met honderden en honderden.
Dit is nog een jonge flamingo, je ziet het aan zijn grijze kleur.
Hier zie je dat de roze kleur zich begint te manifesteren.
Ik had alles afgeregeld en plots ging hij er vandoor
Voor wie dit alles nog niet genoeg is.... je kan hier modderbaden nemen . Het zijn de beste openlucht modderbaden van heel Europa. Je moet er voor naar de zoutplassen van "Las Charcas de las Salinas. Deze modderbaden worden aan bevolen voor alle soorten van huidaandoeningen en alle soorten reumatiek. Door de natuurlijke genezende slipafzettingen krijgen mensen met huidziektes,reuma,spier en gewrichtsproblemen arthritis en jicht een echte verlichting en vaak oplossing van hun problemen. Dit in combinatie van de zoutbaden geeft echt resultaat. Ik sukkel zelf al 20 jaar met reumathoïtische artritis. Mijn handen konden al lang niet meer dicht en waren altijd zeer pijnlijk. Momenteel geen enkel probleem...geen pijn , niet gezwollen en ze kunnen normaal iets nemen. Hoelang dit duren gaat ,moet ik afwachten. Voor mijn gebroken rugwervel is er geen soelaas gekomen. Daar is de pijn niet verdwenen.
Deze man loopt door het zeer heldere water om een lading modder te halen. Zie het roeren van de modder en zijn voetafdrukken.
Mensen smeren pijnlijke plekken in met de modder, wandelen rond en laten het opdrogen in de zon nadien wordt het er afgewassen in het water. Mijn persoonlijke ervaringen..... Als de modder opgedroogd is..gloeit je lichaam., een niet onaangename ervaring. Ga je in het zoutwater om het er af te wassen , blijf je bijna zo drijven..je hoeft praktisch niet te zwemmen. Het is net of je in een sudderpot ligt. De bodem straalt intense warmte uit en is heet. Je neemt een halve plastiek bus of fles mee waar je gaatjes ingestoken hebt. Je schept modder.Het teveel aan water loopt weg , je hebt dan een massa verse modder en kan er aan beginnen; Het gevoel is zalig;;het ruikt naar algen maar na een douche, is de geur volledig verdwenen.
De modderbaden een weldaad voor jong en oud
Hier komt men heel veel volgesmeerde mensen tegen,een beetje een gek zicht. Paraderen langs de boulevard ,zo zwart als roet.
Ik ging elke morgen tegen de tijd dat de vissers aankwamen met de vangst naar de vismijn. De eerste keer werd ik erg argwanend bekeken in deze mannenwereld. Na enkele dagen was het ijs gebroken en werd ik vriendelijk verwelkomd. Met het spaans dat ik nog kende uit de periode dat ik in Mexico woonde , kon ik me nog vrij goed uit de slag trekken .Er ontstonden zelfs vriendschappen. Men gaf me uitleg over de soorten vissen en tips wat ik zeker ergens op de kaart moest kiezen. Lekkernijen ,dat moet ik toegeven. Het was telkens voor mij een tof begin van de dag.
Dit is de vismijn van LO Pagan,gezien vanaf de zee; Als de poort openstond ,wist ik, dat alle vissers nog niet binnen gevaren waren.
Hier wachten andere vissers hun collega's op ze helpen een handje om de buit aan wal te brengen.
De Castejon vaart binnen.
Prachtige kleuren in de gevangen vissen
Chapa een delicatesse uit de Mar Menor;
Tijgergarnalen,erg boeiend om te bekijken,lekker om te eten
Straks zullen al deze sloepen uitvaren
Deze heeft alvast het ruime sop gekozen....hij vaart uit ,op mankracht... Roeien U ziet het goed.....de motor is voor noodgevallen of ver afgelegen visgronden.
De wandeling vertrekt aan een intiem baaitje van Cala Reona. We worden dadelijk de bergen ingestuurd, de Middellandse zee blijft steeds aan onze linkerkant in de diepte gapen. 14,800km geeft de wegwijzer aan,moeilijkheidsgraad medium. Ik wandel nooit zonder aangepast schoeisel, maar wie neemt er nu zijn zware wandelbottinnen mee. Eigenlijk was het een beetje onverantwoord de tocht op aanstekers te maken. Ik en mijn 2 vriendinnen dachten ook ,1 berg over en dan vlak... dikke misrekening . Het bleef steeds door de bergen gaan. Het landschap deed me meer aan een Afrikaanse steppe qua begroeiïng denken . Dor,verschroeid. Maar het zicht op de zee in de diepte ,met zijn klippen en verscholen baaien en strandjes was adembenemend. Soms was het paadje zo smal en steil dat we ons zeer erg moesten concentreren , om af te wikken ,wat de minst gevaarlijke oplossing was om te klimmen of te dalen. Overal zagen we mijnschachten die bodemloos leken. Daar ik wat hoogtevrees heb,voelde ik me soms niet helemaal confortabel daarboven met aan mijn linkerzijde die zeer diepe ravijnen en de zee. Het loonde echt de moeite. Calblanque is een van de weinige natuurgebieden waar het oorspronkelijke natuurschoon onaangetast is gebleven. Hier vinden we diepe ravijnen,verlaten strandjes, duinen en zoutvlaktes en een diepblauwe kristalheldere zee. Alleen te bereiken langs zee of door de bergen; Het domein is onzettend groot,wij moesten een keuze maken. We hebben onze keuze niet betreurd.
Zicht op de klippen en baaitjes in de verte
Ons vertrekpunt.De baai van Cala Reona
Het water is er prachtig van kleur,kristalhelder en geeft er al zijn geheimen prijs, Men ziet er de vissen zwemmen,kan de plantengroei onder het water bewonderen en nog zoveel meer.
Ook hier beneden is in de baai een strand verscholen alleen bereikbaar via de zee of door het wandelpad in de bergen.......het bergpad blijkt niet zoveel gebruikt te worden.
Daar duikt dan plots een prachtig zandstrandje op.......we staan er oog in oog met enkele naakte mannen die daar geen 3 gepensioneerde madammen hadden verwacht. Ze besluiten dan maar hun zwembroek terug aan te trekken.
Het was een spannende ,inspannende,soms wat gevaarlijke maar intens mooie wandeling.
Cartagena belangrijkste havenstad meer dan 2500 jaar oud
Cartagena meer dan 2500jaar gedrenkt in geschiedenis. Een schat aan oude gebouwen daterend van de Punische oorlogen. Erg fascinerend was het Romeins amphitheater. daterend van de 1 ste eeuw v.Chr. Het is eerst ontdekt in 1987 en de opgravingen gaan nog altijd door. Zo was er ook het geraamte te zien van de plat gebombardeerde kathedraal. Recht tegen de haven op een heuvel ,"het kasteel" van "la concepcion"te bereiken met een super moderne lift De omgeving van het kasteel is prachtig met talrijke kleurrijke mozaieken. De inhoud van het kasteel is ontmoedigend, alleen het gebouw met daarop uitleg op grote borden,geen enkel voorwerp, die bevinden zich in de musea. Gelukkig maakte het uitzicht boven op de top mijn ontgoocheling wat minder zwaar. De musea herbergen echte archeologische schatten. Cartagena een afspiegeling van een rijk historisch verleden in de 3de eeuw voor Christus gesticht door Hasdrubal de Schone, een legeraanvoerder uit Carthago. De stad werd in 232 v Chr.veroverd door de Romeinen. De natuurlijke haven is modern, dokken,werven en zelfs een torpedofabriek. Het is ook een handelshaven,verscheping ertsen en landbouwprodukten. Import van ruwe olie verwerkt in de raffinaderij. Er zijn chemische fabrieken en hoogovens. De Muralla del Mar beschermt de oude binnenstad. Aan de haven vinden we het prototype van de onderzeeduikboot van de Cartageense uitvinder "Isaac Peral" die te water gelaten werd in Cadiz op 8 september 1888. Zelf houd ik niet van deze stad.....ze is vuil,ongezellig en rommelig. Alles ligt er ver uiteen en is slecht aangegeven.
1 van de 8 poorten met daarachter het gemeentehuis in verschillend opgetrokken bouwstijlen;
oud Romeins theater,nadien gebruikt als arena nu in verval
prototype duikboot 1888
zicht op de haven van Cartagena
µ gekneld,verstopt tussen lelijke flatgebouwen in een vuile buurt, een stukje geschiedenis
Romeins amphitheater eerst ontdekt in 1987,de opgravingen gaan nog altijd verder
De Mar Menor is een binnenzee met kristalhelder water. Het is een groot openluchtkuuroord. Gratis te gerbruiken door iedereen, tenzij je liever veel geld betaalt in Thalassio-instituten. Je wordt er behandeld met dezelfde stoffen maar ligt er in marmeren baden. Geef mij maar de openheid van de natuur...... In de Mar Menor vindt men zeer hoge concentraties van Magnesium, ,Kalcium,Natrium,Jodium en fluor; De zon en het gezonde klimaat weerspiegelen zich in de levensvreugde van de mensen aldaar..; Doch ik vind ze zeer onvriendelijk. De ondiepe warme Mar Menor wordt gescheiden door de Middellandse zee en een landtong van 22km. Genaamd La Manga. Het is de grootste zoute lagoon in Europa; Hier gaan zomer en winter zachtjes in elkaar over.
Plaats voor de gratis zoutbaden
De heilzame werking uitproberen
Wat verder ligt een man in het therapeutisch bad en heeft zich bedekt met grof zout
Met de hoed in de hand komt men door het ganse land met je hoed in het bad maakt je huid superglad
Problemen met je voeten.......breng een stoeltje mee.
Een enigszins andere methode is....zout op pijnlijke plekken smeren laten opdrogen in de zon.. nadien verwijderen en afspoelen.
Ik neem jullie mee op sleeptouw naar het dorpje " El Mojon" met zijn rietvelden
Onderaan ziet ge Lo Pagan gelegen aan de binnenzee"Mar Menor" Vandaag wandelen we naar de linkerzijde naar El Mojon. We doorkruizen het regionale park van de Salinas. El Mojon was een vissersdorp maar daar is niks meer van te merken. De duingordels en rietvelden aan de Middellandse zee zijn beschermd. Wel heel speciaal ,op enkele meters van de rustige Mar Menor , stranden met golven op de zee .Ik liep er urenlang met mijn voeten in de branding,luisterend naar het lied van de wind en de zee. Het zout kleefde op mijn lippen .....geen mens te bespeuren...zalig..
De eerste rietstengels duiken voorzichtig op.
Dan zijn ze er plots...uitgestrekte rietvelden..stengels als bomen en reuzegroot . Men voelt er zich ,zo klein en nietig.
Af en toe is er een doorkijkje naar de zee;
De branding en de wind scheppen kunstwerken langs de vloedlijn
Soms komt de rotsige bodem bloot te liggen en kan men genieten van prachtige kleurschakeringen.
Volg me op mijn ontdekkingsreis. De CostaCalida strekt zich uit over zo'n 250 kilometer Van het strand van El Mojon tot het strand van La Carolina bij aguilas. Deze kuststreek behoort tot de provincie Murcia en telt 315 dagen in volle zon. De laagste temperatuur in de winter is 18°. Aan de ene kant is er de Middellandse zee en aan de andere kant een binnenzee "de Mar menor.. Het water is er kristalhelder en de vis op de menukaarten, verser dan vers. Er zijn Prachtige steden ,pittoreske dorpjes, zeer mooie intact gebleven natuurgebieden zoals "Calblanque" en midden in de natuur heilzame modderbaden en zoutbaden Salinas ,waar de flamingo's halt houden bij hun trek naar Afrika; Zoutpannen waar het zout op je lippen kleeft bij het doorwandelen van het gebied. Voor zonnekloppers witte zandstranden, een binnenzee waar je 100derden meters in kan wandelen, en waar de heilzame werking van algen gekend is; Promenades omzoomd door dadelpalmen,en bloemen zoals de Hibiscus en Bougainvilla. De Costa Calida heeft alles en het is er in het na-seizoen heerlijk rustig. Vandaag laat ik je meegenieten van de zoutpannen in San Pedro Del Pinatar.
De foto's werden op verschillende momenten van de dag genomen. Het oogpunt waaruit gefotografeerd werd geeft soms heel andere beelden. Bergen zout wachten hier op verwerking.
Op de voorgrond ongezuiverd zout ,op de achtergrond....heuse bergen spierwit zout
Sommige zoutpannen hebben een zeer speciale rozige kleur, het gaat hier niet om reflecties en ik kan het jullie niet verklaren .
Hier is werken nog echt labeur
Het aan en afrijden gaat de hele dag door,tot in de late uurtjes;
Zoutklompen die men overal aan de rand van de Salinas ziet liggen.
Ik ben terug in't land;Mijn vakantie was reuze... zalige temperaturen tussen 22 en 25 ° soms iets warmer.Een licht briesje....... Heerlijk genieten..Ik bezocht tal van piepkleine dorpjes, zakte af naar Cartagena en Murcia Ging natuurparken verkennen........... bezocht de zoutpannen,de vismijn.en nog veel meer........ Ik nam modder en zoutbaden en bracht 1500 foto's mee, dit uitzoeken zal wel even in beslag nemen , maar alle dagen vertel ik jullie wat meer over mijn verblijf aan de Costa Calida en de Mar menor; Vandaag enkele beelden van de onmiddelijke omgeving waar ik 12 dagen heb geleefd als God in frankrijk;
Dit is de molen van Lo Pagan een dorpje aan de Mar Menor. De molen ligt aan het begin van het beschermde natuurgebied met zijn zoutpannen en de speciale zout en modderbaden .
Vanaf mijn terras keek ik uit over de Mar Menor . Het gele gebouw is het instituut voor oceanografie.
De prachtige tekst van Bram Vermeulen past hier uitstekend bij.
Ik heb een steen verlegd in een rivier op aarde Het water gaat er anders dan voorheen De stroom van een rivier hou je niet tegen Het water vindt er altijd een weg omheen
Misschien,eens,gevuld door sneeuw en regen neemt de rivier mijn kiezel met zich mee Om hem dan glad en rondgeslepen te laten rusten in de luwte van de zee.
Ik heb een steen verlegd in een rivier op aarde Nu weet ik dat ik nooit zal zijn vergeten Ik leverde bewijs van mijn bestaan
Omdat door het verleggen van die steen het water nooit dezelfde weg zal gaan. Bram Vermeulen
Ik ben marylou
Ik ben een vrouw en woon in Aan de rand van Lier (België) en mijn beroep is gepensioneerde kleuterjuf.
Ik ben geboren op 11/05/1945 en ben nu dus 79 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen,fotografie,schilderen op zijde,kano varen en kamperen,lezen en koken,tuinieren,computer enz.
Ik heb 2 dochters en schoonzonen ,5 schatten van kleinkinderen en 1 achterkleinkind
Ben reeds van in 1988 gescheiden.
Hou van de natuur,
van de wind in mijn haren en
van door plassen lopen..
Ik ben niet
op mijn mond gevallen
maar kan ook heel g
Ik ben marylou
